Самуилниң 1-язмиси

25 Самуил вапат болди һәм барлиқ исраиллиқлар қаттиқ жиға-зар қилишип, уни Рамада дәпин қилди. Давут болса андин кейин орнидин чиқип, Паран чөлигә кәтти.

2 Маонда мал-мүлки Кармилда болған бир киши яшатти. У бәк бай болуп, униң 3000 қойи вә 1000 өшкиси бар еди. У шу вақитта Кармилда қой қирқиш иши билән бәнт болғанди. 3 У кишиниң исми Набал, аялиниң Абигал еди. Униң аяли әқиллиқ һәм чирайлиқ еди, йолдиши болса мүҗәз-хулқи яман, Халеб нәслидин еди. 4 Чөл-қақаста Давут Набалниң қой қирқиватқинини аңлиди. 5 Шуниң билән Давут 10 яш жигитни әвәтип, уларға: «Кармилға йол тутуп, Набалниң алдиға берип, мениң намимдин салам ейтиңлар. 6 Мундақ дәңлар: “Сизгә, өйиңизгә вә сиздики барлиқ нәрсигә течлиқ һәм саламәтлик тиләймән! 7 Йеқинда сиздә қой қирқиш иши болуватқинини аңлидим. Сизниң падичилириңиз биз билән болғанда, биз уларни рәнҗитмидуқ вә улар Кармилда болған һәммә вақитта уларниң һечнәрсиси жүтмиди. 8 Ишчилириңиздин өзиңиз бу тоғрилиқ сорап көрүң. Демәкчи, мениң жигитлирим көзиңиздә илтипат тапсун, чүнки биз яхши вақитта келиватимиз. Қолиңиз тапқан нәрсини қуллириңизға һәм оғлуңиз Давутқа бәрсиңиз”»,— дәп җекилиди.

9 Давутниң кишилири берип, Набалға Давутниң намидин бу сөзләрни йәткүзди. 10 Набал уларға җававән: «Кимкән Давут дегән вә Йишайниң оғли у кимкән? Һазир өз ғоҗайинлиридин қечип кәткән қуллар көпийип кәтти! 11 Мән өз ненимни вә сүйимни һәм қойлиримни қирқиғучиларға союп қойған гөшимни елип, қанғирап жүргән адәмләргә беримәнму?»— деди.

12 Давутниң кишилири қайтип келип, ушбу барлиқ сөзләрни униңға ейтип бәрди. 13 Шу чағда Давут кишилиригә: «Һәрқайсиңлар қиличиңларни елиңлар!»— дәп буйриди. Уларниң һәрбири һәм Давут өзиму қиличлинип, йолға чиқти. Давутниң кәйнидин 400 адәм маңди, 200и жүк-тақини күзитип қалди.

14 Шу арида Набалниң аяли Абигални ишчилириниң бирси агаһландуруп: «Мана, Давут чөлдин ғоҗайинимизға салам билән кишилирини әвәткән еди, лекин у уларға қопал муамилә қилди. 15 Мәзкүр кишиләр биз билән интайин меһриван болғанди. Улар бизни рәнҗитмигән вә улар билән болған барлиқ мудәттә далада бизниң һечнәрсимиз йоқимиди. 16 Улар биз үчүн кечә-күндүз тамдәк һимайә болуп, биз қорқматтуқ. 17 Шуңа яхширақ ойлап көрүңа немә килишни, чүнки тәхсиримизгиму һәм униң барлиқ өйигиму қечип қутулғусиз апәт келиватиду. Ғоҗайинимиз болса, тәрса киши һәм униңға һечнәрсә дегили болмайду»,— деди.

18 Абигал кечикмәй 200 нан, икки йоған коза шарап, союлған бәш пүтүн қой, қорулған дандин бәш күрә, 100 чиңдалған нан шәклидики үзүм, шуниңдәкла 200 әнҗир ненини елип, ешәкләргә басти. 19 Шуниң билән у хизмәткарлириға: «Силәр алдимда жүрүңлар, мән кәйниңлардин маңимән»,— деди. Йолдиши Набалға һечнәрсә ейтмиди.

20 У ешигидә тағниң етигидә келиватқанда, Давут кишилири билән униң алдиға учриди. Абигал уни көрди. 21 Давут терикип дәвататти: «Дәрвәқә, мән бекардин чөлдә униңға тәәллуқ барлиқ нәрсини қоғдап, униң мүлкидин һечнемә жүтмиди. Амма у маңа яхшилиқ үчүн яманлиқ қайтурди! 22 Уни вә буни Худа Давутниң дүшмәнлири билән қилсун һәм йәнә қошуп бәрсун, мән бүгүн таң атқичә униң һәммә нәрсисидин бирму әркәкни аман қоймаймән!»

23 Абигал Давутни көрүп, шу мәзгилдила ешәктин чүшүп, үзигә жиқилип тазим қилди. 24 Андин униң аяқлирини тутуп, мундақ деди: «Тәхсирим, гуна мениңда, қулуңиз ейтидиған сөзлирини аңлап беқиңа! 25 Тәхсирим, Набалға, бу тәрса кишигә, диққитиңизни бөлмәңа, чүнки униң исми қандақ болса, өзиму дәл шундақ! Униң исми Набал һәм униңда наданлиқ яшимақта. Мән, сизниң қулиңиз, тәхсирим әвәткән жигитләрни көрмәптимән. 26 Әнди болса, Йәһва тириктур һәм сизниң җениңиз амандур! Йәһва сизни қан төкүшкә йоллатмисун вә сиз өзүңиз үчүн өз қолиңиз билән интиқам алмаң. Шундақлардин Набалға охшайдиғанлар вә тәхсиримниң җенини издәватқанлар болсун! 27 Мана, сизгә қулиңиз әкәлгән бәрикәтләр: мошуларни тәхсиримниң кәйнидә жүргән жигитләргә тапшурушқа рухсәт қилиңа. 28 Қулиңизниң әйивини кәчүргәйсиз. Сәвәви, Йәһва тәхсиримгә мәккәм өй турғузуп бериду, чүнки тәхсирим Йәһваниң урушлирини жүргүзиватиду. Шундақла сиздә өмриңизниң бешидин тартип һеч яманлиқ тепилмиди. 29 Гәрчә адәм сизгә қарши чиқип, җениңизни издәп қоғлап жүрсиму, бирақ тәхсиримниң һаяти Йәһва Пәрвардигариңизниң ғәзнисидә сақлақлиқтур. Дүшмәнлириңизниң өмрилирини болса У салғуға селип, униңдин атиду. 30 Йәһва тәхсиримгә Өзи сизгә ейтқан барлиқ яхшилиқни қилип, сизни Исраилниң һөкүмрани қилип қойғанда, 31 һазирқи нийитиңиз тәхсиримниң қәлби үчүн бекардин қан төккән вә өзи үчүн өч алған хапичилиқ болмайду. Йәһва сизгә мошу изгүлүкләрни қилғанда, қулиңизниң гепини әскә чүширисиз».

32 Давут Абигалға җавап берип:«Исраилниң Худаси Йәһваға сизни алдимға бүгүн әвәткини үчүн апирин әйләймән! 33 Сизниң әқлиңиз һәм өзиңиз бәрикәтлиниңиз, чүнки сиз мени ушбу күндә қан төкүшкә вә өзәм үчүн интиқам елишимға қоюп бәрмидиңиз. 34 Амма-лекин Исраилниң Тәңри Йәһва тириктур! У мени сизгә яманлиқ қилишқа йол қоймиди. Әгәр сиз алдимға алдирашлиқ чиқмиған болсиңиз, таң атқичә Набалниң өйидә бирму әркәк қалматти!»— деди. 35 Шу сөзләр билән Давут униң қолидин әкәлгән нәрсилирини елип, униңға: «Өйүңизгә аман-есән қайтиң. Мана, мән сизниң гепиңизни қулаққа қистуруп, сиз дегәндәк иш тутумән»,— дәп вәдә бәрди.

36 Абигал Набалға қайтип кәлди. Қариса, мана, өйидә шаһниң мәшривидәк тамаша болуветипту. Набалниң көңли шатлинип, у бәк мәс болуп, кәйпә сүрүветипту. Абигал униңға таң атқичә һечбир сөз демиди. 37 Әтигәнлиги, Набалниң кәйписи қайтқандин кейин, аяли болған барлиқ вақиәни ейтип бериду. Шуан униң жүриги тохтап қалай дәп, у қетип қалиду. 38 Он күнгә йетәр-йәтмәй Йәһва Набални өлүмгә дуч қилди вә у өлди.

39 Давут Набалниң өлүмини аңлап: «Мән Набалдин тапқан рәнҗишим үчүн җаза бәргән Йәһваға мәдһийә оқай! Йәһва қулини зулумдин тартип, Набалниң яманлиғини өз бешиға яндурди»,— дәп рази болди. Шуниң билән у Абигалға әлчи әвәтип, уни хотунлуққа елиш хаһишини билдүрди. 40 Давутниң қуллири Абигалға Кармилға келип: «Давут бизни сизгә әвәтти, у сизни хотунлуққа елишни халайду»,— деди. 41 Абигал орнидин туруп, йәргичә тазим қилип: «Мана, қулиңиз өзини сизгә тәхсиримниң хизмәткарлириниң путлирини жуюш үчүн тәғдим қилиду»,— дәп җавап бәрди. 42 У чапсан ешигигә олтирип, бәш хизмәтчисини елип, Давут әвәткәнләрниң кәйнидин маңди. Абигал Давутниң аяли болди.

43 Давут униңдин бурун йәнә бир алған еди. Бу Йизриәлдин болған Ахиноам исимлиқ аял. Абигал билән иккиси униң аяллири еди.

44 Саул өз кизи Микални, Давутниң аялини, Лайишниң оғли Галимдин келип чиққан Палтийға хотунлуққа беривәткән еди.