Зәбур
Көтирилиш нахшиси.
132 Йәһва Худа, Давутни есиңға алғина,
Униң барлиқ тартқан җапа-азаплирини,
2 Униң Йәһваға бәргән вәдисини,
Яқупниң қудрәтлик Тәңригә қәсимини:
3 «Өйүмгә кирмәймән вә орнумға ятмаймән,
4 Көзлиримни уйқиға бәрмәй вә көз
Илинишигә мүмкинчилик қоймаймән.
5 Мән Йәһва үчүн орун-җай тапмиғичә,
Яқупниң қадир Худасиға лайиқ макан
Тәйярлимиғичә шундақ қилимән».
6 Мана, биз келишим сандуғиниң Әпрайим
Йеридә екәнлигини аңлидуқ, уни
Кириат-Яримниң далалирида таптуқ.
7 Униң маканиға кирип, Униң
Аяқлириниң астида ибадәт қилайли.
8 Йәһва, арам җайиңда турғина, Сән
Һәм қудритиңниң рәмзи —
Сениң келишим сандуғуң.
9 Бүйүк роһанийлириң һәққанийлиққа
Кийинсун вә Сениң муқәддәслириң
Шат-хорамлиқтин тәнтәнилисун.
10 Қулуң Давутқа бенаән майлиған
Хизмәтчиңдин йүзүңни тартмиғина.
11 Йәһва Давутқа һәқиқәттә қәсәм бәрди,
У униңдин һәргиз қайтмайду:
«Мән сениң әвладиңдин бирини
Тәхтиңдә чоқум олтарғузимән.
12 Әгәр сениң оғуллириң Мениң
Келишимимни сақлап, Мән уларға әмәл
Қилишқа бәргән нәсиһәтлиримни қаттиқ
Тутса, у чағда уларниң оғуллириму
Сениң тәхтиңдә та әбәт олтириду».
13 Чүнки Йәһва Сионни таллиди, уни
Өзиниң макани қилишни халиди:
14 «Ушбу йәр Мениң арамгаһим,
Мәзкүр җайда мәңгү яшаймән,
Мән уни сөйгәнлигим сәвәвидин.
15 Мән бу шәһәрни озуқ-түлүкниң
Молчилиғи билән бәрикәтләп, униң
Кәмбәғәллирини нанға тойдуримән.
16 Униң роһанийлирини ниҗатқа кийдүрүп,
Вапалирини хошаллиққа толтуримән.
17 Мәзкүр җайда Мән Давутниң мүңгүзини
Өстүрүп, Мениң майлиғинимға әбәдий
Чирақ яндуруп беримән.
18 Униң дүшмәнлирини уятта қалдуруп,
Униң бешида, таҗ пақирайду!»