Марк

9 Әйса уларға: «Силәргә һәқни ейтай: бу йәрдә турғанларниң арисида шулар барки, улар өлмәй туруп, күч-қудритидә кәлгән Худаниң Падишалиғини көриду»,— деди. 2 Алтә күн өткәндин кейин Әйса пәқәт Петрус, Яқуп вә Йоһаннила елип, егиз бир таққа ачиқти. Шу җайда у уларниң көз алдида өзгирип кәтти 3 һәм униң кийими пақирақ ақ болди, шунчилик ақки, дуниядики һечбир кийим ақартқучи уни бундақ қилалматти. 4 Уларниң алдида Әйса билән сөзлишиватқан Илияс һәм Муса пәйғәмбәрләр пәйда болди. 5 Шу вақитта Петрус Әйсаға: «Устаз, бизгә бу йәрдә болуш қандақ яхши! Биз үч чедир ясайли: бири саңа, йәнә бири Муса пәйғәмбәргә һәм йәнә бирси Илияс пәйғәмбәргә»,— деди. 6 Сәвәви, Петрус көргинигә немә дейишни билмигән, чүнки улар қаттиқ қорқунучта еди. 7 Шу пәйттә бир булут пәйда болуп, уларни қаплиди һәм булуттин мундақ дегән аваз аңланди: «Бу Мениң сөйүмлүк Оғлум. Уни тиңшаңлар». 8 Шу ан улар қариса, йенида Әйсадин башқа һечкимни көрмиди.

9 Улар тағдин чүшүватқанда, Әйса уларға инсан Оғли өлүмдин тирилмигичә, һечкимгә көргәнлири һәққидә ейтмаслиқни буйриди. 10 Улар бу сөзни жүригигә қондурди, лекин униң өлүмдин тирилиши немини билдүридиғанлиғини өзара муһакимә қилишти. 11 Андин шагиртлар униңдин: «Немишкә Тәврат устазлири авал Илияс пәйғәмбәр келиши керәк дәйду?»— дәп сориди. 12 У уларға: «Һәқиқәтән, авал Илияс пәйғәмбәр келиду вә һәммини тикләйду. Амма, у чағда немишкә инсан Оғли көп азап-оқубәт чекип, шәрмәндичиликни тартиду дәп йезилған? 13 Силәргә ейтимәнки, Илияс келип болди вә униң тоғрисида йезилғинидәк, униң билән халиғинини қилишти»,— деди.

14 Улар қалған шагиртларға кәлгәндә, уларниң өп-чөригә топлишивалған адәмләрни һәм улар билән талаш-тартиш қиливатқан Тәврат устазлирини көрди. 15 Әйсани байқап, барлиқ хәлиқ һәйран болушти вә униң билән саламлишиш үчүн алдиға жүгриди. 16 Әйса улардин: «Улар билән немә һәққидә талишиватисиләр?»— дәп сориди. 17 Топтин бир киши җававән: «Устаз, мән сизгә оғлумни елип кәлдим, чүнки униңда уни кекәч қилип қойған зулум роһ бар. 18 Қәйәрдә уни тутмисун, шу җайда йәргә ташлайду вә униң ағзидин көвүк чиқип, чишлирини ғучурлитип, һошидин кетиду. Мән сизниң шагиртлириңизға у роһни қоғлап чиқириветишни сориведим, лекин улар чиқиралмиди»,— деди. 19 Әйса җававән уларға: «Һәй, етиқати йоқ әвлат, мән силәр билән йәнә қанчилик болумән? Силәрни техи қанчә чидаймән? Уни қешимға елип келиңлар»,— деди. 20 Балини униң алдиға әкәлди. Әйсани көрүп, җин дәрһал балини тартиштурди һәм у йәргә жиқилип, домуланған пети ағзидин көвүк чиқти. 21 Әйса атисидин: «Бу һаләт қанчә узақ болуватиду?»— дәп сориди. У җававән: «Кичигидин тартип. 22 Роһ өлтүрүш үчүн, уни нәччә қетим һәм отқа, һәм суға ташлиди. Әгәр қолуңиздин кәлсә, бизгә ичиңиз ағрисунчу һәм ярдәм бериңа!»— деди. 23 Әйса униңға: «Сиз “әгәр қолуңиздин кәлсә”, дәйсиз? Ишәнгәнгә һәммә нәрсә мүмкин»,— деди. 24 Балиниң атиси шу заман: «Мән ишинимән! Немидә етиқатим йетишмисә, ярдәм қилиңа маңа!»— дәп үндиди.

25 Әйса өз тәрәпкә нурғунлиған инсанларниң жүгригинини байқап, напак роһни әйипләп: «Кекәчликниң һәм паңлиқниң роһи, саңа буйруймән: балидин чиқ вә униңға башқа кирмә!»— деди. 26 Җин чеқирап һәм балини тартиштуруп чиқип кәтти. Бала болса өлүктәк йетип қалди, шуңлашқа кишиләрниң көпинчиси: «У өлди!»— дейишти. 27 Бирақ Әйса уни қолидин тутуп турғузуведи, у турди. 28 Әйса өйгә киргәндә, шагиртлири башқилардин хали җайда: «Немә үчүн биз уни қоғлалмидуқ?»— дәп униңдин сорашти. 29 У уларға: «Бундақ роһларни дуадин башқа һечнәрсә билән чиқиралмайсән»,— деди.

30 У йәрдин кетип, улар Җәлилийәдин өтти, лекин Әйса бу тоғрисида бирсиниң билгинини халимиди, 31 чүнки у шагиртлириға тәлим бериш билән бәнт еди. У уларға мундақ деди: «Инсан Оғлиға сатқунлуқ қилиниду вә уни адәмләр қолиға бериду һәм улар уни өлтүриду. Амма у үч күндин кейин тирилиду». 32 Лекин улар униң сөзлирини чүшәнмәтти, бирақ сорашқиму әйминәтти.

33 Андин улар Кәпәрнаһум шәһиригә кәлди. Өйгә киргәндә, Әйса улардин: «Немә тоғрилиқ силәр йолда талаштиңлар?»— дәп сориди. 34 Улар җавап қайтурмиди, чүнки йол бойи улар бир-бирси билән ким бүйүк екәнлиги тоғрисида талашқан еди. 35 Шу чағда у олтардидә, йениға 12 шагиртини чақирип, уларға мундақ деди: «Араңларда ким биринчи болғуси кәлсә, әң ахирқиси болуп, барлиғи үчүн чакар болуши лазим». 36 Кейин у кичик балини уларниң алдиға қоюп, уни қучақлиғач: 37 «Ким мени дәп, мошундақ кичик балини қобул қилса, мениму қобул қилған болиду. Мени қобул қилған болса, пәқәт мени қобул қилғанла әмәс, бәлки мени Әвәткүчиниму қобул қилған болиду»,— деди.

38 Йоһан униңға: «Устаз, биз сениң исмиң билән җинларни һайдаватқан бир кишини көрдуқ һәм уни тохтатмақчи болдуқ, чүнки у биз билән биллә маңмайду»,— деди. 39 Лекин Әйса мундақ җавап бәрди: «Уни тохтатмаңлар, чүнки мениң исмим билән қудрәтлик ишни қилған киши, шуниңдин кейин дәрру мени һақарәтлимәйду. 40 Сәвәви, бизгә қарши әмәсләр биз тәрәптур. 41 Һәм ким силәрни Мәсиһкә мәнсүп дәп, бир чинә су бәргән болса, силәргә һәқни ейтиватимән: у өз мукапитини жүтәрмәйду. 42 Ким маңа ишәнгән мошундақ әрзимәсләрдин биригә путликашаң болуп аздурса, бойниға түгмән тешини бағлап, деңизға ташланғини шу киши үчүн әвзәл болатти.

43 Әгәр қолуң сән үчүн путликашаң болуватса, уни чепип ташла. Икки қолуң билән җәһәннәмгә* — өчмәйдиған отқа киргичә, чолақ болуп, һаятқа киргиниң әвзәл. 44 *—— 45 Әгәр путуң сени гунаға иштәрсә, уни чепип ташла. Икки путуң билән җәһәннәмгә ташланғичә, чолақ болуп, һаятқа киргиниң яхширақ. 46 *—— 47 Һәм әгәр көзүң сән үчүн путликашаң болуватса, уни оюп ташла. Икки көзүң билән җәһәннәмгә ташланғичә, бир көзүң билән Худа Падишалиғиға киргиниң әвзәлдур. 48 Җәһәннәмдә қуртлар өлмәйду һәм от өчмәйду.

49 Чүнки һәркимниң өрт билән тузлиниши лазим. 50 Туз убдан нәрсә, бирақ туз тәмини йоқатса, униңға қандақларчә тәм берисән? Өзәңлардики тузни сақлаңлар һәм бир-бириңлар билән инақлиқта болуңлар».