Марк
5 Улар деңизниң башқа қирғиғидики герасилиқлар жутиға үзүп кәлди. 2 Әйса қолвақтин чиқишиғила, напак роһниң бийлигидики бир адәм қәбирстандин чиқип, униң алдиға жүгрәп кәлди. 3 Униң макани гөрләрниң ичидә екән һәм һечким уни һәтта зәнҗир биләнму бағлалмапту. 4 У нурғун қетим зәнҗирләрни үзүп, кишәнләрни чеқивәткән еди һәм һечким уни беқиндуралмиған. 5 У дайим, кечә-күндүз, гөрләрдә һәм тағларда вақирап, өзини ташлар билән җараһәтләтти. 6 Бирақ у Әйсани жирақтин көрүп, жүгрәп келип, униңға тазим қилди. 7 Андин қаттиқ аваз билән җақирап: «Һәй, Әң Алий Һөкүмранниң Оғли Әйса, сениң мән билән немә кариң бар? Тәңри билән қәсәм ичип, мени азаплимиғина!»— дәп ялвурди. 8 Чүнки Әйса униңға: «Напак роһ, бу адәмдин чиқ!»— дегән еди. 9 Әйса униңдин: «Сени немә дәп атайду?»— дәп сориди. У җававән: «Түмән дәп атайду, чүнки биз көпчилик»,— деди. 10 Һәм у нурғун қетим бу җайдин қоғлимаслиғи тоғрисида Әйсадин өтүнди.
11 У йәрдә тағ бағрида чошқиларниң чоң падиси отлап жүрәтти. 12 Җинлар Әйсаға ялвуруп: «Бизни чошқиларға әвәткинә, шуларға кирип кетишкә рухсәт қилғина»,— дейишти. 13 У уларға рухсәт қилди. Шунда напак роһлар адәмдин чиқип, чошқиларға кирди һәм шу ан барлиқ пада, 2000ға йеқин чошқа, жүгригән пети ярдин деңизға сәкрәп, чөкүп кәтти. 14 Падичилар болса жүгрәп берип, бу һәқтә шәһәр-йезиларда ейтти. Кишиләрму немә болғинини көрүшкә келишти. 15 Улар Әйсаниң йениға келип, униңға түмән җинлар чаплашқан инсанни кийимләрдә вә сағлам әс-һошида олтарғинини көрүп, қорқушуп кәтти. 16 Гувачилар уларға җинлар чаплашқан киши тоғрисида һәм чошқилар һәққидә ейтишип бәрди. 17 Шуниң билән улар Әйсадин уларниң өлкисидин кетишини ялвурушти.
18 У қолваққа олтириватқанда, җинлар чаплашқан һелиқи адәм униң билән кетишқа рухсәт қилишини өтүнди. 19 Лекин у рухсәт қилмай: «Өйүңгә қайтип, уруқ-туққанлириңға сән үчүн Йәһва Худа немә қилғанлиғини һәм Униң саңа көрсәткән рәһимлиги һәққидә сөзләп бәргин»,— деди. 20 У киши қайтип, Он шәһәрдә униң үчүн Әйса немә қилғанлиғи тоғрисида барлиқ нәрсиләрни җакалашқа башлиди вә һәммәйлән һәйран қалди.
21 Әйса башқа қирғаққа өткәндә, униң қешиға топ-топ кишиләр жиғилди. У деңизниң бойида еди. 22 Шу йәргә Йаир исимлиқ ибадәтхана башлиқлириниң бири кәлди. У Әйсани көрүп, униң айиғиға жиқилди 23 һәм қаттиқ илтиҗа һалда: «Мениң қизим бәк начарлишип кәтти. Илтимас, келип, униңға қоллириңизни қоюңа, у сақийип кетип яшисикән»,— деди. 24 Әйса униң билән маңди. Уни әгишип, кәйнидин көпчиликму маңди һәм уни қистиди.
25 Шуларниң арисида 12 жил хун еқишидин азап чекиватқан бир аял болди. 26 У тевиплардин көп азап тартип, һәммә хираҗитини исрап қилип болғанди, амма буниң барлиғи уңинға һечқандақ пайда елип кәлмәй, әксичә, әһвали техиму еғирлишип кәткән еди. 27 У Әйса һәққидә аңлап, халайиқниң ичидә кәйнидин келип, униң ташқи кийимигә қоллини тәккүзди, 28 чүнки ичидә: «Әгәр һәтта униң ташқи кийимигә болсиму қол тәккүзсәм, сақийип кетимән»,— дәп ойлавататти. 29 Дәл шу вақитта хун еқиши тохтиди һәм у еғир кесәлдин сақайғинини туйди.
30 Әйса өзидин күч чиқип кәткинини дәрру байқап, хәлиқкә бурулуп: «Ким мениң кийимимгә тәгди?»— дәп сориди. 31 Бирақ униң шагиртлири униңға: «Сән көрүватисәнғу, халайиқ сени қиставатса, қандақларчә: “Ким маңа тәгди?” дәйсән»,— дәп җавап бәрди. 32 Лекин у өп-чөрисигә қарап, шундақ қилған кишини издиди. 33 Һелиқи аял болса, униң билән немә болғинини билип, қорқунучта вә титрәктә еди. У йеқинлишип, Әйсаниң алдида тизиға жиқилип, униңға пүткүл ишни ейтип бәрди. 34 У униңға: «Қизим, етиқатиңиз сизни сақайтти. Теч-аманлиқта қайтиң һәм еғир ағриғиңиздин сағлам болуң!»— деди.
35 У техи сөзләватқанда, ибадәтхана башлиғиниң өйидин адәмләр келип: «Қизиң өлүп қалди! Устазни әнди немә аварә қилисән?»— деди. 36 Бирақ Әйса бу сөзләрни аңлап, ибадәтхана башлиғиға: «Қорқмаң, пәқәт ишиниң»,— дәп 37 Петрус, Яқуп вә Яқупниң қериндиши Йоһандин башқа һечкимгә өзи билән беришқа рухсәт бәрмиди.
38 Улар ибадәтхана башлиғиниң өйигә келип, у йәрдики қий-чувни көрди. Кишиләр һөкүрәп жиғлаветипту. 39 Өйгә кирип, Әйса уларға: «Силәр неманчивала қий-чув көтириватисиләр һәм немигә жиғлаватисиләр? Бала өлмиди, ухлаватиду»,— деди. 40 Шу чағда улар униң үстидин күлүшти. Лекин Әйса һәммисигә чиқишни буйруп, өзи билән балиниң ата-анисини һәм униң билән кәлгәнләрни елип, қиз ятқан җайға кирди. 41 Балиниң қолини тутуп, у: «Талифа куми», тәрҗимиси: «Кизчақ, саңа ейтиватимән: турғин!»— деди. 42 Шу ан қизчақ дәрру орнидин туруп, меңишқа башлиди. У 12 яшта еди. Буни көргән ата-аниси әҗайип хошаллиққа бөләнди. 43 Лекин Әйса уларға бу тоғрисида һечкимгә ейтмаслиқни җиддий җекиләп, қизға тамақ беришни буйриди.