Вәз
5 Һәқиқий Пәрвәрдигарниң өйигә маңғанда, өзәңгә диққәтчан бол. У йәргә тәйяргәрлик билән аңлашқа бериш әқилсизләрниң қурбанлиқ әкелишидин яхши. Чүнки улар немә қилишниң дурус екәнлигини пәрәз қилалмайду.
2 Еғизлириңни алдирашлиқ билән ачма вә жүригиң Рәббниң алдида ойлимай параң қилмисун. Чүнки Худа асманда, сән болсаң йәрдә, шуңлашқа көпсөзлүк болма. 3 Көплигән җапаларда қайғулуқ чүшләр кириду, шуниңдәкла көп сөзләрдә наданниң гепи болиду. 4 Худаға вәдә бәргәндә, уни кәйнигә созмай орунла, чүнки Униңға наданлар яқмайду. Немини вәдә қилсаң, шуни тез әмәлгә ашур. 5 Вәдә-қәсимиңни бәрмигиниң уни берип, орунлимиғиниңдин яхширақ. 6 Еғизлириңниң сени гунаға патурушиға имкан бәрмә вә пәриштә-хәвәрчиниң алдида: «Бу хаталиқ»,— дәп ейтма. Саңа немигә керәк Худаниң сөзлириңгә ғәзәплинип, қолуңниң ишлирини вәйран қиливәткини? 7 Сәвәви, нурғунлиған хам хияллар һәм пайпетәкчилик бирликтә болғинидәк, шундақла көплигән сөзләрдин гепиң мәнасиз болиду. Демәкчи, һәқиқий Яратқучидин қорққин.
8 Әгәр қандақту-бир йәрдә һакимийәтлик бирси гадайларни езип, адаләт билән һәқиқәтни бузуватса, һәйран болма. Чүнки егизниң үстидин техиму егиз назарәт қилмақта, һәммәйләндин үстүн Илаһ бар.
9 Йәрниң киримини улар барлиғи өз ара бөлүвалиду. Һәтта падишаму етизниң тапавити һесавиға яшайду.
10 Күмүчни яхши көргән адәм униңға тоймайду вә байлиққа амрақ, һечқачан тапавитигә рази болмайду. Буму аваригәрчилик.
11 Байлиқ өскәнсири, уни йәйдиғанларниңму сани өсиду. Мал-мүлүкниң егисигә буниңдин немә пайда? Пәқәт у көзлири билән исрапчилиққа қарайду.
12 Әмгәкчиниң уйқиси татлиқ, аз йедиму яки көп. Байға болса, униң байлиғи уйқа бәрмәйду.
13 Мән йәнә бир азаплиқ явузлуқни көрдүм. У егиси өзигә зиянға топлиған байлиғи. 14 У мал-мүлкини тиҗарәттики келишмәсликләр түпәйли жүтәрди вә униң оғли туғулғанда қолида униңға мирас беридиған һечнәрсә қалмиди.
15 Адәм балиси анисиниң қосиғидин қандақ ялиңач чиққан болса, шундақла у кетиду. У меһнитиниң мевисидин қолиға һечнәрсә елип кетәлмәйду.
16 Мана, ушбуму зор бәхитсизлик: у қандақ бу дунияға кәлгән болса, шундақла кетиши лазим. Демәк, у шамалға хизмәт қилған болиду. Униңға буниңдин немә пайда-мәнпийәт? 17 У һаятиниң барлиқ күнлирини қараңғулуқта өткүзүп, көплигән көңүл рәнҗишләргә, ағриқларға һәм қайғуларға ғәриқ болди.
18 Мән адәм балиси үчүн яхшилиқни һәм дуруслуқни монуниңда көрдүм: у йәп-ичип, өз әмгигидин раһәтлиниши керәк. У өмриниң җиқ әмәс күнлиридә қуяш астида қилған меһнитидин һөзүрлиниши лазим, чүнки бу һәқ Худадин униңға берилгән несиптур. 19 Әгәр һәқ Тәңри кишигә байлиқ билән ғәзниләрни бәргән болса, шундақла буниң һәммисидин бәһирлиниш қабилийитини бәрсә, у киши өз несивини елип, униң билән шат-хорам пайдилиниши керәк. Бу Худаниң һәдийәси. 20 Мошундақ киши һаятиниң чапсан өтүши һәққидә анчә ойлап кәтмәйду, чүнки һәқиқий Илаһ униң жүригини хошаллиққа толтурди.