Мәтта
18 Ушбу вақитта Әйсаниң алдиға шагиртлири келип: «Асман Падишалиғида ким улуғарақ болиду?»— дәп сорашти. 2 Шу мәзгилдә у кичик бир балини чақиривелип, уларниң оттуриға қоюп, 3 мундақ деди: «Силәргә һәқни ейтиватимән, әгәр өзгирип, кичик балилардәк болмисаңлар, асман Падишалиғиға кирмәйсиләр. 4 Ким өзини мошу кичик балидәк мөмүн тутса, шу асман Падишалиғида улуғарақ. 5 Һәм ким мошундақ балини мени дәп, қобул қилса, у мени қобул қилған болиду. 6 Һәм ким мошу маңа ишәнгән әрзимәсләрниң бирсигә путликашаң теши болса, шу киши үчүн бойниға түгмән тешини есип, очуқ деңизда чөктүрүлгини әвзәл болиду.
7 Путликашаңларни яритиватқан дунияниң һалиға вай! Әлвәттә, путликашаңлиқларниң пәйда болуши муқәррәр, амма путликашаң қилғучи адәмниң һалиға вай! 8 Әгәр қолуң яки путуң сән үчүн путликашаң болуватса, уни чепип ташлавәт. Икки қолуң яки икки путуң билән мәңгү отқа ташланғичә, чолақ яки току түриңдә һаятқа киргиниң әвзәл. 9 Шундақла, әгәр көзүң сән үчүн путликашаң болса, уни жулуп ташла. Икки көзүң билән отлуқ җәһәннәмгә ташланғичә, бир көзүң билән һаятқа киргиниң әвзәл. 10 Қараңлар, бу әрзимәсләрниң һечбирсини пәсләштүрмәңлар, чүнки силәргә шуни ейтайки, уларниң көктики пәриштилири асмандики Атамниң йүзини дайим көрмәктә. 11 *——
12 Қандақ ойлайсиләр, әгәр бирәр адәмниң 100 қойи болса вә уларниң арисида бири жүтүп кәтсә, у 99ни тағда қалдуруп, адишип қалғанни издәп бармамду? 13 Шундақла уни тепивалса, растини ейтимәнки, у униңға адашмиған 99дин артуғирақ хошал болиду. 14 Шундақла асмандики Атамму мошу әрзимәсләрниң бирәрсиниң һалак болушини халимайду.
15 Әгәр қериндишиң саңа қарши гуна қилип қойса, берип, униң хаталиғини көзму-көз ейтқин. Әгәр у сени тиңшиса, сән қериндишиңни таптиң. 16 Әгәр у тиңшимиса, өзәң билән бирсини яки иккисини елип, алдиға барғин, чүнки һәрқандақ иш икки яки үч гувачиниң еғизидин тәстиқлиниши керәк. 17 Әгәр у уларниму тиңшимиса, җамаәткә ейтқин. Әгәр җамаәтниму тиңшимиса, у сениң үчүн башқа хәлиқләрниң кишидәк вә селиқчидәк болсун.
18 Силәргә һәқни ейтай: йәрдә бағлиған һәммә нәрсәңлар асманда бағлинип болған вә йәрдә йәшкән һәммә нәрсәңлар асманда йешилип болған нәрсиләрдур. 19 Силәргә йәнә һәқни ейтай, әгәр йәрдә араңлардин икки киши муһим бир нәрсә һәққидә тиләп дуа қилса, асмандики Атам шулар үчүн буни қилип бериду. 20 Сәвәви, мениң исмимни дәп, икки яки үчи жиғилса, мәнму шу җайда уларниң арисида болумән».
21 Шуниңдин кейин униңға Петрус йеқинлишип: «Һакимдарим, әгәр қериндишим маңа қарши гуна қилса, мән уни қанчә қетим кәчүрүшүм керәк? Йәттә қетимму?»— дәп сориди. 22 Әйса униңға: «Саңа ейтай: 7 қетим әмәс, 77 қетим»,— деди.
23 Мана мошу сәвәптин, асман Падишалиғини өз қуллириниң һесап-чотлирини алидиған падишаға охшатқили болиду. 24 У һесават еливатқанда, униң алдиға 10 000 талантқа* қәриз болған адәмни елип келиду. 25 Бирақ униң төлигидәк һечнәрсиси болмиғанлиқтин падиша уни, аялини вә балилирини, шундақла униң барлиқ мүлкини сетип, қәрзини төләшкә әмир қилиду. 26 Шу чағда бу қул тизлинип һәм баш егип, униңға: “Бираз чидап туруң, мән һәммә қәрзимни төләп беримән!”— дәп ялвуриду. 27 Ичи ағриған падиша униң қәрзини кәчүрүп, қулни қоюветиду. 28 Амма мошу қул у йәрдин чиққандин кейин, униңға 100 динарға* қәриздар болған башқа бир қулни тутувелип, униң каригини сиқип: “Маңа қәрзимниң барлиғини төлә!”— дәпту. 29 Шу чағда әву қул тизиға жиқилип, униңға ялвуриду: “Кичиккинә чидап тур, мән саңа барини төләп беримән”. 30 Лекин биринчи қулниң күткиси кәлмиди һәм қәрзиниң һәммисини төләп болмиғичә, у уни зинданға ташлиди. 31 Башқа қуллар бу әһвални көрүп, наһайити хапа болушуп кәтти. Улар берип, болған вақиәни падишаға ейтип бәрди. 32 Шу чағда падиша мәзкүр қулни чақиртип, униңға: “Һәй, рәзил қул, сән маңа ялвурғанда, мән сениң барлиқ қәрзиңни кәчүрдимғу. 33 Мән саңа көрсәткән рәһимликни сәнму өз бурадириңгә көрситишиң лазим әмәсмеди?”— деди. 34 Ғәзәпләнгән падиша, һәммә қәрзини төлимигичә, уни түрмә күзәтчилиригә тапшурди. 35 Әгәр һәрқайсиңлар өз қериндишиңларни чин жүригиңлардин кәчүрмисәңлар, асмандики Атамму силәргә шундақ мунасивәт қилиду».