Йоһан
16 Мән буларни силәргә путлашмаслиғиңлар үчүн ейтиватимән. 2 Силәрни ибадәтханилардин қоғлап чиқириветиду һәм шундақ вақит келиватиду, силәрни өлтүрүватқан һәрқандақ киши Худаға муқәддәс хизмәт қиливатимән дәп ойлайду. 3 Улар йә Атамни, йә мени тонумиғанлиғи үчүн шундақ қилиду. 4 Буни ейтиватқинимниң сәвәви, шу вақит-саат кәлгәндә мошу сөзлиримни есиңларға елиңлар.
Мән дәсләптә буларни силәргә ейтмидим, чүнки силәр билән едим. 5 Әнди Әвәткүчигә кетиватимән вә араңларда һечким: “Нәгә кетиватисән?”— дәп соримайватиду. 6 Силәргә ейтқанлиримдин қәлблириңлар ғәм-қайғуға толди. 7 Бирақ мениң кетишим силәрниң пайдаңлар үчүн. Чүнки әгәр мән кәтмисәм, ярдәмчи яки тәсәлли бәргүчи силәргә кәлмәйду, кәтсәм, уни силәргә әвәтимән. 8 У кәлгәндә дунияға гуна, һәққанийәт һәм Худа соти тоғрисида ишәнчлик гува бериду: 9 һәммидин бурун, гуна тоғрисида, чүнки адәмләр маңа ишәнмәйватиду, 10 андин, һәққанийәт тоғрисида, чүнки мән Атамға кетиватимән вә әнди силәр мени көрмәйсиләр, 11 әң ахирида, Рәбб соти тоғрисида, чүнки бу дунияниң һөкүмдари сораққа тартилиду.
12 Силәргә ейтидиған йәнә көп сөзлирим бар, лекин һазир силәр буни чүшинәлмәйсиләр. 13 Һәқиқәтниң роһи кәлгәндә, у силәрни толуқ һәқиқәткә башлайду, чүнки өзлүгидин сөзлимәйду, амма немә аңлиса, шуни сөзләйду һәм келәчәк һәққидә хәвәрләйду. 14 У мени мәдһийиләйду, чүнки мениңдин қобул қилғанни силәргә хәвәрләйду. 15 Атамда болғанниң һәммиси — мениңкидур. Шуңлашқа мән шуни ейттимки, у мениңдин қобул қилғанни силәргә йәткүзиду. 16 Көп өтмәй, силәр мени көрәлмәйсиләр, андин йәнә бираз вақит өткәндин кейин, мени көрисиләр».
17 Шу чағда шагиртлириниң бәзилири бир-биригә: «Униң: “Көп өтмәй, силәр мени көрәлмәйсиләр, андин йәнә бираз вақит өткәндин кейин, мени көрисиләр” һәм “Мән Атамға кетиватимән”, дегән сөзлири немини билдүриду?»— дейишти. 18 Улар: «“Аз вақиттин кейин”, дегининиң мәнаси немиду? Униң немә дәватқанлиғини биз чүшәнмидуқ»,— деди. 19 Әйса уларниң немини сүрүштүрмәкчи болғанлиғини билип, мундақ деди: «Силәр бир-бириңлардин: “Көп өтмәй, силәр мени көрәлмәйсиләр, андин йәнә бираз вақит өткәндин кейин, мени көрисиләр”, дегинимни сораватамсиләр? 20 Силәргә һәқни ейтиватимән: силәр қаттиқ жиға-зерә қилисиләр, дуния болса хошал болиду. Силәр қайғурусиләр, лекин қайғулириңлар хошаллиққа айлиниду. 21 Аял туғутта азаплиниду, чүнки униң вақти-саати кәлди. Амма бовақ туғулғандин кейин у азаплирини унтуп қалиду, чүнки дунияға инсан кәлгинигә шатлиниду. 22 Шуниңға охшаш силәрму қайғуруватисиләр, лекин мән силәр билән йәнә көрүшимән, шу вақитта жүригиңлар хошаллиққа толиду вә һечким хошаллиғиңларни тартип алалмайду. 23 Шу күни мәндин һечнәрсә соримайсиләр. Гуманланмаңлар, мениң исмимға Атамдин немила сорисаңлар, У силәргә бериду. 24 Һазирғичә силәр мениң исмимға һечнемә соримидиңлар. Хошаллиғиңлар толуқ болуши үчүн сораңлар — һәм шуниңға еришисиләр.
25 Силәргә буни селиштурушлар арқилиқ ейтиватимән. Лекин шундақ бир вақит келиватидуки, у чағда силәргә селиштуруш арқилиқ әмәс, бәлки Атам тоғрилиқ уттур баян қилимән. 26 Шу күни силәр мениң исмимға Атамдин тиләйсиләр. Мән силәр үчүн тиләймән демәкчи әмәсмән. 27 Атам Өзи силәрни қәдирләйду, чүнки силәр мени қәдирләйсиләр вә мән Атамдин кәлгинимгә ишәндиңлар. 28 Мән дунияға Атамдин кәлдим. Әнди дунияни ташлап, Атамға кетиватимән».
29 Униң шагиртлири: «Әнди һеч селиштурмай, уттур сөзләватисән. 30 Әнди көрүватимизки, сән һәммини билисән вә биздә сүрүштүрүдиған сәвәп йоқ. Шуңлашқа биз ишинимизки, сән Худадин кәлдиң»,— деди. 31 Әйса җававән: «Әнди ишәндиңларму? 32 Мана, һәрбириңлар өз өйлириңларға қечип кетидиған һәм мени ялғуз қалдуридиған вақит кәлмәктә һәм кәлди. Бирақ шундақтиму мән ялғуз әмәс, чүнки Атам мениң билән. 33 Силәрдә мән түпәйли тиничлиқ болуши үчүн буни ейттим. Дунияда силәрни дәрт-әләмләр күтүватиду, лекин җасур болуңлар! Мән дунияни йәңдим»,— деди.