Санлар
12 Мариам билән Һарун Мусани ефиоплиқ аяли үчүн әйиплиди, чүнки у өзигә аяллиққа ефиоплиқ қизни алған еди. 2 Улар: «Наһәтки, пәқәт Муса арқилиқла Йәһва сөзләмду? Биз арқилиқму У сөзлимәмду?»,— дәп кайишти. Буни Йәһва аңлиди. 3 Муса болса, йәрдики яшаватқан барлиқ адәмләрниң ичидики әң мулайим инсан еди.
4 Шу чағдила Йәһва Муса, Һарун һәм Мариамға: «Үчүңлар муқәддәс чедирға келиңлар»,— деди. Үчилиси чедирға йеқинлашти. 5 Йәһва Худа булут түвригидә чүшүп, чедирниң киришидә туруп, Һарун билән Мариамни чақирди. Улар иккилиси йеқин кәлди. 6 Йәһва сөз қилип: «Сөзлиримгә қулақ селиңлар. Әгәр араңларда пәйғәмбәр болса, Мән Пәрвәрдигар униңға вәһийдә ечилимән вә чүшлиридә униң билән сөзлишимән. 7 Амма Мениң қулум Муса билән ундақ әмәс, чүнки пүткүл Мениң өйүм униң қаримиғида. 8 Униң билән Мән еғизму-еғиз сөзлишимән вә тепишмақлар арқилиқ әмәс, лекин у очуқ Йәһваниң қиясини көриду. Қандақларчә силәр қорқмай, Мениң қулум Мусани сөктүңлар?»,— деди.
9 Шуниң билән Йәһваниң ғәзиви қайнап, У улардин нери кәтти. 10 Булут муқәддәс чедирдин көтирилгәндә, Мариам аппақ қардәк мохоға қапланди. Һарун Мариамға қариведи, униң мохоға қапланғинини көрди. 11 Һарун Мусаға: «Ғоҗам, биз ахмақлиқ қилип гунаға паттуқ, мени кәчүргин! 12 Мариамниң анисиниң қосиғидин йерими чирип туғулған өлүк балидәк болушиға йол бәрмигин»,— дәп ялвурди. 13 Шунда Муса Йәһваға ялвуруп: «Җеним Худайим, уни сақайтқина!»,— дәп илтиҗа қилди.
14 Йәһва Мусаға җававән: «Әгәр атиси униң үзигә түккәргән болса, у йәттә күн шәрмәндидә болматтиму? Демәк, у йәттә күн давамида қараргаһниң тешида қамақта болсун, андин қайтип кирсун»,— деди.
15 Шундақ қилип, Мариам қараргаһниң тешида қамақта йәттә күн болди вә хәлиқ Мариам қайтип кәлмигичә йолға чиқмиди. 16 Шундин кейин хәлиқ Хазероттин чиқип, Паран чөл-баяванида тохтиди.