Әлчиләр
21 Ахири, биз хошлашқандин кейин деңизға чиқтуқ, уттур йөнилиш елип Косқа кәлдуқ, әтиси Родосқа, у йәрдин Патариға. 2 Фәникийәгә маңидиған кемини тепип, униңға олтирип үзүп кәттуқ. 3 Кипрға йеқинлашқач, уни сол тәрәптә қалдуруп, Сүрийәгә үзүп кәттуқ, кейин Тирда тохтидуқ, чүнки у йәрдә кеминиң жүкини чүшүрүш керәк еди. 4 Шагиртларни тепип, у җайда йәттә күн турдуқ. Улар роһ арқилиқ Паулға Йерусалимға бармаслиғи һәққидә нәччә қетим ейтти. 5 Мошу күнләрни өткүзүп, биз йолға чиқтуқ. Уларниң барлиғи, аяллар һәм балилар бизни шәһәрдин узитип чиқти. Қирғақта тизлинип, дуа қилдуқ 6 вә бир-биримиз билән хошлишип, кемигә олтардуқ, улар болса өйлиригә қайтишти.
7 Тирдин чиқип, Птолемайға кәлдуқ вә бурадәрләр билән көрүшүп, бир күн уларниңкидә болдуқ. 8 Әтиси йолға чиқип, Қәйсәрийәгә келип, йәттисиниң бири болған, вәзичи Филипниң өйидә қалдуқ. 9 Униң бәшарәт қилидиған иппәтлик төрт қизи бар еди. 10 Биз у йәрдә нурғун күн болдуқ вә Йәһудийәдин Агав исимлиқ бир пәйғәмбәр кәлди. 11 Бизгә кирип, у Паулниң бәлбеғини елип, өзиниң пут-қолини бағлиғач: «Мана, муқәддәс роһ мундақ дәйду: “Мошу бәлбағниң егисини йәһудийлар Йерусалимда мошундақ бағлап, башқа хәлиқләрниң кишилиригә тапшуриду”»,— деди. 12 Буни аңлап, биз һәм йәрлик бурадәрләр Паулдин Йерусалимға бармаслиғини ялвурдуқ. 13 Шунда у: «Силәр немә қиливатисиләр, һә? Жүригимни йерип, неманчә жиғлаватисиләр? Мән Һакимдарим Әйсаниң исми үчүн Йерусалимда тутқун болушла әмәс, һәтта өлүшкиму тәйяр»,— деди җававән. 14 Уни қайил қилалмастин, биз етираз қилишни тохтитип: «Йәһваниң ирадиси болғай»,— дедуқ.
15 Кейин йолға чиқип, Йерусалимға көтирилдуқ. 16 Қәйсәрийәдин бирмунчә шагиртларму биз билән барди, дәсләпки шагиртларниң бири — Кипрдики Минасонниң өйигә бизни апарди. Униңда биз бираз турдуқ. 17 Биз Йерусалимға кәлгәндә, бурадәрләр иллиқ қарши алди. 18 Әтиси Паул биз билән Яқупқа барди. У җайда барлиқ ақсақаллар жиғилди. 19 Улар билән саламлишип, Паул Худа униң хизмити арқилиқ башқа хәлиқләр арисида қилған нәрсиләр тоғрилиқ тәпсилий баян қилишқа башлиди.
20 Буни аңлап, улар Рәббимизни мәдһийиләшкә башлап, униңға: «Көрүватамсән, бурадәр, йәһудийларниң арисида миңлиған етиқатчилар пәйда болди һәм уларниң барлиғи Муса қануниға қизғиндур! 21 Амма уларға башқа хәлиқләр арисида яшиғучи йәһудийларға сән балилирини хәтнә қилдурмаслиққа һәм урпи-адәтләргә әмәл қилмаслиққа, Мусадин чәтнәшни үгитиватқанлиғиң һәққидә хәвәрләр йәтти. 22 Немә қилиш керәк? Сениң кәлгәнлигиңни улар бәрибир аңлайду. 23 Шуниң үчүн, биз саңа ейтидиғинимиздәк, қилғин. Биздә қәсәм ичкән төрт адәм бар. 24 Уларни өзәң билән елип, улар билән тазилиниш рәсимидин өтүп, башлирини қирип чүшириши үчүн уларниң хираҗитини өзәңгә алғин. Мошундақ қилғанда һәммиси сән тоғрилиқ сөз-чөчәкләрдә растлиқниң йоқлуғини билип, сениң бурунқидәкла Қанунни орунлайдиғанлиғиңға көзи йетиду. 25 Башқа хәлиқләрдин болған етиқатчиларға кәлсәк, уларниң бутларға қурбанлиқ қилинған нәрсиләрдин, қандин, боғузланмиған һайванларниң гөшлиридин һәм зинахорлуқтин өзлирини сақлиши тоғрилиқ қараримизни уларға әвәттуқ»,— деди.
26 Әтиси Паул әву кишиләрни елип, қаидә бойичә улар билән биллә тазилиниш рәсимидин өтүп, тазилиниш күнлириниң түгәйдиған вақти вә уларниң һәрқайсисиға қурбанлиқ бериш вәзиписи һәққидә елан қилиш үчүн, мәркизий ибадәтханиға кирди.
27 Йәттә күн аяқлишиватқанда, Асиядики йәһудийлар уни мәркизий ибадәтханида көрүп қелип, топни гижгәйтип, уни тутувалғач: 28 «Һәй, исраиллиқлар, ярдәмлишиңлар! Бу киши һәммә җайда барлиғини хәлқимизгә, Қанунимизға һәм мошу җайға қарши үгитиватиду. Уни аз десә, мәркизий ибадәтханиға грекларни әкелип, муқәддәс җайимизни напаклаштурди!»— дәп вақириди. 29 Бу келишмәслик шу сәвәптин йүз бәрдики, шуниң алдида йәһудийлар шәһәрдә униң билән әфәслик Трофимни көргән еди һәм уни Паул мәркизий ибадәтханиға әкәлди, дәп ойлиди. 30 Пүткүл шәһәр ғулғулиға чүшти. Кишиләр жүгрәп келип, Паулни мәркизий ибадәтханидин сөрәп чиқишти. Шу ан ишикләр йепилди. 31 Уни өлтүрмәкчи болғанда, Рим қошуниниң команданиға пүткүл Йерусалим исиянға кәлгәнлиги һәққидә йәткүзди. 32 У дәрру әскәрләрни һәм йүзбашлирини елип, жиғилғанларға жүгриди. Команданни һәм әскәрләрни көрүп, улар Паулни урушни тохтатти.
33 Йеқинлишип, командан уни икки зәнҗир билән кишәнләшни буйруп, ким вә немә қилғанлиғи тоғрилиқ сорашқа башлиди. 34 Лекин топтикиләрдин бирлири бир нәрсә десә, башқилири башқа нәрсини вақирашқа башлиди. Ваң-чуңдин һечнәрсини биләлмәй, у уни гезәрмигә елип кетишни буйриди. 35 Паул пәләмпәйгә путини қойғанда, топниң ғәзиви сәвәвидин әскәрләр уни көтирип меңишқа мәҗбур болди, 36 чүнки көплигән хәлиқ униң арқисидин меңип: «Өлтүрүлсун!»— дәп вақириди.
37 Гезәрмигә кириштин авал, Паул команданға: «Сизгә бир нәрсини ейтсам боламду?»— дәп сориди. У һәйран болуп: «Сән грекчә сөзләмсән? 38 Демәк, буниңдин авал исиян көтирип, чөлгә 4000 хәнҗәрчини ачиққан мисирлиқ сән әмәскәндә?»— деди. 39 Шунда Паул: «Мән Киликийәдики мәшһур шәһәр Тарсниң пухраси, йәһудий. Өтүнүмән, хәлиқкә сөз қилишқа рухсәт бәрсиңиз»,— деди. 40 Рухсәт елип, Паул пәләмпәйдә туруп, хәлиқкә қоли билән ишарәт қилди. Һәммиси течланғанда, у ибраний тилда мураҗиәт қилип: