Мәтта
24 Әйса мәркизий ибадәтханидин чиққанда, шагиртлири униңға һәрәмниң беналирини көрситиш үчүн, қешиға кәлди. 2 У уларға: «Монуларниң һәммисини көрүватисиләрғу? Силәргә һәқни ейтай, бу йәрдә таш үстидә таш қалмайду, һәммә нәрсә вәйран болиду»,— деди.
3 У Зәйтун теғида олтарғанда, шагиртлири униң йениға келип: «Ейтқина бизгә, у иш қачан йүз бериду? Һәм немә сениң һазир болушуңниң вә мошу дунияниң аяқлишиватқанлиғиниң бәлгүси болиду?»— дәп сорашти.
4 Әйса уларға мундақ җавап бәрди: «Байқаңлар, һечким силәрни адаштурмисун, 5 чүнки нурғунлири мениң намимдин кәлгәч: “Мән Мәсиһ”, дәп көплирини аздуриду. 6 Силәр һәрқандақ җайларда болудиған урушлар һәққидә аңлайсиләр. Улардин қорқуп кәтмәңлар, чүнки буниң һәммиси йүз бериши керәк, амма бу техи ахир әмәс.
7 Хәлиқ хәлиқкә қарши чиқиду, падишалиқ — падишалиққа һәм бир җайдин кейин йәнә бир җайда ачарчилиқ вә йәр тәврәшләр йүз бериду. 8 Бу пәқәт азапларниң башлиниши.
9 Шу вақитта силәрни азап-оқубәткә салиду вә өлтүриду, барлиқ хәлиқләр мениң исмим үчүн силәрни өч көриду. 10 Шу чағда нурғунлири путликашаң болуп, бир-бирини сатиду, бир-бирини өч көрүшиду. 11 Көплигән сахта пәйғәмбәрләр пәйда болиду, улар нурғунлирини аздуриду 12 вә җинайәтчиликниң көпийишидин, нурғун адәмләрдә меһир-муһәббәт совуп кетиду. 13 Лекин ким ахирғичә тәқабил турса, шу қутқузулиду. 14 Падишалиқ һәққидики хуш хәвәр пүткүл йәр йүзи бойичә барлиқ хәлиқләргә гувалиқ үчүн вәз қилиниду, мана шу чағда ахир келиду.
15 Даниял пәйғәмбәр арқилиқ ейтилған вәйранчилиқ әкелидиған жиркиничликни муқәддәс җайда көргиниңларда (оқурмән уқум көрсәтсун), 16 Йәһудийәдә болғанлар тағларға қачсун. 17 Өгүздикиләр бир нәрсә алай дәп, өйигә чүшмисун. 18 Етиздикиләр сиртқи кийимини елиш үчүн, өйигә қайтмисун. 19 Һалиңларға вай, шу күнләрдә һамилдар һәм емитидиған аяллар! 20 Қечишиңлар қишқа яки шәнбә күнигә тоғра кәлмиши үчүн, дуа қилиңлар. 21 Чүнки шу вақитта адәмзат асас қилинғандин башлап вә һазирғичә болмиған һәм башқа һечқачан болмайдиған бүйүк апәт йүз бериду. 22 Әгәр ушбу күнләр қисқартилмиған болса, һечбир адәм қутулалматти, лекин талланғанлар үчүн шу күнләр қисқартилиду.
23 Әгәр шу вақитта бирси силәргә: “Мәсиһ мону йәрдә!” яки “У әву йәрдә!” десә, ишәнмәңлар, 24 сәвәви, сахта мәсиһләр һәм сахта пәйғәмбәрләр пәйда болуп, мүмкин болса, һәтта талланғанларниму аздуруш үчүн, зор аламәтләрни һәм мөҗүзиләрни намайиш қилиду. 25 Мән силәрни бу тоғрисида алдин-ала агаһландуриватимән. 26 Демәк, әгәр силәргә: “У чөлдә” десә, чиқмаңлар, әгәр: “У мәхпий бөлмиләрдә” десә, ишәнмәңлар. 27 Чүнки шәриқтә пәйда болған чақмақ ғәрипқичә йорутқандәк, инсан Оғлиниң һазирлиниш вақти шундақ болиду. 28 Җәсәт қәйәрдә болса, бүркүтләр шу җайға жиғилиду.
29 Шу күнләрдә болудиған апәттин кейин қуяш қараңғулушуп, ай йоруқлуқ бәрмәйду, юлтузлар асмандин төкүлиду вә асман күчлири тәвринип кетиду. 30 Шу чағда асманда инсан Оғлиниң бәлгүси пәйда болиду һәм йәр-зиминниң барлиқ қәбилилири мәйдисигә уруп, жиға-зар қилишиду. Улар инсан Оғлиниң булутлар үстидә күч-қудрәттә вә бүйүк шан-шәрәптә келиватқанлиғини көриду. 31 Җараңлиқ карнәй садаси яңриғанда, у пәриштилирини әвәтиду һәм улар униң талланғанлирини төрт шамалдин, асманниң бир четидин йәнә бир четигичә жиғип бериду.
32 Мисал үчүн әнҗирни алайли. Униң шахлири юмшап, йопурмақларни чиқарғанда, силәр язниң йеқинлашқинини билисиләр. 33 Шуниңға охшаш буниң һәммисини көргәндә, инсан Оғлиниң йеқин, ишик алдида, турғанлиғини билиңлар. 34 Силәргә һәқни ейтиватимәнки, бу әвлат мошуниң барлиғи болмиғичә, өтүп кәтмәйду. 35 Асман вә йәр-зимин йоқилиду, амма мениң сөзлирим қалиду.
36 У күн яки саатни һечким — йә асмандики пәриштиләр, йә Оғли билмәйду, пәқәт Атамла билиду. 37 Бирақ Нуһ пәйғәмбәр күнлиридә қандақ болса, инсан Оғлиниң һазирлиниш вақтидиму шундақ болиду. 38 Нуһ кемигә киргичә, топан алдидики күнләрдә кишиләр йәп-ичкән, өйләнгән һәм турмушқа чиққан еди. 39 Топан бесип, һәммисини елип кәткичә, улар ойланмиған еди. Инсан Оғлиниң һазирлиниш вақтидиму дәл шундақ болиду. 40 Шунда иккиси етизда болиду: бири елиниду, йәнә бирси қалдурулиду. 41 Икки аял қол түгминидә ун тартиду: бири елиниду, йәнә бирси қалдурулиду. 42 Шундақ екән, һошияр болуңлар, чүнки қайси күни Һакимдариңларниң келишини билмәйсиләр.
43 Бир нәрсини билиңларки, әгәр өйниң егиси қайси мәзгилдә оғриниң келишини билгән болса, у һошияр болуп, өйигә оғриниң киришигә йол қойматти. 44 Шуниң үчүн силәрму тәйяр болуңлар, чүнки инсан Оғли силәр ойлимиған вақит-саатта келиду.
45 Егиси өз өйдикилириниң үстидин қойған вә уларға озуқни вақти-вақтида беридиған садиқ һәм әқил-парасәтлик қул, у ким? 46 Әгәр егиси кәлгәндә, униң мошундақ қиливатқинини көрсә, бу бәхитлик қулдур! 47 Силәргә һәқни ейтиватимән: егиси пүтүнләй өз мүлки үстидин ғәмхорлуқ қилишқа уни қойиду.
48 Бирақ әгәр шу қул вәһши болуп, өз жүригидә: “Егәм кечикиватиду” дәп, 49 башқа қулларни уруп вә һарақкәшләр билән биллә йәп-ичсә, 50 бу қулниң егиси у күтмигән күни һәм у билмигән саатта келип, 51 уни интайин қаттиқ җазалайду вә униңға сахтипәзләр билән бир қисмәтни бәлгүләйду. У җайда у һөкүрәп жиғлайду һәм чишлирини ғучурлитиду.