Йәрәмия
35 Йәһудияниң падишаси, Йошияниң оғли Йәһоякимниң күнлиридә Йәһва Тәңри Йәрәмияға мундақ сөз қилди: 2 «Рекаблиқларниң өйигә берип, улар билән сөзлишип, Йәһваниң ибадәтханисиниң бир ашханисиға әкәлгин. Алдиға шарап қоюп, уни ичишни тәғдим қил».
3 Мән өзәм билән Хабаззинияниң оғли, Йәрәмияниң оғли Язанияни, униң барлиқ оғуллирини һәм бурадәрлирини вә һәммә рекабийларни елип, 4 Йәһваниң маканиға, Худа адими, Йегдалияниң оғли, Қанан оғуллириниң ашханисиға әкирдим. У Шаллумниң оғли, дәрвазичи Маасияниң ашханиси үстидә, бәгләрниң ашханиси қешида орунлашқан еди. 5 Мән Рекаб оғуллириниң алдида шарапқа толған қачилар билән қәдәһләрни қоюп: «Мәрһәмәт, шарап ичиңлар!»— дедим.
6 Лекин улар җававән мундақ деди: «Биз шарап ичмәймиз, чүнки Рекабниң оғли Йәһонадаб, бизниң атимиз, бизгә: “Йә силәр, йә оғуллириңлар һечқачан, әсирләр бойи, шарап ичмишиңлар лазим. 7 Өзәнларға өйләрни салмаңлар, уруқларни тәрмәңлар вә үзүмзарлиқларни олтарғузмаңлар яки сетивалмаңлар. Лекин чедирларда өмрүңларниң барлиқ күнлиридә яшаңлар, шу чағда силәр чәтәлликләр болғанлиқтин, ушбу йәрдә узақ яшайсиләр”,— дәп, шәрт қойғанди. 8 Шуңлашқа биз атимиз, Рекабниң оғли Йәһонадабниң әмрини у бәргән һәммә нәрсидә қәтъий орунлаймиз. Биздин һечким өмриниң барлиқ күнлиридә шарап ичмәйду: йә биз, йә аяллиримиз, йә оғул-қизлиримиз. 9 Биз маканлишиш үчүн өйләрни салмаймиз, биздә йә үзүмзарлиқлар вә етизлар, йә терилғу үчүн дан йоқтур. 10 Биз қедимдикидәк чедирларда яшаватимиз вә бизниң әҗдадимиз Йәһонадаб қандақ вәсийәт қилған болса, шундақ иш тутумиз. 11 Бабилниң шаһи Нәбуқәднәсәр бу йәргә уруш билән кәлгәндә, биз халдийларниң қошунидин һәм арамийларниң әскиридин қутулуш үчүн, Йерусалимға йөткилишкә қарар қилған едуқ. Шуңлашқа биз әнди Йерусалимда истиқамәт қиливатимиз».
12 Андин Йәһва Йәрәмияға сөзлиди: 13 «Исраил Пәрвәрдигари, әскәрләр Башчиси Йәһва, мундақ дәйду: “Җүгә, берип, Йәһудия хәлқигә вә Йерусалим аһалисиға монуни ейт: “Силәр улардин Мениң сөзлиримни қулаққа қисишта үлгә алмамсиләр?— дәйду Йәһва.— 14 Рекабниң оғли Йәһонадабниң әвлатлириға шарап ичмәслик вәсийити мошу вақитқичә орунлиниватиду. Мән болсам, силәргә қайта-қайта мураҗиәт қиливатимән, лекин силәр Мени тиңшимайватисиләр. 15 Мән силәргә қуллирим, пәйғәмбәрләрни, йәнә-йәнә әвәтип: “Һәрбириңлар яман йолуңлардин қайтип, мүҗәз-хулқуңларни җөндәп, ят худаларниң кәйнидә жүргәч, уларға хизмәт қилмаңлар. Шундақ әһвалда Мән силәргә вә атаңларға бәргән диярда узақ яшайсиләр”,— дедим. Амма силәр Мениң сөзлиримгә қулақ салмидиңлар. 16 Һә, Рекабниң оғли Йәһонадабниң әвлатлири болса, атисиниң вәсийитини орунлап келиватиду, Мениң хәлқим болса, Мени көзгә илмайватиду!”»
17 «Шуңлашқа Исраил Тәңри, Йәһва Сәрдар мундақ дәйду: “Мана, Мән Йәһудия вә Йерусалимниң барчә турғунлириға әскәрткән яманлиқларни кәлтүримән. Чүнки Мән уларни агаһландурсамму, улар аңлимиди, чақирсамму, улар җавап бәрмиди”».
18 Рекабниң әвладиға Йәрәмия пәйғәмбәр мундақ сөзни йәткүзди: «Исраил Худайи, Йәһва Сәрдар мундақ дәйду: “Силәр әҗдадиңлар Йәһонадабниң пәрманини әмәлгә ашуруп, униң барлиқ вәсийәтлирини тутқиниңлар үчүн, 19 шуңа, мана немини Исраил Илаһи, Йәһва Башчи дәйду: “Рекабниң оғли Йәһонадабниң әвлатлири ичидә Мениң йүзүм алдида дайим туруп, Маңа хизмәт қилидиған кишиләр чоқум йоқалмайду!”»