Коринтлиқларға 1-хәт

13 Әгәр мән адәмләрниң һәм пәриштиләрниң тиллирида сөзлисәм, лекин меһир-муһәббитим болмиса, у чағда мән җараңлиған мис яки баңилдиған төмүрдәк болуп қалдим. 2 Һәм әгәр мениң бәшарәт ейтиш һәдийәрим болса, барлиқ муқәддәс сирларға һәм пүткүл билимгә егә болсам, әгәр тағларни йөткәйдиған толуқ етиқатим болса, амма меһир-муһәббитим болмиса, мән — һечнәрсә әмәс. 3 Һәм әгәр мән башқилирини тойғузуш үчүн, барлиқ мүлкүмни тарқитивәтсәм вә даңқим чиқиши үчүн, тенимни қурбанлиққа беривәтсәм, лекин меһир-муһәббәткә еришмисәм, булардин маңа һечқандақ пайда йоқ.

4 Меһир-муһәббәт узақ сәвирлик һәм меһривандур. Меһир-муһәббәт қизғанмайду, махтанмайду, у тәкәббурланмайду, 5 өзини әдәпсиз тутмайду, өз мәнпийитини көзлимәйду, терикмәйду, адавәт сақлимайду, 6 һәққанийсизлиққа хошал болмайду, бәлки һәқиқәткә шатлиниду, 7 һәммигә бәрдашлиқ бериду, һәммигә ишиниду, һечқачан үмүтсизләнмәй, һәммини тәқабил чидайду.

8 Меһир-муһәббәт һечқачан түгимәйду. Бәшарәт ейтиш һәдийәси болса — у йоқайду, әгәр тиллар болса — улар тохтайду, әгәр билим болса — у ахирлишиду. 9 Һазир биз қисмән билимиз һәм қисмән бәшарәт қилимиз, 10 лекин толуқ нәрсә кәлгәндә, қисмән нәрсә йоқилиду. 11 Мән гөдәк вақтимда гөдәкләрчә сөзләттим, гөдәкләрчә ойлаттим, гөдәкләрчә мулаһизә қилаттим. Әнди әр йәткәндә, мән гөдәклигим билән хошлаштим. 12 Һазир биз гоя төмүр әйнәктә сус көрүватимиз, лекин шу чағда очуқ көримиз. Һазир мән қисмән билимән, лекин шу чағда Худа мени ениқ билгинидәк, мәнму ениқ билидиған болумән. 13 Амма етиқат, үмүт, меһир-муһәббәт — мошу үчи қалиду, улардин әң бүйүги — меһир-муһәббәттур.