Мәтта
26 Мошу һәққидә сөзләп болуп, Әйса шагиртлириға мундақ деди: 2 «Силәр билисиләр, икки күндин кейин Қутқузулуш яки Песах мәйрими болиду вә инсан Оғлини түврүктә өлтүрүлиши үчүн, дүшмәнләргә бериветиду».
3 Чоң роһанийлар һәм хәлиқ ақсақаллири болса, Қаяпа исимлиқ башроһанийниң һойлисиға жиғилип, 4 Әйсани қувлуқ билән тутуп, өлтүрүш тоғрилиқ тил бириктүрди. 5 Лекин улар: «Амма байрам мәзгилидә әмәс, чүнки хәлиқ ваң-чүң чиқармисун»,— дейишти.
6 Әйса Бәйтаниядә авал мохо болған Симунниң өйидә болуп 7 янпашлиғанда, униң қешиға бир аял кәлди. Униң қашташлиқ қачисида қиммәт әтир мейи бар еди һәм у бу майни униң бешиға қуйди. 8 Буни көргән шагиртларниң аччиғи келип: «Неманчивала исрапчилиқ? 9 Уни нурғун пулға сатқили вә пулни кәмбәғәлләргә таратқили болаттиғу»,— дейишти. 10 Наразилиқни байқиған Әйса уларға: «Немишкә бу аялни хиҗаләт қиливатисиләр? У мениң үчүн яхши иш қилди. 11 Кәмбәғәлләр дайим силәр билән болиду, мән болсам, дайим болмаймән. 12 Әтир май билән майлап, у мени дәпин қилишқа тәйярлап қойди. 13 Силәргә һәқни ейтай: пүтүн дунияниң қәйиридә хуш хәвәр вәз қилинмисун, мошу аялни әсләп, униң қилған иши тоғрисида ейтилиду»,— деди.
14 Шу чағда 12ниң бирси, Йәһуда Ишқарийот исимлиқ шагирт, чоң роһанийларға берип, 15 уларға: «Әгәр мән уни силәргә тутуп бәрсәм, маңа немә берисиләр?»— деди. Улар униңға 30 күмүч тәңгә беришни вәдә қилди. 16 Шу пәйттин башлап, у Әйсани тутуп бериш пурситини издиди.
17 Петир нан мәйриминиң биринчи күнидә шагиртлар Әйсаға келип: «Песах мәйриминиң тамиғини саңа қәйәрдә тәйярлайли?»— дәп сорашти. 18 У уларға: «Шәһәрдә паланчиға берип: “Устаз мундақ дәйду: маңа бәлгүләнгән вақитқа аз қалди. Сениң өйүңдә шагиртлирим билән Песахни мәйрәмләймән”, дәңлар»,— дәп ейтти. 19 Шагиртлар, Әйса буйриғандәк, һәммә нәрсини Песахқа тәйярлиди.
20 Кәч киргәндә, у 12 шагирти билән үстәлниң чөрисидә янпашлиди. 21 Тамақ йәветип, уларға: «Силәргә һәқни ейтиватимән: араңлардики бирси маңа сатқунлуқ қилиду»,— деди. 22 Бәк хапа болушуп, һәрқайсиси униңдин: «Мән әмәсқу һә, Һакимдарим?»— дәп сорашти. 23 У җававән: «Қолини тәхсигә мениң билән биллә чилаватқан киши мени сатиду. 24 Амма инсан Оғли униң тоғрилиқ йезилғинидәк кетиду, бирақ инсан Оғлини сатқанниң һалиға вай! Ундақ адәмниң туғулмиғини яхширақ еди»,— деди. 25 Шу вақитта униңға сатқунлуқ қилмақчи болған Йәһудаму: «Мән әмәсқу һә, Устазим?»— дәп сориди. У: «Сәң өзәң буни дедиң»,— дәп җавап қайтурди.
26 Улар тамақлиниватқанда, Әйса нанни қолиға елип, дуа қилғандин кейин уни уштуп, шагиртлириға бәрди һәм уларға: «Елип, уни йәңлар. Бу нан мениң тенимни билдүриду»,— деди. 27 У шундақла қәдәһни елип, Худаға шүкүр ейтти, уларға сунуп: «Буниндин һәммиңлар ичиңлар, 28 чүнки у нурғунлириниң гуналири кәчүрүлиши үчүн төкүлидиған “келишим қенимни” билдүриду. 29 Бирақ шуни ейтимәнки, силәр билән Атам Падишалиғида йеңи шарап ичидиған күнгичә шарапни башқа ичмәймән»,— деди. 30 Ахирида улар мәдһийә нахшилирини ейтип, Зәйтун теғиға қарап маңди.
31 Шу чағда Әйса уларға: «Мошу кечидә: “Падичини уҗуқтуримән вә падидики қойлар қечип кетиду”, дәп Муқәддәс Язмиларда йезилғинидәк, силәр һәммиңлар мениң үчүн путликашаңлиққа учрайсиләр. 32 Амма мән тирилгәндә, силәрдин бурун Җәлилийәгә баримән»,— деди. 33 Петрус етираз билдүрүп: «Һәтта сениң үчүн барлиғи путликашаң болсиму, мән һәргиз путлашмаймән!»— деди. 34 Әйса униңға: «Саңа һәқни ейтай: дәл мошу кечидә ғораз қичқарғичә, сән мениңдин үч қетим танисән»,— деди. 35 Петрус униңға: «Һәтта маңа сениң билән өлүп кетиш тоғра кәлсиму, мән һәргиз сениңдин танмаймән!»— деди җававән. Шундақла барлиқ шагиртлири әшундақ дейишти.
36 Андин Әйса шагиртлири билән Гетсиманә дегән җайға кәлди һәм уларға: «Мошу йәрдә олтирип туруңлар, мән әву яққа берип, дуа қилип келәй»,— деди. 37 У өзи билән Петрусни вә Зәбәдийниң икки оғлини елип кәтти. Уни ғәм һәм қаттиқ тәшвиш басти. 38 Шу ан у шагиртлириға: «Маңа бәк еғир, һәтта өлүм әһвалғичә. Мошу йәрдә қелип, мениң билән биргә һошияр болуңлар»,— деди. 39 Кичиккинә нери өтүп, у дүм жиқилип, дуа қилишқа башлиди: «Атам, әгәр мүмкин болса, бу қәдәһ мәндин өтүп кәтсунла. Амма, мән халиғандәк әмәс, бәлки Сән халиғандәк болсун».
40 У шагиртлириға қайтқанда уларниң ухлаватқанлиғини көрүп, Петрусқа: «Бир саатму мениң билән биллә һошияр болалмидиңларму? 41 Аздурулушқа кирип кәтмәслик үчүн, сәгәк болуңлар һәм тохтимай дуа қилиңлар. Роһ һошияр, тән болса аҗиздур»,— деди. 42 Йәнә иккинчи қетим у нери берип: «Атам, әгәр бу қәдәһниң мәндин өтүп кетиши һәм мән униңдин ичмәслигим мүмкин болмиса, у чағда Сениң ирадәң орунлансун»,— дәп дуа қилди. 43 У яңливаштин келип, шагиртлириниң ухлаватқанлиғини көрди, чүнки уларниң көзлири еғирлишип, үгдәк басқан еди. 44 Әйса уларни қалдуруп, йәнә берип, үчинчи қетим шу сөзләрни дәп, дуа қилди. 45 Андин у шагиртлириниң йениға келип: «Мошундақ вақитта силәр ухлап, дәм еливатисиләр, һә! Инсан Оғлиниң гунакарлар қолиға тапшурулуш саати мана йеқинлашти. 46 Туруңлар, қәттуқ! Мениң сатқунум йеқинда»,— деди. 47 У техи мошуларни дәватқанда, он иккиниң бири — Йәһуда кәлди. Униң билән чоң роһанийлар вә хәлиқ ақсақаллири әвәткән, қилич вә тоқмақлар билән қуралланған көпчилик кәлди.
48 Сатқун улар билән бәлгү-ишарә тоғрисида келишивелип, мундақ ейтқанди: «Кимни мән берип сөйсәм, у шу киши. Уни тутқунға елиңлар». 49 Уттур Әйсаға келип, у: «Әссалам, Устаз!»— дәп, уни сөйүп қойди. 50 Лекин Әйса униңдин: «Ағинә, немишкә сән бу йәрдә?»— дәп сориди. Шунда Әйсани улар тутти. 51 Бирақ Әйса билән болғанларниң бирси қиличини чиқирип, башроһанийниң қулини урғач, униң қулиғини чепивәтти. 52 Әйса униңға: «Қиличиңни орниға қайтурғин, чүнки қилич көтәргәнләрниң һәммиси қиличтин өлиду. 53 Яки мени һазирниң өзидә пәриштиләрдин ибарәт он икки түмәндин артуғирақ қошунни Атамдин ялвуруп алалмайду, дәп ойлаватамсән? 54 Қандақларчә у вақитта мошундақ болуши керәк, дәп йезилған Муқәддәс Язмилар орунлиниду?»— деди. 55 Шу чағда Әйса топқа: «Мән қарақчиму, немишкә мени тутуш үчүн, қилич-тоқмақлар билән чиқтиңлар? Күндин күнгә мән мәркизий ибадәтханида олтирип, үгәткән едим һәм силәр мени қамаққа алмиғандиңлар. 56 Лекин буниң барлиғи пәйғәмбәрләрниң язмилири орунлиниши үчүн болмақта»,— деди. Шу вақитта униң барлиқ шагиртлири уни ташлап, қечип кәтти.
57 Әйсани қамаққа алғанлар уни башроһаний Қаяпаға әкәлди, у йәрдә Тәврат устазлири һәм ақсақаллар җәм болушти. 58 Петрус болса бирмунчә нерилиқта уни әгишип, башроһанийниң һойлисиғичә кәлди вә бу иш немә билән аяқлишишини көрүш үчүн, һойлиға кирип, чакарларниң йенида олтарди.
59 Шу мәзгилдә чоң роһанийлар билән барлиқ Алий кеңәш Әйсани өлүмгә мәһкүм қилиш үчүн, сахта гувалиқни издиди. 60 Лекин, гәрчә көплигән ялған гувачилар кәлгән болсиму, гувалиқ тапалмиди. Кейинәрәк иккиси кәлди 61 һәм мундақ дейишти: «Бу адәм: “Мән Худаниң һәрәмини бузуветип, үч күн ичидә уни қуримән”, дәп ейтқанди». 62 Шу ан башроһаний орнидин туруп, униңға: «Сән җавап берәлмәмсән? Аңлаватамсән, улар саңа қарши гувалиқ қиливатиду?”— дәп сориди. 63 Бирақ Әйса җим-җит турди. Шунда башроһаний униңдин: «Тирик Худа билән қәсәм қил һәм бизгә ейт: сән — Худаниң Оғли, Мәсиһму?»— дәп сориди. 64 Әйса җававән: «Сиз өзиңиз буни дедиңиз. Һәм мән силәргә ейтимәнки: буниңдин кейин инсан Оғлини Қудрәтликниң оң тәрипидә олтарғанлиғини һәм асман булутлири үстидә маңидиғанлиғини көрисиләр»,— деди. 65 Буни аңлиған башроһаний үстүнки кийимини жиртип: «У күпүрлүк қиливатиду! Башқа гувачиларниң немә кериги бар? Мана! Силәр техи йеңила Худаға қарши күпүрлүк сөзләрни аңлидиңлар. 66 Буниңға немә дәйсиләр?»— деди. «Өлүм җазасиға мәһкүм болсун!»— дәп җавап қайтурди улар. 67 Шуниң билән улар униң үзигә түкүрүп, муштумлашти. Бәзилири качатлириға уруп: 68 «Һәй, Мәсиһ! Пәйғәмбәр болсаң, ким сени уруватқанлиғини ейтип бәргинә?»— дейишти.
69 У вақитта Петрус сиртта, һойлида олтиратти. Униң қешиға чакар аял келип: «Сәнму җәлилийәлик Әйса билән биргә болған!»— деди. 70 Бирақ у һәммисиниң алдида: «Сән немә тоғрисида ейтиватқиниңни билмәймән»,— дәп буни инкар қилди. 71 У дәрваз йениға чиққанда, уни башқа бир чакар аял байқап, у җайда турғанларға: «Мону киши насирәлик Әйса билән болған»,— деди. 72 У яңливаштин қәсәм ичип: «Мән у адәмни тонумаймән!»— деди. 73 Бирмунчә вақит өткәндин кейин шу йәрдә турған кишиләр қешиға келип, Петрусқа: «Сән һәқиқәтән әшуларниң бирси, чүнки тәләппузуңму сени билдүрүп туриду»,— дейишти. 74 Шуниң билән Петрус өзини қарғап: «Мән бу адәмни билмәймән!»— дәп қәсәм ичти. Шу мәзгилдә ғораз қичқарди. 75 Һәм Петрус Әйсаниң униңға: «Ғораз қичқарғичә, сән үч қетим мениңдин танисән», дегән сөзлирини әскә чүшәрди. У чиқип, өксүп-өксүп жиғлап кәтти.