Зәбур
Давутниң нахшиси.
35 Йәһва, мениң риқабәтчилиримгә қарши
Риқабәтчим болғина, Өзәң мениң билән
Күришиватқанларға қарши чиққина.
2 Қурал билән қалқанни елип,
Маңа ярдәмгә кәлгинә.
3 Нәйзә билән палтини көрситип, Мени
Қоғлаватқанларниң алдини ториғина. Маңа:
«Мән сени аман қалдуримән!»— дегинә.
4 Мениң җенимни издигәнләр шәрмәндичиликтә
Қалсун. Улар пәсийип, кәйнигә ташлансун,
Маңа явузлуқ ойлиғанлар иза тартисун.
5 Улар шамалдики самандәк болсун, Йәһваниң
Пәриштиси уларни учартивәтсун.
6 Уларниң йоли қараңғу вә тейилғақтур һәм
Йәһваниң пәриштиси уларни қоғлимақта.
7 Улар әйипсиз маңа ора колиди
Вә сәвәпсиз айиғимға тор яйди.
8 Уларға күтмигән һалакәт кәлсун, башқисиға
Яйған ториға уштумтут өзлири чүшсун.
9 Мән болсам, Йәһва түпәйли хошал болумән,
Униңдин кәлгән ниҗатта шатлинимән.
10 Бар сүйәклирим мениң:
«Йәһва! Ким Саңа охшайду?!
Сән аҗизларни күчлүкләрдин, кәмбәғәл билән
Намратни оғридин қутқузисән»,— дәйду.
11 Маңа қарши зулум гувачилар турди,
Билмәйдиған нәрсәмни мәндин сораватиду.
12 Яхшилиғим үчүн яманлиқ қайтуруп,
Көңлүмни ғәш қиливатиду.
13 Улар ағриғанда, мән канап кийип,
Җенимни роза тутуп қийниғандим
Һәм дуайим жүригимдин чиқатти.
14 Дост-қериндаштәк муамилә қилип,
Анамниң мусибәтидәк хапа жүрдүм.
15 Лекин мән путлашқанда, улар бирлишип
Хошал болмақта. Мени яманлап, сәвәпсиз
Қийнап, тохтайдиған пәйли йоқ.
16 Зулумлар һәм һарсиз тәйяртаплар
Маңа чишлирини ғучурлитиватиду.
17 Аһ, Йәһва Атам, қай ваққичә Сән буниңға
Қарайсән? Җенимни уларниң етилишидин,
Мениң ялғуз җенимни мәзкүр
Жиртқучлардин қутулдурғина.
18 Мән Саңа бүйүк жиғинда тәшәккүр ейтимән,
Нурғунлиған хәлиқ арисида
Сени қайтилап махтаймән!
19 Адаләтсиз қарши чиққанлар хурсән
Болмисун вә өз ара сәвәпсиз маңа
Өчәкәшкәнләр көзлирини қисмисун.
20 Улар һәқиқий течлиқ һәққидә сөзлимәйду,
Бәлки йәрниң течлиқпәрвәрлиригә қарши
Һейлә-микирләрни тоқуватиду.
21 Еғизлирини йоған ечип: «Саңа шундақ
Болуши керәк еди!»— дәватиду.
22 Йәһва, Сән буни көрдүң, теч турмиғина!
Аһ, Йәһва! Мәндин жирақлимиғина.
23 Ойғинип, сотиңға турғина. Илаһим
Йәһва, ишимда мени қоғдиғина!
24 Йәһва Тәңрим, адиллиғиң бойичә маңа
Һөкүм чиқарғина. Дүшмәнләр үстүмдин
Мәсхирә қилишини тохтатқина.
25 Улар ичидә: «Биз мәхситимизгә йәттуқ!
Биз уни җайлидуқ!»— демисунчу.
26 Дәрдимгә хурсән болғанларниң абройи
Төкүлсунчу. Үстүмдин өзлирини егиз
Тутқанлар шәрмәндә болсун.
27 Мениң һәққанийлиғимға хошал болғанлар
Тәнтәнидә тохтимай: «Өз қулиға арамлиқ
Беғишлиған Йәһва улуқлансун!»— десун.
28 Шу чағда мән Сениң һәқиқитиңни вәз ейтимән,
Сән тоғрилиқ һәр күни мулаһизә қилимән.