Чиқиш
5 Андин Муса билән Һарун пирәвнниң алдиға келип: «Исраилниң Худаси Йәһва саңа мундақ дәйду: “Мениң хәлқимни, чөлдә Маңа беғишланған мәйрәмни өткүзүши үчүн, қоюп бәргин”». 2 Лекин пирәвн җавап берип: «Мән униң сөзигә бойсунуп, Исраилни қоюп беридиған Йәһва дегән кимкән? Мән Йәһвани тонумаймән һәм Исраилни қоюп бәрмәймән!»— деди. 3 Шу вақитта улар: «Бизгә ибранийларниң Рәбби намайән болди. Өтүнүмиз, бизгә чөлгә үч күн кетип, Худайимиз Йәһваға қурванлиқ қилғили қоюп бәрсила. Болмиса, У бизни ваба яқи қилич билән уҗуқтуриду»,— дәп өтүнди. 4 Амма Мисирниң падишаси уларға: «Һәй, Муса һәм Һарун, немишкә силәр хәлиқни ишлиридин тартисиләр? Ишиңларға бериңлар!»— дәп җавап қайтурди. 5 Андин пирәвн: «Силәрниң хәлқиңлар бу зиминда көпсанлиқ, һә силәр болсаңлар, уларни ишлирини қилмасқа үндәватисиләр»,— деди.
6 Шу күнила пирәвн назарәтчиләргә вә ишқа җавапкәрләргә буйруп: 7 «Авалқидәк хәлиқкә жиғип, хиш қуйғили үчүн саман бәрмәңлар. Өзлири берип, саман тапсун. 8 Амма авалқидәкла қанчилик хиш қуйған болса, шунчила һазирму қилсун. Һечнәрсини камийтмаңлар, чүнки улар һорун. Шуңлашқа улар: “Биз кетишни халаймиз, биз Рәббимизгә қурванлиқ әкелишни халаймиз!”— дәп вақиришмақта. 9 Иш бу адәмләргә еғир жүктәк ятсун вә улар ялған гәпләрни тиңшимай ишлисун!»— деди.
10 Назарәтчиләр вә ишқа җавапкәрләр чиқип, хәлиқкә: «Пирәвн мундақ деди: “Мән силәргә башқа саман бәрмәймән. 11 Берип өзәңларға саман тепиңлар, амма ишиңлардин һечнәрсә камиймайду”,» дейишти. 12 Буниң билән еңиз жиғип, униңдин саман тәйярлиғили үчүн, хәлиқ пүтүн Мисир жутиға тарилип кәтти. 13 Назарәтчиләр болса уларни алдиритип: «Саман берилгән чағдикидәк күндин-күнгә һәрқайсиңлар өз ишиңларни қилиңлар»,— дәтти. 14 Бираз вақиттин кейин пирәвниң назарәтчилири Исраил оғуллиридин қойған иш җавапкәрлиридин: «Немишкә түнүгүн һәм бүгүн авал қилғиниңлардәк, хиш санини қилмидиңлар?»— дәп уруп, сорақ қилди.
15 Шу чағда Исраил оғуллиридин иш үчүн җавапкәрлири пирәвнгә келип: «Немишкә силири өз хизмәткарлириңиз билән мундақ муамилә қиливатсила? 16 Саманни силиниң хизмәткарлириға бәрмисиму, лекин бизгә: “Хиш қуюңлар!”— дәп, гәрчә хәлқиңиз әйиплик болсиму, бизни уруватиду»,— дәп шикайәт қилди. 17 Лекин у: «Силәр һорун, һорун! Шуңа: “Биз кетишни халаймиз, биз Йәһваға қурванлиқ әкелишни халаймиз”, дәйсиләр. 18 Берип ишләңлар! Силәргә саман берилмәйду, лекин хишни тәләп қилғинидәк өткүзиңлар»,— деди.
19 «Күнигә қанчә хиш тәләп қилиңса, шунчә қилишни тохтатмаңлар» дегәнни аңлап, Исраил оғуллириниң җавапкәрлири балаға чүшүп қалғинини чүшәнди. 20 Пирәвндин чиқишип, улар күтүп турған Муса һәм Һарун билән учришип, 21 уларға: «Йәһва силәргә Сотчиңлар болсун, чүнки силәр бизни пирәвн һәм униң хизмәткарлири үчүн өч қилип, уларниң қолиға бизни өлтүрүш үчүн қилич бәрдиңлар»,— дейишти. 22 Шу чағда Муса Йәһваға мураҗиәт қилип: «Йәһва Худа, немишкә Сән бу хәлиқкә ямаңлиқ қилдиң? Сән немишкә мени әвәттиң? 23 Сәвәви мән пирәвнгә кәлгән вақиттин вә Сениң исмиңдин униңға сөз қилиштин башлап, у бу хәлиқкә зулум қиливатиду, Сән болсаң Өз хәлқиңни һеч қутулдурмидиң»,— деди.