Вәһий
4 Андин мән асманда ечилип турған ишикни көрдүм вә карнәйниң үнигә охшаш авазни аңлидим. У маңа: «Бери чиқ, мән саңа немә болуши керәклигини көрситимән»,— деди. 2 Мән шу вақитта роһ күчиниң тәсиригә чөмүп, монуни көрдүм: асманда тәхт туриду һәм униңда Бирси олтириду. 3 Олтарғучиниң түри яшма вә қиммәтбаһалиқ қизил таштәк пақиратти, тәхтниң әтрапида — көрүнүши зумрәттәк болған һасан-һүсән ялтиратти.
4 Тәхтниң әтрапида йәнә 24 тәхт туратти, тәхтләрдә ақ кийимләрдә вә башлириға алтун таҗ кийгән 24 ақсақал олтиратти. 5 Тәхттин чақмақлар, авазлар һәм гүлдүрмомилар чиқиватиду. Тәхтниң алдида йәттә отлуқ чирақдан йениватиду. Улар Худаниң йәттә роһини билдүриду. 6 Шундақла тәхт алдида биллурға охшиған әйнәктәк деңиз бар еди.
Мәркәздә, тәхтниң җайида вә өп-чөрисидә төрт тирик мәхлуқ моҗут, уларниң алди һәм кәйни көплигән көзләргә толған. 7 Биринчи мәхлуқ ширдәк, иккинчиси — яш буқидәк, үчинчи мәхлуқниң үзи адәмниңкидәк, төртинчи мәхлуқ болса, учуватқан бүркүттәк болған. 8 Төрт тирик мәхлуқниң һәрқайсиниң алтә қанити болған вә қанатниң асти-үстидә көплигән көзлири бар. Йә кечидә, йә күндүзи тохтимай, улар мундақ дейишиду: «Һазир вә әзәлдин Бар Болғучи һәм Кәлгүчи, Һәммигә Қадир, Йәһва Худа муқәддәс, муқәддәс, муқәддәстур!»
9 Әбәттин-әбәт Яшиғучиға вә тәхттә Олтарғучиға тирик мәхлуқлар шан-шөһрәт, шан-шәрәп вә миннәтдарлиқ билдүриватқан чағда, 10 тәхттә Олтарғучиниң алдида 24 ақсақал тизлинип вә әбәттин-әбәт Яшиғучиға баш егип, тәхт алдиға өз таҗилирини ташлап, мундақ дәйду: 11 «Йәһва, бизниң қудрәтлик Худайимиз, Сән шан-шөһрәткә, шан-шәрәпкә вә күч-қувәткә лайиқсән, чүнки Сән һәммәйләнни яраттиң вә барлиқ нәрсә Сениң ирадәң бойичә моҗут һәм яритилғандур!»