Луқа
16 Андин Әйса шагиртлириға мундақ деди: «Бир байниң башқурғучиси бар екән вә башқурғучисиниң униң мүлкини исрап қиливатқини һәққидә байға йәткүзүлүпту. 2 У башқурғучисини чақиртивелип, униңға: “Мән сән һәққидә немә аңлаватимән? Егилигимниң әһвали һәққидә һесават тапшур, чүнки әнди сән өйүмни башқурмайсән”,— дәпту. 3 Шунда башқурғучи ичидә: “Ғоҗайиним егилик башқурушни тартивалғанда, мән немә қилимән? Кәтмән чапқидәк мағдирим йоқ, тиләмчилик қилиш уят. 4 Һә, таптим! Мән мәнсивимдин мәһрум қилинғанда, кишиләр мени өз өйлиригә қобул қилиши үчүн, немә қилишимни билимән”,— дәпту. 5 Вә ғоҗайининиң барлиқ қәриздарлирини чақиривелип, биринчисидин: “Ғоҗайинимға сән қанчилик қәриз?”— дәп сорапту. 6 У җававән: “2200 литр зәйтун мейи”,— дәпту. У униңға: “Тез тилхетиңни елип, 1100гә өзгәрткин”,— дәпту. 7 Андин у башқисидин: “Сәнчу қанчә қәриздар?”— дәп сорапту. У: “1000 пуд буғдай”,— дәп җавап берипту. У униңғиму: “Тилхетиңни елип, 800гә өзгәрт”,— дәпту. 8 Ғоҗайиниға бу иш мәлум болғанда, һәққанийсиз башқурғучисини әмәлий данишмәнлик билән иш қилғини үчүн махтапту. Чүнки бу дуния қурулуминиң пәрзәнтлири замандашлири билән қилған ишлирида йоруқлуқ пәрзәнтлиригә қариғанда пәмлигирәктур.
9 Мәнму силәргә ейтимәнки, байлиғиңлар түгигәндә, достлириңлар силәрни әбәдий маканлириға қобул қилиши үчүн, бу наһәқ дунияниң байлиғи билән өзәңларға шундақ достларни тепиңлар. 10 Кичиккинә нәрсидә садиқ болған киши көп нәрсидиму садиқтур. Кичиккинә нәрсидә һәққанийсиз болған киши, көп нәрсидиму һәққанийсиздур. 11 Демәк, әгәр силәр наһәқ дунияниң байлиғиға болған мунасивитиңларда садиқ болалмисаңлар, ким силәргә һәқиқий нәрсини аманәт қилсун? 12 Әгәр силәр ятқа тегишлик нәрсидә садиқ болалмисаңлар, у чағда ким силәр үчүн тәйярланған нәрсини бериду? 13 Һечбир чакар икки ғоҗайинниң қули болалмайду, чүнки у бирини өч көрүп, башқисини яхши көриду, яки биригә садиқ болуп, башқисиға етибар бәрмәйду. Силәр Худаниң һәм Байлиқниң* қуллири болалмайсиләр».
14 Буниң һәммисини пулға амрақ пәрисийләрму аңлиған еди вә улар Әйсаниң үстидин мәсхирә қилишти. 15 Шуңлашқа у уларға мундақ деди: «Силәр өзәңларни адәмләрниң алдида һәққаний, дәп елан қилисиләр, лекин Пәрвәрдигар силәрниң жүрәклириңларни билиду. Адәмләрниң арисида улуқлинидиған нәрсә Худаниң нәзәридә жиркиничликтур.
16 Тәврат қануни вә пәйғәмбәрләрниң Язмилири Йәһия пәйғәмбәрдин авал болған. Йәһиядин башлап Худаниң Падишалиғи тоғрисидики хуш хәвәр җакалиниватиду вә һәрқандақ кишиләр бар күчи билән униңға киришкә интиливатиду. 17 Раст, Қанун һәрипиниң һәтта бирму сизиғи орунланмаслиғидин көрә, асман билән йәр чапсанирақ йоқилиду.
18 Аяли билән аҗришип, башқисиға өйләнгән һәрқандақ әркиши нека вапалиғини бузған болиду һәм еридин аҗрашқанға өйләнгән киши некаға вапасизлиқ қиливатиду.
19 Бир киши бай болған екән. У сөсүн рәңлик тон вә зиғир кийимләргә кийинип, күндин күнгә дағдуғилиқ билән һөзүрлинип яшиди. 20 Униң дәрвази алдида, адәттә, пүтүн әзайини яра басқан Лазар исимлиқ намратни ятқузатти. 21 У байвәччиниң дәстихинидин чүшкән парчә-пурәтләрдин йегинигә рази болатти. Иштларму келип, униң ярилирини ялатти. 22 Бирмунчә вақит өтүп, намрат киши өлди вә пәриштиләр уни Ибраһимниң қойниға апирип қойди.
Байму өлди вә уни дәпин қилди. 23 Қәбирдә у қийнилип, көзини көтириведи, жирақта әҗдадимиз Ибраһимни вә униң бағрида Лазарни көрди. 24 Шу чағда у вақирап: “Ибраһим ата, маңа рәһим қилғайсән вә Лазарни у бармиғиниң учини суға чилап, тилимни совутуши үчүн әвәткәйсән, чүнки мән мону лавулдиған отта азаплиниватимән”,— дәп ялвурди. 25 Лекин Ибраһим униңға: “Оғлум, һаят вақтиңда һалавәтниң барлиғини көргиниңни әскә алғин, Лазар болса, әксичә, барлиқ яманлиқни көрди. Әнди болса, у бу йәрдә тәсәлли еливатиду, сән болсаң азаплиниватисән. 26 Буниңға қошумчә, силәр билән бизниң аримизда йоған бир һаң бәрпа қилинди, шуңлашқа силәрдин бизгә өткүси кәлгән, яки биздин силәргә өтмәкчи болған буни қилалмайду”,— деди. 27 Байвәччә җававән: “Ундақта, ата, сәндин илтимас қилимәнки, Лазарни атамниң өйигә әвәткәйсән, 28 чүнки мениң бәш қериндишим бар. У уларниң бу азап-оқубәтлик җайға чүшмәслиги үчүн, уларни әскәртсун”,— деди. 29 Бирақ Ибраһим: “Уларда Муса вә пәйғәмбәрләр бар, шуларни тиңшисун”,— деди. 30 У болса: “Яқ, Ибраһим ата, әгәр өлгәнләрдин бирси кәлсә, улар товва қилиду”,— деди. 31 Шу чағда Ибраһим униңға: “Әгәр улар Муса билән пәйғәмбәрләрни тиңшимиса, һәтта өлгәнләрдин бирси тирилип кәлсиму, уларни бу ишәндүрмәйду”,— деди».