Зәкәрия
10 «Йәһвадин баһар пәслидә ямғурни сораңлар.
Чүнки пәқәт Йәһва қара булутларни яритип,
ямғур-йешинларни мол әвәтиду. Шундақ қилип,
У даладики өсүмлүкләргә бой бериду.
2 Терафимлар, өйниң бутлири, қуруқ сөзләйду вә
уларниң сехирчилири ялғанчилиқни көриду.
Улар алдамчи чүшлирини ейтип, бекардин-бекар
тәсәлли беришкә тәмшилиду. Шуңа кишиләр
қойлардәк һәр ян тарилип кәтти. Улар көп
азаплиниду, чүнки уларниң падичиси йоқ.
3 Падичиларға Мениң ғәзивим қайниди, Мән ушбу
рәһимсиз текиләрни җавапқа тартимән.
Йәһва Сәрдар Өзи падисини, Йәһуда
әвлатлирини, ғәмхорлуғиға алди вә
уларни әҗайип һәрбий атқа охшатти.
4 Йәһудадин башчи, һөкүмран вә тирәк чиқиду.
Униңдин шуңдақла җәңгивар оқ-я вә
һәрқандақ башқурғучилар —
һәммиси униңдин келип чиқиду.
5 Улар уруш вақтида кочилардики
патқақни чәйләватқан ләшкәрләрдур.
Улар қорқмай җәңгә кириду, чүнки
Йәһва Өзи улар билән вә дүшмән
чавандазлирини бит-чит қилиду.
6 Мән Йәһуда өйини күчләндүримән вә
Йүсүпниң әвладини ғалипкар қилимән.
Мән уларни өз йеригә қайтуруп, уларға
рәһимдиллик көрситимән. Улар шуңдақ
һаләткә келидуки, Мән Йәһва, уларниң
Худайи, һечқачан уларни рәт қилмиғандәк
болиду, чүнки Мән уларни аңлаймән.
7 Әпрайимлиқлар җасур әскәрләр болиду
вә уларниң жүриги шарап ичкәндәк
шат-хорам болиду. Буни көргән уларниң
пәрзәнтлири хошал болушуп, қәлби
Йәһвада шатлиниду.
8 “Мән ушқетип, уларни биргә жиғимән,
улар үчүн төләм беримән вә улар көпийиду
вә авалқидәк нурғун болиду.
9 Гәрчә Мән уларни хәлиқләр арисида
уруқлардәк чечивәткән болсамму,
жирақ мәмликәтләрдә улар Мени
есиға чүшириду. Балилири билән
күч тепип, Маңа қайтип келиду.
10 Мән уларни Мисирдин қайтуримән,
Ассурдин уларни еливалимән.
Гилиатқа вә Либанға әкәлгәндә,
уларға орун йәтмәйду.
11 Мән апәтни деңизға әвәтип, униңдин өтүмән,
деңиз долқунлирини уруп, уларни
тиничландуримән. Чоңқур Нил қуруп
кетиду вә Ассурниң мәнмәнлиги пәсийиду.
Мисир болса, калтигидин аҗрайду.
12 Мән, Йәһва, уларни күчләндүрүп, улар Мениң
исмимда Маңа хизмәт қилиду!”— дәйду Йәһва».