Луқа

22 Шу арида Песах, дәп атилидиған петир нанлар мәйрими йеқинлишивататти. 2 Чоң роһанийлар билән Тәврат устазлири қандақ яхши амал билән Әйсадин қутулушни ойлавататти, чүнки улар хәлиқтин қорқатти. 3 Шу чағда Шәйтан 12дин бири болған, Ишқарийот дәп атилидиған Йәһудаға кирди. 4 У чоң роһанийлар һәм һәрәмниң башлиқлириға берип, улар билән қандақ қилип, Әйсани асанирақ тутуп бериш һәққидә келишти. 5 Улар хошал болушуп, униңға күмүч тәңгиләрни беридиғинини ейтти. 6 У келишип, хәлиқ йенида болмиғанда, Әйсани тутуп беришкә қолайлиқ пурсәтни издәшкә киришти.

7 Мана, петир нанлар күни кәлди, униңда Песахниң қурбанлиғини әкелиш лазим еди. 8 Әйса Петрус билән Йоһанни әвәткәч, уларға: «Берип, биз йәйдиған Песахниң тамиғини тәйярлаңлар»,— деди. 9 Улар униңдин: «Қәйәрдә уни тәйярлайли?»— дәп сориди. 10 У җававән: «Силәр шәһәргә киргиниңларда, сапал қачида су әкетиватқан адәмни учритисиләр. Кәйнидин у киргән өйгә кириңлар 11 вә өй егисигә: “Устаз: “Мән шагиртлирим билән Песах тамиғини йәйдиған меһманларға тәйярланған бөлмә қәйәрдә?”— дәп сораватиду”, дәңлар. 12 У силәргә үстүнки қәвәттики һәммә нәрсә бар чоң бир бөлмини көрситиду. Мана шу йәрдә тәйярлаңлар»,— деди. 13 Улар барғанда, Әйса уларға ейтқандәк, һәммәйлән шундақ болуп чиқти. Улар мәйрәмлик тамақни тәйярлашти.

14 Вақти-саати кәлгәндә, Әйса әлчилири билән дәстиханға олтирип, 15 уларға: «Алдимдики азап чекишимдин илгири мән мошу Песах тамиғини силәр билән йейишни интайин халидим. 16 Шуни силәргә ейтайки, Худа Падишалиғида униңға тегишлик һәммә нәрсә орунлинип болмиғичә, мән уни башқа йемәймән»,— деди. 17 Қәдәһни елип, у Худаға шүкүр ейтип: «Буни елип, бир-бириңларға узитиңлар. 18 Силәргә ейтимәнки, мән үзүмниң мевиси — шарапни Худаниң Падишалиғи кәлмигичә, башқа ичмәймән»,— деди.

19 Андин у нанни елип, Тәңригә шүкүр ейтти вә уни уштуп һәм уларға берип: «Бу нан мениң силәр үчүн пида болудиған тенимни билдүриду. Буни мени әсләп туруш үчүн, қилиңлар»,— деди. 20 Шуниңдәкла зияпәттин кейин у қәдәһни елип: «Бу қәдәһ силәр үчүн төкүлидиған қенимниң асасида түзүлидиған йеңи келишимни билдүриду.

21 Лекин мениң билән бир дәстиханда сатқун олтириду. 22 Инсан Оғли униңға бәлгүләнгән йол билән кетип бариду. Шундақтиму униңға сатқунлуқ қиливатқан адәмниң һалиға вай!»— деди. 23 Шу чағда әлчиләр өз ара буни ким қилидиғини тоғрилиқ муназирә қилишқа башлиди.

24 Кейин уларниң арисида, қайси улуғарақ дегән қизғин талаш-тартиш овҗ алди. 25 Лекин Әйса уларға мундақ гәп қилди: «Хәлиқләрниң падишалири уларниң үстидин һөкүмранлиқ қилмақта вә хәлиқләрниң үстидин һакимийити барлар ғәмхорчилар, дәп аталмақта. 26 Силәр ундақ болмаслиғиңлар керәк. Араңлардики мәртивилик әрзимәстәк болсун вә башлиқ хизмәткардәк болсун. 27 Ким улуғарақ: төрдә олтарғанму яки хизмәткарму? Төрдә олтарған әмәсму? Мән болсам араңларда хизмәткардәк.

28 Силәр мениң билән синақлиримда биллә болдуңлар, 29 шуңа мән силәр билән, худди Атам мениң билән Падишалиқ һәққидә келишим түзгәндәк, келишим түзимән. 30 Бу келишим силәрниң мениң Падишалиғимда һәмдәстихан болуп йәп-ичишиңлар вә тәхтләрдә олтирип, Исраилниң 12 қәбилисини сотлишиңлар үчүндур.

31 Симун, Симун, Шәйтан силәрни буғдайдәк сорушни тәләп қилған. 32 Лекин мән сән һәққидә етиқатиң аҗизлимаслиғи үчүн, қизғин дуа қилдим. Сән йенип кәлгәндә, бурадәрлириңни мустәһкәмлигин». 33 У Әйсаға: «Һакимдарим, мән сән билән зинданғиму, өлүмгиму беришқа тәйяр!»— деди. 34 Бирақ у: «Саңа, Петрус, ейтип қояйки: бүгүн ғораз қичқарғичә, сән мени тонумаймән дәп, үч қетим танисән»,— деди.

35 Андин у улардин: «Силәрни қапчуқсиз, ғоҗунсиз вә сәндәлсиз әвәткинимдә, бирәр нәрсигә муһтаҗ болдуңларму?»— дәп сориди. Улар: «Яқ!»— деди. 36 Шунда у уларға: «Лекин әнди қапчуғи барлар, уни алсун, шундақла ғоҗунниму. Кимниң қиличи болмиса, чапинини сетип, қилич сетивалсун. 37 Силәргә ейтимәнки: “Җинайәтчиләр қатариға ятқузулиду”, дәп йезилған сөзләр мениңда орунлиниши керәк, чүнки мениң тоғрилиқ йезилғанлар әмәлгә ешиватиду»,— деди. 38 Шу чағда улар: «Һакимдар, мону йәрдә икки қилич бар екән»,— деди. У уларға: «Йетиду»,— дәп җавап бәрди.

39 Әйса шу йәрдин чиқип, адити бойичә Зәйтун теғиға йол алди вә униң шагиртлири униңға әгәшти. 40 У шу җайға келип, уларға: «Аздурулуп кәтмәслигиңлар үчүн, дуа қилиңлар»,— деди. 41 Өзи улардин таш атқулуқ мусапигә берип, тизлинип: 42 «Атам, әгәр халисаң, мәндин бу қәдәһни нери қилғайсән. Амма, мениң әмәс, бәлки Сениң ирадәң болғай»,— дәп дуа қилди. 43 Шу чағда әрштин бир пәриштә униңға көрүнүп, уни қувәтлиди. 44 У азап чекип, техиму ихласлиқ дуа қилишни давамлаштурди вә униң тәри қан тамчилиридәк йәргә чүшти. 45 Дуадин кейин орнидин туруп, шагиртлириниң йениға кәлди вә уларниң қайғуруп ухлап қалғинини көрди. 46 Шунда у уларға: «Немишкә ухлаватисиләр? Туруңлар һәм аздурулмаслиқ үчүн, дуа қилиңлар»,— деди.

47 У сөзини техи аяқлаштурмайла, бир топ адәм йеқинлашти. 12 шагиртиниң бири болған Йәһуда уларни башлап келивататти. У Әйсани сөйгили қешиға кәлди. 48 Бирақ Әйса униңдин: «Йәһуда, сән сөйүшүң билән инсан Оғлиға сатқунлуқ қиливатамсән?»— дәп сориди. 49 Бу ишларниң немигә елип келишини туюп, Әйсаниң йенидикиләр: «Һакимдар, қилич билән урайлиму?»— дәп сориди. 50 Һәм улардин бири башроһанийниң қулиға қилич уруп, униң оң қулиғини шиливәтти. 51 Бирақ Әйса җававән: «Йетәрлик!»— дәп, қолини қулниң қулиғиға тәккүзүп, уни сақайтивәтти. 52 Андин Әйса уни тутқили кәлгән чоң роһанийларға, һәрәмниң башлиқлириға һәм ақсақалларға: «Силәр қиличлар һәм тоқмақлар билән чиққидәк мән қарақчимедим? 53 Күндин күнгә силәр билән биллә мәркизий ибадәтханида болғинимда, маңа қол көтәрмигән едиңлар. Амма әнди силәрниң вақтиңлар вә қараңғулуқниң һөкүм сүрүш дәври»,— деди.

54 Улар Әйсани тутуп, башроһанийниң өйигә апарди, Петрус болса уларниң кәйнидин бирмунчә арилиқта әгишип маңди. 55 Кишиләр һойлиниң оттурида гүлхан йеқип чөрисидә олтарғанда, Петрусму улар билән олтарди. 56 Бир хизмәткар аял униң ярқин гүлханниң алдида олтарғинини көрүп вә униңға тикилип қарап: «Бу кишиму Әйса билән биллә болған»,— деди. 57 Лекин у тенип: «Мән уни тонумаймән»,— деди. 58 Көп өтмәйла йәнә бир киши уни көрүп: «Сәнму шуларниң бирси»,— деди. Лекин Петрус: «Ундақ әмәс»,— деди. 59 Тәхминән бир саат өтти вә яңливаштин кимду-бирси чиң: «Бу киши нәқ униң билән биллә болған, чүнки у Җәлилийәдинғу!»— дәп тәкитлиди. 60 Бирақ Петрус униңға: «Сән немә дәватқиниңни билмәймән»,— деди. Униң сөзи техи ахириға чиқмай, шу мәзгилдә ғораз қичқарди. 61 Һакимдар бурулуп, Петрусқа қариди. Петрус Һакимдарниң униңға: «Бүгүн ғораз қичқарғичә, сән мениңдин үч қетим танисән», дегән сөзлирини есиға чүшәрди. 62 У ташқириға чиқип, аччиқ жиғлавәтти.

63 Әйсани күзәттә тутқан кишиләр уни мәсхирә қилди вә урди. 64 Улар униң үзини йепип: «Әгәр сән пәйғәмбәр болсаң, ейтқина, ким сени урди?— дәп сорашти. 65 Шундақла улар униңға көплигән башқиму һақарәтлик сөзләрни ейтишти, шуниң билән Худағиму күпүрлүк қилишти.

66 Күн йоруғанда, хәлиқниң ақсақаллири, чоң роһанийлар вә Тәврат устазлири жиғилди. Әйсани Алий кеңәшниң сарийиға елип келип, улар: 67 «Әгәр сән Мәсиһ болсаң, бизгә ейтқин»,— деди. Лекин у уларға: «Һәтта мән ейтсамму, силәр һәргиз ишәнмәйсиләр. 68 Әгәр мән силәрдин сорисамму, силәр һеч җавап бәрмәйсиләр. 69 Амма әнди инсан Оғли қудрәтлик Пәрвәрдигарниң оң қоли тәрипидә олтиридиған болиду»,— деди. 70 Шуниң билән барлиғи: «Демәк, сән — Худаниң Оғли екәнсәндә?»— дәп сорашти. У җававән: «Шу мән екәнлигимни өзәңлар дәватисиләр»,— деди. 71 Улар: «Бизгә башқа гувалиқниң немә һаҗити бар? Чүнки биз өзүмиз буни униң еғизидин аңлидуқ»,— дейишти.