Коринтлиқларға 1-хәт
9 Мән әркин әмәсму? Мән әлчи әмәсму? Мән Һакимдаримиз Әйса Мәсиһни көргән әмәсму? Һәм силәр мениң Һакимдар йолидики әмгигимниң мевиси әмәсму? 2 Әгәр мән башқилар үчүн әлчи болмисамму, силәр үчүн һәқиқәтән әлчимән, чүнки силәр — Һакимдардики әлчилигимни тәстиқләйдиған тамғидур.
3 Мени һөкүмгә тартидиғанларға өзәмни һимайә қилиш үчүн мундақ дәймән: 4 бизниң йәп-ичишкә һоқуқимиз йоқму? 5 Бизниң башқа әлчиләр, Һакимдаримизниң инилири һәм Кифаға охшаш етиқатдаш-аялға өйлинип, өзүмиз билән елип жүрүдиған һоқуқимиз йоқму? 6 Яки пәқәт биз Барнаба иккимизниңла ишлимәйдиғанға һоқуқимиз йоқму? 7 Қайси-бир әскәр өз һесавиға хизмәт атқуриду? Ким үзүмзарлиқни тикип, униң мевисидин йемәйду? Яки кимду-бири пада беқип, униң сүтини ичмәйду?
8 Инсаний көзқараш нәзәридин буни ейтиватимәнму? Тәврат қануни мошунила ейтмайватмамду? 9 Муса қанунида мундақ йезилған: «Хаман тәпкән өкүзгә тумшуқ қепини кийгүзмә». Худа өкүзләргә ғәмхорлуқ қиливатамду? 10 Яки буни биз үчүн ейтқанму? Һә, бу биз үчүн йезилған еди, чүнки йәр һайдиғучи үмүт билән һайдиши керәк вә хаман тәпкүчи өз несивини елиш үмүти билән хаман тепиши керәк.
11 Әгәр биз силәрдә роһий нәрсини тәргән болсақ, тәнгә һаҗәтлик нәрсини силәрдин жиғсақ, бу һәддидин ешип кәткәнликму? 12 Әгәр башқиларда силәрниң үстүңлардин мундақ һоқуқ болса, биздә техиму ошуғирақ шундақ һоқуқ бар әмәсму? Амма биз бу һакимийитимиз билән пайдиланмаймиз, бәлки Мәсиһ һәққидики хуш хәвәргә һечқандақ тосалғуларни кәлтүрмәслик үчүн, һәммә нәрсигә чидаймиз. 13 Муқәддәс вәзипиләрни орунлиғучилар мәркизий ибадәтханиға мәнсүп нәрсиләрдин йәйдиғанлиғини һәм қурбангаһ қешида хизмәт қиливатқанлар қурбангаһ несивини бөлүшидиғанлиғини билмәмсиләр? 14 Шуниңға охшаш, Һакимдаримиз хуш хәвәрни җакалиғучиларниң униңдин тәминлинишини бәлгүлигән еди.
15 Лекин мән буниңдин һечқандақ пайдиланмидим. Һәм буни силәрдин бир нәрсә елишқа язмидим, униңдин көрә... мениң өлүп кәткиним яхширақтур. Махтанған мошу сөзлиримниң асасини һечким йоққа чиқиралмайду! 16 Әгәр хуш хәвәрни җакалаватсам, махтинишқа асасим йоқ, чүнки маңа мәҗбурийәт жүкләнди. Һәм мән хуш хәвәрни җакалимисам, һалимға вай! 17 Әгәр буни ихтиярий түрдә қилсам, мениң мукапитим бар, әгәр ихтиярсиз қилсамму, бәрибир маңа тапшуруқ жүкләнгән. 18 Ундақта мениң мукапитим немидә? Шуниңдики, мән хуш хәвәрни җакалиғач, униңға бағлиқ һакимийитимни пайдиланмай, хуш хәвәр билән һәқсиз бөлүшәләймән.
19 Гәрчә мән әркин киши болсамму, Худа үчүн көпирәк адәмләрни тепишқа, мән һәммисиниң қули болдум. 20 Шуниң билән, йәһудийларға ярдәм беришкә мән йәһудийдәк болдум, Қанун астидикиләргә (гәрчә өзәм Қанун астида болмисамму) Қанун астидики кишидәк болдум. 21 Тәврат қанунисиз кишиләрни тепишқа, мән Қанунсиз кишидәк болдум (гәрчә Худа алдида мән Қанунсиз әмәс, бәлки Мәсиһниң қануни астида). 22 Аҗиз кишиләр үчүн мән аҗиз болдум. Һәтта бәзилирини мүмкин қәдәр қутқузуш үчүн, мән һәрқандақ адәмләр үчүн һәммә нәрсә болдум. 23 Буниң барлиғини башқилар билән хуш хәвәрни бөлүшүшкә қиливатимән.
24 Мусабиқә иштракчилириниң һәммиси жүгрәп, пәқәт бирила мукапатқа еришидиғанлиғини билмәмсиләр? Шуңа уни елиш үчүн, шундақ жүгрәңлар. 25 Йәнә һәрбир иштракчи барлиқ нәрсидә өзини тутушни көрситиду. Бирақ улар буни солишип кетидиған гүлчәмбирәккә еришиш үчүн қилиду, биз болсақ — солашмайдиған таҗ үчүндур. 26 Шуңлашқа мән мәхсәтсиз жүгригүчидәк жүгримәймән һәм һавани муштумлиғандәк қилмаймән. 27 Амма-лекин башқилириға вәзәм билән йетип, мән өзәм разилиққа сазавәр болмай қалмаслиғим үчүн, тенимни қамчилап, уни қулдәк назарәт қиливатимән.