Һакимлар

16 Бир күни Шимшон Газаға келип, у йәрдә паһишәни көрүп, униңға кирди. 2 Газаниң турғунлири: «Шимшон бу җайға кәпту»,— дәп шәһәрни қоршап, униң дәрвазилирида түн бойи олтарди. Улар: «Уни таң йоруғичә тутувелип өлтүримиз»,— дәп пәрәз қилди.

3 Шимшон болса түн йеримигичә ухлиди. Йерим кечидә у туруп, шәһәр дәрвазилириниң ишиклирини ян яғачлири һәм тақақлири билән суғирип елип, мүрисигә артип, Һибронға қарши турған тағниң үстигә елип чиқти.

4 Андин кейин у Шорек вадисида яшайдиған бир аялни яхши көрүп қалди. Униң исми Делила еди. 5 Униңға филистийә бәгләр келип: «Уни сөзлитип, бүйүк күчиниң сири немидә екәнлигини билип бәргинә. Биз уни қандақ қилип бағлап, беқиндурушимиз мүмкин. Шуни билип бәрсәң, һәрқайсимиз саңа 1100 шекәл күмүч беримиз»,— дәп өтүнди.

6 Андин Делила Шимшондин: «Ейтқина, немидә сениң улуқ күч-қудритиң вә сени беқиндуруш үчүн немә билән бағлаш керәк?»— дәп сориди. 7 Шимшон җававән: «Әгәр мени қурумиған йәттә сиңир билән бағлиса, мән башқа адәмләрдәк күчсиз болуп кетимән»,— деди. 8 Филистийә бәгләр Делилаға йәттә қурмиған сиңирларни елип кәлди, у болса улар билән Шимшонни бағлиди. 9 Шу вақитта бирси униң ятақ бөлмидә мөкүнүвалған еди. Делила: «Шимшон! Филистийәликләр саңа һуҗум қиливатиду!»— дәп вақириди. У сиңирларни көйүп кәткән жиплардәк үзивәтти. Шундақ қилип, униң күчиниң сирини биләлмиди.

10 Делила Шимшонға налә қилип: «Мана, сән мени алдап қойдуң һәм маңа ялғанчилиқ ейттиң. Әнди немә билән сени бағлашни ейтсаңчу»,— деди. 11 У униңға җавап қайтуруп: «Әгәр мени ишқа селинмиған йеңи ағамчилар билән бағлисаң, мән башқа кишиләрдәк аҗиз болимән»,— деди. 12 Делила йеңи ағамчиларни елип, уни бағлиди. Андин: «Шимшон! Саңа филистийәликләр һуҗум қиливатиду!»— дәп вақириди. Авалқидәкла ятақ бөлмидә бир киши йошурулғанди. Шимшон ағамчиларни жипни үзгәндәк үзди.

13 Делила Шимшонға: «Сән тохтимай мени алдаватисән. Ейтқина, немә билән сени бағлаш керәк?»— дәп ялвурди. У җававән: «Әгәр мениң йәттә өрүм чечимни рәхткә қошуп тоқувәтсәң»,— дәп ейтти. 14 Делила шундақ қилди. Андин у: «Шимшон! Саңа филистийәликләр кәлди!»— деди. У уйқисидин охинип, тоқулма рәхтни санчилған тағақ билән жулуп чиқти.

15 Аял жиғлиғидәк қилип: «Қандақларчә сән мени сөйүмән дәйсән, жүригиң болса маңа ятмайду? Мана, сән үч қетим мени алдидиң вә улуқ күчиңниң немидә екәнлигинини ейтип бәрмидиң»,— деди. 16 Мошундақ қилип, у һәр күни уни сөзлири билән қийниди вә өлгичә зериктүрди. 17 Шуниң билән у униңға барлиқ жүрәк-бағрини ечип бәрди: «Устура бешимға селинмиған, чүнки анамниң қосиғидин башлап мән Худаниң назири. Әгәр мени чачлиримдин қирқип айриса, шу чағда мән күчүмдин мәһрум болимән. Мән башқа кишиләрдәк аҗизлишип кетимән».

18 Делила униң бу қетим пүткүл жүригини ечип бәргинини чүшинип, филистийә бәгләрни чақиртти. У уларға: «Әнди келиңлар, чүнки у маңа барлиқ ич-сирини ечип бәрди»,— деди. Шунда униңға бәгләр келип, қоллирида күмүчләрни елип кәлди. 19 Бу аял Шимшонни қучиғида ухлитип, кишини чақирип, бешидики йәттә өрүм чечини қирқитивәтти. Шу чағда униң күчи аҗизлишип униңдин кәтти. 20 Делила: «Шимшон!»— дәп вақириди. У уйқисидин охинип, авалқидәкла бошинивалмән, дәп ойлап қалди. Амма Йәһва униңдин чәтнигинини у билмиди. 21 Филистийәликләр уни елип, көзлирини оюп Газаға әкәлди. Шу җайда уни икки қур мис зәнҗирләр билән кишәнләп, түрмидә түгмән тешини айландурғузди. 22 Шу арида униң чачлири аста-аста өсүшкә башлиди.

23 Бир күни филистийә бәгләр өз худайи Дагонға бүйүк қурбанлиқни тәғдим қилишқа жиғилди. Улар шатлинип, мундақ деди: «Илаһимиз қолумизға душминимиз Шимшонни селип бәрди!» 24 Шуниңдәкла хәлиқму уни көргәч, бутини мәдһийиләп: «Бизниң худайимиз қолумизға дүшминимиз вә йеримизниң вәйран қилғучиси һәм аримиздин нурғунлиримизни һалак қилғучини селип бәрди!»— дәп хошал болди.

25 Көңүллири раса қизиғанда улар: «Шимшонни чақириңлар! У бизни хошал қилсун»,— дәп әмир қилди. Шу чағда Шимшонни түрмидин әкелип, уларниң алдида қойди. Уни тамашә қилдуруш үчүн түврүкләрниң арисиға турғузди. 26 Шунда Шимшон уни йетәкләп жүргән балиға: «Мени бу өйни тутуп турған түврүкләргә уларға йөлинип турушим үчүн апарғин, мән уларни тутай»,— деди. 27 Өй болса әр вә аял кишиләргә толған еди, у йәрдә барлиқ бәгләр болғанди вә чедирда 3000ға йеқин кишиләр бар еди. Улар Шимшонға қарап тамашә қиливататти.

28 Шу мәзгилдә Шимшон Йәһваға өтүнүп: «Һәй, Йәһва Пәрвардигар Егәм! Мени есиңға алсаңчу һәм һазир бир қетимла мустәһкәмлигинә. Һәқиқий Худайим, икки көзүм үчүн мән филистийәликләрдин бирәтола интиқам алай»,— деди.

29 Шуниң билән Шимшон оттуридики икки түврүкни һәрқайсини қоли билән иштирип қозғавәтти, улар өйни тутуп турған түврүкләр еди. 30 Шу вақитта у: «җеним мениң, сән филистийәликләр билән биргә өлүп кәткин!»— деди. У пүткүл күчи билән тирәҗиди һәм өй бәгләргә вә униңда болған барлиқ хәлиқкә гүмүрилип чүшти. Шундақ қилип, Шимшон өлүми вақтида өлтүргән дүшмәнлириниң сани һаят вақтида өлтүргәнлигидин ешип чүшти.

31 Андин кейин униң бурадәрлири һәм атисиниң барлиқ өйи келип уни елип кәтти. Улар апирип уни Сора билән Ештаолниң арисиға, атиси Манойниң қәбридә йәрлиди. Шимшон Исраилниң һакими болуп 20 жил хизмәт қилди.