Салоникилиқларға 1-хәт
2 Силәр өзәңлар билисиләрғу, қериндашлар, бизниң силәргә келишимиз бекар болмиди. 2 Авал Филипида азап тартип вә мәсхирә қилинип (силәр уни билисиләр), биз Худайимизниң ярдими билән Рәббниң хуш хәвирини силәргә зор күрәштә җүръәтлик ейтишқа ериштуқ. 3 Бизниң сөзлиримиз адашқанлиқтин яки напаклиқтин, ялғанчилиқ қошулғандин әмәс — 4 бу Худа бизни синап, хуш хәвәрни вәз қилидиғанға лайиқ, дәп һесаплиғини вә биз уни адәмләргә йеқиш үчүн әмәс, бәлки жүрәклиримизни синаватқан Худаға йеқиш үчүн ейтиватимиз.
5 Һәқиқәтән, биз һечқачан хошамәт сөзләр билән яки йошурун тамагәрлик билән кәлмидуқ, уни силәр билисиләр. Буниңға Худа Гувачидур! 6 Гәрчә Мәсиһниң әлчилиридәк силәргә хираҗәт еғирчилиғини селиш һоқуқимиз болсиму, амма йә силәрдин, йә башқа бирсидин алаһидә муамилә издимидуқ. 7 Әксичә, биз балилирини әркилитип емитиватқан анидәк, силәрни силап-сийпидуқ. 8 Силәргә назук туйғуларни һис қилип, биз пәқәт Пәрвәрдигарниң хуш хәвиринила әмәс, амма җанлиримизниму беришкә хурсән болдуқ, чүнки силәрни сөйгән едуқ.
9 Әлвәттә, бурадәрләр, есиңлардиду бизниң әмгигимиз вә һалсизлинишимиз. Һечқайсиңларни чоң хираҗәткә салмаслиқ үчүн, биз кечә-күндүз ишләп, силәргә Худаниң хуш хәвирини вәз қилдуқ. 10 Биз қанчилик вападар, һәққаний һәм әйипсиз силәр, етиқатчилар үчүн болғанлиғимизға гувачилар — силәр вә Худадур! 11 Шуңлашқа яхши билисиләрки, ата балилирини җемилигәндәк, биз һәрқайсиңларға нәсиһәт, тәсәлли вә илһам бәрдуқ. 12 Сәвәви, силәрму келәчәктә Өз Падишалиғиға һәм шан-шөһритигә чақириватқан Худаға лайиқ иш қилишиңлар үчүндур.
13 Һемишәм Пәрвәрдигарға шуниң үчүн тәшәккур ейтимизки, биздин Рәббимизниң сөзини аңлап, силәр уни инсаний сөздәк әмәс, бәлки әсли Худа сөзидәк қобул қилдиңлар һәм у силәрдә, етиқатчиларда, һәрикәт қиливатмақта. 14 Силәр, қериндашлар, Йәһудийәдики Мәсиһ Әйса билән бирликтә болуватқан Худаниң җамаәтлиригә охшаш болдуңлар, улар йәһудийларниң қолидин азап чәккәндәк, силәрму вәтәндашлириңларниң қолидин азап тартишқа башлидиңлар. 15 Йәһудийлар һәтта Һакимдаримиз Әйсани һәм пәйғәмбәрләрни өлтүргән вә бизни қоғлиған. Улар Худаға яқидиған иш қилмайду вә һәммә адәмләрниң мәнпийитидә болған нәрсигә қарши чиқмақта: 16 башқа хәлиқләр кишилириниң қутқузулушиға әкелидиған вәзимизгә кашила қилишқа тиришип, улар гуналириниң өлчимини толтуруватиду. Бирақ Худаниң ғәзиви йеқинда уларға төкүлиду.
17 Биз болсақ, қериндашлар, тәқипләр сәвәвидин қисқа вақит силәрсиз қалсақму, амма силәрниң жүрәклириңлар биз билән болди һәм зор иштияқ билән силәрни көрүшкә техиму интилдуқ. 18 Шуниң үчүн биз — ениғирағи мән, Паул,— бир һәм икки қетим силәргә келишкә халисақму, Шәйтан йолимизни тосиди. 19 Чүнки һазирлиниш вақтида Һакимдаримиз Әйсаниң алдида қандақ үмүт яки хошаллиқ, яки шат-хорамлиқ таҗиси бар биздә — бу силәр әмәсму? 20 Дәрһәқиқәт, силәр бизниң шан-шөһритимиз һәм шат-хорамлиғимиз!