Луқа
21 Әйса байларниң ғәзнә қачилириға һәдийәлирини селиватқинини көрди. 2 Андин у ушшақ икки тийин селиватқан бир гадай тул аялни көрүп: 3 «Силәргә һәқни ейтимәнки, әву тул аял, гәрчә гадай болсиму, һәммисидин көп салди. 4 Чүнки уларниң һәммиси өзлиридин ашқинини салди, бу аял болса, һәтта муһтаҗлиқта қалсиму, һаят кәчүрүш үчүн бар нәрсисини ианә қиливәтти»,— деди.
5 Кейинирәк, бәзилири һәрәм тоғрилиқ, униң әҗайип ташлар вә беғишланған һәдийәләр билән зенәтләнгәнлиги һәққидә сөз қиливатқанда, 6 Әйса: «Шундақ күнләр келидуки, силәр көрүватқан бу барлиқ нәрсиләрдин ташниң үстидә таш қалмайду, һәммә нәрсә вәйран болиду»,— деди. 7 Шу чағда улар униңдин: «Устаз, бу қачан болиду вә буниң йүз беришиниң бәлгүси қандақ болиду?»— дәп сориди. 8 У җававән: «Қараңлар, силәрни аздуруп кәтмисун, чүнки көплири мениң исмим астида келип: “Бу мән” вә “Вақит йеқинлашти”, дейишиду. Уларниң кәйнидин жүрмәңлар. 9 Урушлар вә тәртипсизликләр тоғрилиқ аңлиғанда, дәһшәткә чүшмәңлар. Буниң һәммиси авал болуши керәк, лекин ахир дәрру кәлмәйду»,— деди.
10 Андин у уларға мундақ деди: «Хәлиқ хәлиқкә қарши чиқиду вә падишалиқ падишалиққа, 11 шиддәтлик йәр тәврәшләр болиду вә бир җайдин кейин йәнә бир җайда жуқумлуқ кесәлләр, ачарчилиқ йүз бериду. Инсанлар дәһшәтлик һадисиләрни байқайду вә шундақла асмандин һәйвәтлик аламәтләр көрүниду.
12 Амма буниң һәммиси йүз беришидин авал адәмләр силәрни тутуп, ибадәтханиларға тапшуруп вә зинданларға селип, тәқипләйду. Мениң исмим үчүн силәрни падишалар һәм һөкүмдарлар алдиға елип бариду. 13 Бу силәргә гувалиқ қилишқа имканийәт бериду. 14 Бирақ силәр қандақ һимайә қилишқа жүрәклириңларни алдин-ала тәйярлимаңлар, 15 чүнки мән силәрниң еғизиңларға даналиқ салимән, униңға дүшмәнлириңларниң барлиғи бирлишипму йә қарши туралмайду, йә қарши сөзләлмәйду. 16 Силәргә һәтта ата-анаңлар, қериндашлириңлар, туққанлириңлар һәм дост-ағинилириңлар сатқунлуқ қилиду вә араңлардин бәзилирини өлтүриду. 17 Барлиғи силәрни мениң исмим үчүн өч көриду. 18 Лекин бешиңлардики биртал чечиңларму йоқалмайду. 19 Силәр җениңларни тәқабиллиқ билән сақлап қалисиләр.
20 Силәр Йерусалимни һәрбий қараргаһларниң қоршавида көргиниңларда, униң вәйран болуш вақти йеқинлашқанлиғини билиңлар. 21 Шу чағда Йәһудийәдә болғанлар тағларға қачсун. Шәһәрдә болғанлар униңдин чиқсун, әтрапидикиләр болса, униңға кирмисун, 22 чүнки бу күнләр — йезилған барлиқ нәрсиләр орунлиниши үчүн — өч елиш вақти болиду. 23 Һамилдарлар вә емитқучиларниң һалиға вай! Чүнки бу йәрдә азаплар көпийиду вә бу хәлиқкә ғәзәп төкүлиду. 24 Уларни қилич билән һалак қилиду һәм барчә хәлиқләргә әсиргә елип кетиду. Вә хәлиқләр өзлиригә бәлгүләнгән вақитлар өтүп кәтмигичә, Йерусалимни дәпсәндә қилиду.
25 Қуяшта, айда һәм юлтузларда аламәтләр қөрүниду, йәр йүзидә болса, хәлиқләр немә қилишини билмәй азаплиниду, чүнки деңиз һөкүрәп, қаттиқ долқунлиниду. 26 Адәмләр йәр-зиминға келидиған нәрсиләрни күтүп, қорққанлиғидин һошини йоқитиду, сәвәви асман күчлири тәвриниду. 27 Шу чағда улар күч-қудрәт вә бүйүк шөһрәттә булутта келиватқан инсан Оғлини көриду. 28 Бу нәрсиләр йүз беришкә башлиғанда, қәддиңларни руслап, бешиңларни көтириңлар, чүнки силәрниң қутулушиңлар йеқинлишиватиду».
29 Андин у бир мисални кәлтүрди: «Әнҗир вә башқа дәрәқләргә қарап беқиңлар: 30 уларда бихлар пәйда болғанда, язға аз қалғинини билисиләр. 31 Шуниңдәкла, аталмишларниң йүз беришини көрүп, Худаниң Падишалиғиға аз қалғанлиғини билиңлар. 32 Силәргә һәқни ейтимәнки, мошу әвлат өтүп кәтмигичә, буниң һәммиси йүз бериду. 33 Асман билән йәр йоқилиду, бирақ мениң сөзлирим қалиду.
34 Силәрниң жүрәклириңлар артуқ йейиштин, мәсхорлуқтин һәм турмуш ғәмлиридин еғирлашмаслиғи үчүн вә шу күн силәргә туюқсиз кәлмәслигигә, өзәңларға диққәтлик болуңлар. 35 У күн қапқандәк болиду. Сәвәви, у йәр йүзидә яшаватқан барлиғи үчүн уштумтут келиду. 36 Шуңлашқа йүз беридиған нәрсиләрдин аман қелишқа вә инсан Оғлиниң алдида турушқа һәр вақитта пүткүл вуҗудуңлардин дуа қилип, һошиярлиқни сақлаңлар».
37 Әйса күндүзи мәркизий ибадәтханида тәлим берәтти, ахшамлири шәһәрдин чиқип, Зәйтун теғида қонатти. 38 Хәлиқ уни тиңшаш үчүн, таң сәһәрдә һәрәмгә келәтти.