Мәтта

12 Бир шәнбә* күни Әйса буғдайлиқтин өтүп кетивататти. Шагиртлириниң қосиғи ечип, башақларни үзүп, йейишкә башлиди. 2 Буни көргән пәрисийләр униңға: «Қара! Сениң шагиртлириң шәнбидә чәкләнгән ишни қиливатиду»,— деди. 3 У уларға: «Силәр Давут падиша вә униң адәмлири ач қалғанда, немә қилғанлирини оқумиғанму? 4 У адәмлири билән Худаниң өйигә кирип һәм Илаһқа тәғдим қилинған нанларни қандақ елип йеди? Гәрчә Қанун бойичә пәқәт роһанийлардин башқа һечкимгә бу нанларни йейишкә болматти. 5 Яки силәр Тәврат қанунидин оқуп көрмигәнму, шәнбиләрдә мәркизий ибадәтханидики роһанийлар дәм елиш буйруғини бузсиму, улар әйипкар, дәп һесапланмайдиғу? 6 Бирақ силәргә ейтимәнки, бу йәрдә мәркизий ибадәтханидинму улуқ бирси бар. 7 Амма, әгәр силәр “қурбанлиқни әмәс, рәһимликни халаймән”, дегәнлик немини билдүридиғанлиғини чүшәнгән болсаңлар, гунасизларни әйиплимәттиңлар. 8 Чүнки инсан Оғли — шәнбиниң Егисидур»,— деди.

9 Әйса у йәрдин кетип, йәһудий ибадәтханисиға кәлди. 10 У җайда қоли қуруп кәткән бир киши бар еди. Пәрисийләр Әйсадин: «Шәнбидә давалаш Тәврат қануниға уйғунму?»— дәп сорашти. Буни улар уни әйипләшкә сәвәп тепиш үчүн сориған еди. 11 У: «Әгәр кимду-бириңларниң қойи болуп, шәнбә күни у ориға чүшүп кәткән болса, силәр уни чиқиривалматтиңларму? 12 Адәм қойға қариғанда, нәқәдәр баһалиқтур! Шуңлашқа шәнбидә яхшилиқ қилиш Қанунға уйғун»,— деди. 13 Кейин у әшу адәмгә: «Қолуңни сун»,— деди. У киши қолини сунуведи, ағриқ қоли башқа қолидәк сағлам болди. 14 Пәрисийләр чиқип, Әйсани өлтүрүш үчүн тил бириктүрди. 15 Буни билип қалған Әйса у йәрдин кәтти. Нурғунлири униңға әгәшти вә у уларниң һәммисини сақайтти, 16 бирақ уларға өзи тоғрилиқ ейтишни мәнъий қилди.

17 Мәнъий қилишиниң сәвәви, Йәшая пәйғәмбәр арқилиқ ейтилған мону сөзләрниң орунлиниши үчүн еди: 18 «Мана, Мән таллавалған хизмәтчим, уни Мән сөйүмән һәм дилим уни мақуллайду! Мән униңға Өз роһүмни салимән вә у хәлиқләргә адиллиқниң немә екәнлигини чүшәндүрүп бериду. 19 У талаш-тартишларға чүшмәйду һәм вақиримайду, һечким униң авазини чоң кочиларда аңлимайду. 20 У адаләтлик ғалибийәт қазанмиғичә, егилгән қомучни сундурмайду вә пилдирлиған чирақни өчәрмәйду. 21 Һәм униң исмиға хәлиқләр үмүт бағлайдиған болиду».

22 Бир күни җинлар егиләвалған, туғулушидин қарғу һәм кекәч бир кишини униң алдиға елип келиду. Әйса сақайтқанда, у киши сөзләшкә вә көрүшкә башлайду. 23 Барлиқ хәлиқ һәйран қелип: «Бәлким, бу Давутниң Оғли болса керәк?»— дейишти. 24 Буни аңлиған пәрисийләр: «У җинларни башқичә әмәс, бәлки уларниң һөкүмрани Баалзәбулниң ярдими билән қоғлайдикән»,— дейишти. 25 Уларниң ойлирини билгән Әйса, уларға мундақ деди: «Өзидә бөлгүнчилик бар һәрқандақ падишалиқ гумранлиққа учрайду һәм ичидин маҗра билән бөлүнгән һәрбир шәһәр яки өй туралмайду. 26 Шуниңдәкла, әгәр Шәйтан Шәйтанни қоғлиса, у өзидә бөлүнгән болиду — у чағда униң падишалиғи қандақларчә сақлинип қалиду? 27 Әгәр мән җинларни Баалзәбулниң ярдими билән қоғлиған болсам, у чағда силәрниң әгәшкүчилириңлар җинларни кимниң ярдими билән қоғлаватиду? Шуңлашқа улар силәрниң сотчилириңлар болсун. 28 Әгәр мән җинларни Худаниң роһи билән қоғлап чиқарған болсам, һәқиқәтән, Худа Падишалиғи силәргә йетипту, амма силәр буни чүшәнмидиңлар. 29 Бирси қавул адәмниң өйигә кирип, уни авал бағлап қоймай, қандақму униң мүлкигә егә болсун? Шундақ қилсила, униң өйини булаң-талаң қилалайду. 30 Ким мениң билән болмиса, у маңа қарши һәм ким мениң билән жиғмиса, у исрапчидур.

31 Шуңлашқа силәргә ейтимәнки, һәрхил гуна вә һақарәтлик сөзләр үчүн инсанларға кәчүрүм берилиду, лекин Худаниң роһиға қарши сөзләр кәчүрүлмәйду. 32 Ким инсан Оғлиға қарши һақарәтлик сөз қилса, у кәчүрүлиду, бирақ ким муқәддәс роһқа қарши сөзлисә, бу дуния қурулумидиму һәм кәлгүсидиму кәчүрүлмәйду.

33 Йә дәриғиңлар яхши һәм униң мевилириму яхши, йә дәриғиңлар чирик һәм униң мевилириму чириктур. Чүнки дәрәқ мевилири билән тонулиду. 34 Һәй, сүр иланниң нәсли, силәр яман туруп, қандақларчә яхши нәрсини дәләләйсиләр? Чүнки жүрәкниң молчилиғидин, еғиз сөзләйдиғу. 35 Меһир адәм өзиниң яхшилиқ ғәзнисидин яхши нәрсини бериду, рәзил адәм болса, өзиниң яман ғәзнисидин яман нәрсини чиқириду. 36 Силәргә дәймәнки, инсанлар ейтқан һәрқандақ қуруқ сөзи үчүн Сот күни һесават бериду, 37 чүнки өз гепиң үчүн сән һәққаний яки гунакар, дәп җакалинисән».

38 Шу мәзгилдә бирмунчә Тәврат устазлири вә пәрисийләр униңға: «Устаз, қандақту-бир карамәт көрситишиңизни халаймиз»,— дейишти. 39 Әйса уларға: «Зулум һәм вапасиз әвлат техичила карамәт издәп жүриду, амма униңға Юнус пәйғәмбәрниң карамитидин башқа һечбир бәлгү берилмәйду. 40 Юнус йоған белиқниң қарнида үч кечә-күндүз болғинидәк, инсан Оғлиму йәрниң қойнида үч кечә-күндүз болиду. 41 Ниневиялиқлар Сот күни мошу әвлат билән тирилип, уни әйипләйду, чүнки улар Юнус пәйғәмбәрниң вәзисини аңлап, товва қилған еди. Амма силәрниң алдиңларда турғучи Юнустинму улуқтур. 42 Җәнупниң аял падишаси Сот күни мошу әвлат билән тирилип, уни әйипләйду, чүнки у йәрниң четидин Сулайман падишаниң даналиғини аңлашқа кәлгән еди. Амма силәрниң алдиңларда турғучи Сулаймандинму улуқтур.

43 Напак роһ адәмдин чиққандин кейин макан издәп, чөл-баяванларни арилайду, бирақ уни тапалмайду. 44 Шу чағда у: “Чиқип кәткән өйгә қайтип барай”, дәйдудә вә келип, униң бош, таза һәм безәлгәнлигини көриду. 45 Шу вақитта у өзидин яманарақ йәттә һәрхил җинларни башлап келип, шу өйгә кирип яшайду. Шуниң билән ахирқи әһвал әшу адәм үчүн дәсләпки болған һалидин еғирарақ болиду. Мошу зулум әвлат биләнму мошуңдақ болиду»,— дәп ейтти.

46 У техи хәлиқ билән сөзлишиватқанда, униң аниси һәм инилири Әйса билән сөзлишиш үчүн келип, кочида турди. 47 Бир киши униңға: «Сизниң аниңиз билән инилириңиз кочида турмақта вә сиз билән сөзләшмәкчи»,— деди. 48 Шу чағда у ейтқан адәмдин: «Ким мениң анам һәм ким мениң инилирим?»— дәп сориди 49 һәм шагиртлирини қоли билән көрситип: «Мана мениң анам һәм инилирим! 50 Ким асмандики Атамниң ирадисини орунлиса, шу маңа һәм иним һәм сиңлим, һәм анамдур»,— деди.