Петрусниң 1-хети
2 Шу сәвәптин һәртүрлүк явузлуқни, ялғанчилиқни, иккийүзлүкни, көрәлмәсликни вә һәрқандақ һақарәт гәпләрни ташлаңлар. 2 Йеңи туғулған бовақлардәк, силәрму Худа сөзиниң сап сүтигә интилишни риваҗландуруңлар. У арқилиқ силәр өсүп, ниҗатқа еришисиләр, 3 әгәр пәқәт силәр Һакимдаримизниң меһрини тетип көргән болсаңлар.
4 Силәр инсанлар тәрипидин рәт қилинған, амма Худа тәрипидин талланған вә Униң үчүн наһайити қиммәт тирик ташқа йеқинлашқанда, 5 силәр өзәңлар тирик ташлар болисиләр, чүнки силәрдин роһий өй қурулуватиду. Шуниң үчүн силәр муқәддәс роһанийлар болуп, Әйса Мәсиһ арқилиқ Тәңригә яқидиған роһий қурбанлиқларни кәлтүрисиләр. 6 Муқәддәс Язмиларда ейтилғандәк: «Мана, Мән Сионда бир таш орнитимән, у талланған қиммәтбаһалиқ булуң теши һәм униңға ишәнгүчи һечқачан үмүтсиз қалмайду».
7 Демәк, силәр — етиқатчилар үчүн у қиммәтбаһалиқтур, бирақ етиқатсизлар үчүн — «қурулушчилар рәт қилған, лекин булуңға қоюлған асасий таш болуп чиқти». 8 Йәнә шундақла улар үчүн «путлишидиған таш вә йолидики тосалғу қияташ болди». Улар сөзгә итаәт қилмиғини үчүн путлишиду. Нәк шундақ ақивәт уларни күтмәктә. 9 Лекин силәр — қараңғулуқтин Өзиниң әҗайип нуриға Чақирғучиниң «алийҗанап пәзиләтлирини һәр йәрдә җакалаш үчүн талланған нәсил, Падишалиқниң роһанийити, муқәддәс хәлиқ, алаһидә мүлүктәк елинған инсанлардур». 10 Бир заманларда силәр хәлиқ әмәс едиңлар, амма әнди Худаниң хәлқи. Силәргә авал рәһим-шәпқәт көрситилмигән еди, әнди болса, рәһим-шәпқәт көрситилди.
11 Әзизлирим, силәр мошу дунияда мусапир һәм вақитлиқ турғунлар болғанлиқтин, силәргә қарши күришидиған җисманий һәвәсләрдин сақлинишиңларға дәвәт қилимән. 12 Ят хәлиқләр арисида жүрүш-турушуңлар кәлгүсидиму үлгилик болсун. Силәрни вәһшиләр дәп әйиплигәндә, улар яхши ишлириңларни байқап, Пәрвәрдигарниң тәкшүрүш күнидә Униңға мәдһийә ейтсун.
13 Һакимдаримиз үчүн һәртүрлүк инсаний һоқуқдарлиққа бойсунуңлар: жуқури мәртивилик падиша болсун, 14 яки у тәрипидин әвәтилип, яманлиқ қилғучиларни җазалайдиған һәм яхшилиқ қилғанларни махтайдиған һакимлар болсун. 15 Худаниң ирадиси шуки, силәр яхши ишларни қилип, әқилсиз адәмләрниң еғизини йепиңлар, чүнки улар чүшәнмәйдиған нәрсиләр һәққидә ахмақ гәпләрни қилиду. 16 Әркин инсанлардәк болуңлар, лекин өз әркинлигиңларни яманлиқни ақлаш үчүн әмәс, бәлки Рәббниң қуллиридәк пайдилиниңлар. 17 Һәрхил инсанларни иззәтләңлар, пүтүн қериндашлиқни сөйүңлар, Худадин қорқуңлар, падишаға һөрмәт көрситиңлар.
18 Хизмәткарларму өз ғоҗайинлириға лайиқ һөрмәт билән беқинсун, пәқәт меһрибан вә пәмликләргила әмәс, бәлки көңлини елиш қийин болғанларғиму шундақ беқинсун. 19 Әгәр кимду-ким Худаниң алдида вижданини таза сақлашқа тиришип қийинчилиқ көрсә вә наһәқ азап чәксә, бу Униңға яқиду. 20 Әгәр гуна қилип, тегишлик җазаға тартилғанда сәвир-тақәтлик көрсәтсәңлар, буниң немиси махташқа сазавәр? Лекин яхшилиқ үчүн азап чекип, буниңға сәвир-тақәтлик көрсәтсәңлар, бу Рәббимизни хурсән қилиду.
21 Силәр дәл шу мәхсәткә чақирилдиңлар, чүнки Мәсиһму силәр үчүн азап чекип, униң изи билән тоғра меңишиңлар үчүн үлгә қалдурди. 22 У гуна қилмиған, еғизидинму ялғанчилиқ тепилмиған. 23 Һақарәт сөзгә һақарәт билән у җавап қайтурмиған. Азап чәккәндә һечкимгә попуза қилмиған, лекин өзини адил Һөкүмранниң қолиға тапшурған. 24 Гуналардин қутулуп, һәққанийлиқ бойичә яшишимиз үчүн, у гуналиримизни өз тенидә түврүккә елип чиққан. «Униң җараһәтлиридин силәр шипа таптиңлар». 25 Силәр адашқан қойларға охшаш едиңлар, әнди болса җениңларни һимайә қилғучи қойчиға қайтип кәлдиңлар.