Әлчиләр
3 Бир күни Петрус билән Йоһан мәркизий ибадәтханиға күндүзи саат үчтә, дуа вақтида көтүрүлүп кәлди. 2 Шу вақтида адәмләр туғма току кишини көтирип әкәлди. Уни ибадәтханиға келиватқанлардин сәдиқә сорисун дәп, һәр күни Көркәм атилидиған дәрвазисиниң йениға қалдуруп кетәтти. 3 У Петрус билән Йоһанниң мәркизий ибадәтханиға кирмәкчи болуп турғанлиғини көрүп, улардин сәдиқә сорашқа башлиди. 4 Лекин Петрус вә Йоһан униңға көзлирини тикип: «Бизгә қара»,— дейишти. 5 У киши бир нәрсә елиш нийитидә уларға тикилип қариди. 6 Петрус: «Мениңдә күмүч-алтун йоқ, амма өзәмдә барини саңа берәй. Насирәлик Әйса Мәсиһ намидин саңа дәватимән: тур һәм маң!»— деди. 7 Һәм уни оң қолидин тутуп турғузди. Шу заманла токуниң путлириға җан кирди. 8 Орнидин дәс туруп, меңишқа башлиди вә Худани мәдһийилигәч, ликилдәп сәкрәп, улар билән биллә ибадәтханиға кирди. 9 Пүткүл хәлиқ униң Худаға һәмдусәна ейтип жүргинини көрди. 10 Улар бу адәмниң мәркизий ибадәтханиниң Көркәм дәрвазиси йенида сәдиқә сорап олтарған киши екәнлигини тонуп, униң билән йүз бәргән вақиәдин һаң-таң болушти.
11 Бу киши Петрус билән Йоһандин айрилмай жүргини үчүн, пүтүн хәлиқ һәйран қелип, уларниң йениға жүгришип кәлди. У йәр Сулайманниң пешайвини дәп атилатти. 12 Буни көрүп, Петрус халайиққа мундақ деди: «Исраиллиқлар, немишкә буниңға һәйран болисиләр һәм бизгә худди биз өз күчимиз яки Худаға вападарлиғимиз билән бу адәмни айиғиға турғузғандәк қарайсиләр? 13 Ибраһим, Исһақ вә Яқупниң Рәбби, ата-бовилиримизниң Худаси Өз Хизмәтчиси Әйсани мәдһийилиди. Силәр болса уни өлүмгә тапшуруп, Пилат уни азат қилмақчи болғинида, униң алдида Әйсадин ваз кәчтиңлар. 14 Һә, силәр муқәддәс вә һәққаний инсандин үз өрүп, қатилға рәһим көрситишни сорап, 15 һаятқа Йетәклигүчини өлтүрдиңлар. Амма Худа уни тирилдүрди вә биз буниңға гувачимиз. 16 Силәр көрүп вә тонуп турған бу киши униң исми вә бизниң Әйсаниң исмиға болған етиқатимиз арқилиқ күчләнди. Әйса арқилиқ егә болған етиқатимиз бу адәмни һәммиңларниң көз алдида толуғи билән сап-сақ қилди. 17 Лекин, бурадәрләр, силәрму башлиқлириңлардәк билмәстин, шундақ йол тутқанлириңлардин хәвәрдармән. 18 Буниң билән Худа Мәсиһиниң азап чекиши һәққидә барлиқ пәйғәмбәрләр арқилиқ бурундин ейтқанлирини әмәлгә ашурди.
19 Шундақ екән, гуналириңлар жуюлуп, течлиқ тепишиңлар вә Йәһвадин тиклиниш вақитлири келиши үчүн, товва қилип, Худаға қайтиңлар. 20 У силәргә әслидин тайинланған Мәсиһ — Әйсани әвәтсун. 21 Худа қедимий заманда яшиған муқәддәс пәйғәмбәрләр арқилиқ ейтқандәк, һәммәйлән тиклинидиған вақитларғичә уни асман өзидә сақлиши керәк. 22 Муса пәйғәмбәр мундақ дегән: “Худайиңлар Йәһва силәргә бурадәрлириңлар арисидин маңа охшаш пәйғәмбәрни әвәтиду. Униң барлиқ ейтқанлириға қулақ селиңлар. 23 Бу Пәйғәмбәргә қулақ салмиған һәрбир җан хәлиқниң арисидин йоқ қилиниду”. 24 Самуилдин башлап униңдин кейинки һәммә пәйғәмбәрләр мошу күнләр тоғрисида ениқ җакалиған. 25 Силәр — пәйғәмбәрләрниң оғуллири, У ата-бовилириңлар билән түзгән келишимниң мирасхорлирисиләр. Худа Ибраһимға: “Йәр йүзидики барлиқ қәбилиләр сениң әвладиң арқилиқ бәрикәт тапиду”,— дегән еди. 26 Худа һәрбириңларни явуз ишлириңлардин қайтуруп мубарәкләш үчүн, Өз Хизмәтчисини барлиққа кәлтүрүп, уни дәсләп силәргә әвәтти».