Зәкәрия
2 Мән көзлиримни жуқуриға көтәрдим вә мана, қолида өлчәш жипи бар бир киши турупту. 2 Мән униңдин: «Сән нәгә маңдиң?»— дәп соридим.
У җававән: «Йерусалимниң кәңлиги һәм узунлиғини билиш үчүн, уни өлчәшкә маңдим»,— дәп җавап қайтурди.
3 Мениң билән сөзлигән пәриштә меңиведи, алдиға йәнә бир пәриштә чиқти. 4 У униңға мундақ деди: «Жүгрә һәм әву жигиткә мундақ дә: “Йерусалим сепилсиз селинған шәһәргә охшап кетиду, чүнки униңда көплигән адәмләр һәм өй җаниварлири истиқамәт қилиду. 5 Мән униң үчүн әтрапидики отлуқ сепил болумән,— дәйду Йәһва,— һәм у Мениң шөһритимгә толиду”».
6 «Әй, әй! Чапсан шимал йеридин қечиңлар!»— дәйду Йәһва. «Мән силәрни төрт шамалға йейивәткән едим»,— дәйду Йәһва.
7 «Сион, тез қутулғин! Әй, сән, Бабил қизида яшиғучи. 8 Қошунлар Сәрдари Йәһва мундақ дәйду (мәдһийилинип, У мени силәрни әзгән хәлиқләргә әвәтти): “Ким силәргә тәгсә, у Мениң көзүмниң қаричуғиға тәккән болиду. 9 Мән қолумни уларға көтиримән вә улар өз қуллириниң олҗисиға айлиниду”. Шуниң билән силәр мени Йәһва Сәрдар әвәткинини билисиләр!
10 Сион қизи, хурсәнлик билән шатланғин, чүнки Мән келимән һәм сениңда яшаймән,— дәйду Йәһва.— 11 Мәзкүр күндә нурғунлиған хәлиқләр Йәһва тәрипигә өтиду һәм Мениң хәлқим болиду. Мән болсам, сениң араңда җайлишимән һәм яшаймән». Шуниң билән Йәһва Сәрдар мени саңа әвәткинини билисән. 12 Йәһва Йәһудияни муқәддәс зиминида Өзиниң мүлки қилиду вә қайтидин Йерусалимни таллайду. 13 Барлиқ инсанлар, Йәһваниң алдида теч болуңлар, сәвәви, У нийәт қилған мәхситини әмәлгә ашуруш үчүн муқәддәс маканидин чиқиватиду!