Луқа
13 Шу вақитта әшу йәрдә Әйсаға Пилатниң җәлилийәликләрниң қенини уларниң қурбанлиқлириниң қанлири билән арилаштурувәткәнлиги һәққидә ейтип бәргән адәмләр болди. 2 У уларға җававән: «Бу җәлилийәликләрниң шундақ һалакәткә учриғанлиғи уларниң қалған җәлилийәликләрдин гунайи еғирарақ үчүн, дәп ойламсиләр? 3 Яқ, дәймән силәргә, лекин әгәр товва қилмисаңлар, һәммиңлар әшулардәк һалак болусиләр. 4 Яки Силоһада өрүлгән мунардин өлгән 18 киши Йерусалимда яшаватқан башқа адәмләрдин артуғирақ әйиплик еди, дәп ойлаватамсиләр? 5 Әлвәттә яқ! Лекин әгәр силәр товва қилмисаңлар, барлиғиңлар шулардәк өлүп кетисиләр»,— деди.
6 Андин у мундақ мисални кәлтүрди: «Бир кишиниң үзүмзарлиғида әнҗир дәриғи тикилгән екән. У киши келип, униңда мевиләрни издәпту, лекин һечнәрсә тапалмапту. 7 Шу чағда у бағвәнгә: “Үч жил уда мән бу әнҗирдин мевә издәп келиватимән, бирақ бирталму тапалмидим. Уни чепивәт! У немә үчүн бекардин-бекар йәрни егиләп туриду?”— дәпту. 8 Бағвән униңға: “Ғоҗайин, уни йәнә бир жилға қалдуруң. Мән униң түвини юмшитип, қиғ билән оғутлап бақай. 9 Әгәр келәр жили мевә бәрсә — яхши, бәрмисә — уни чепиветәрсиз”,— дәпту.
10 Әйса бир шәнбә күни ибадәтханида тәлим беривататти. 11 У җайда 18 жил униңға җин кирип, уни ағритиватқан бир аял болди. У қаттиқ мүкчийип, тамамән тик туралмайдиған еди. 12 Уни көргән Әйса йениға келип: «Сиз өз аҗизлиғиңиздин қутулдиңиз»,— деди. 13 Андин у униңға қоллирини қойди һәм шу мәзгилдила бу аял дәрһал руслинип, Худани мәдһийиләшкә башлиди. 14 Ибадәтханиниң башлиғи Әйсаниң шәнбидә сақайтқиниға ғәзәплинип, хәлиқкә: «Иш қилишқа тегишлик алтә күн бар, шу күнләрдә сақийиш үчүн келиңлар, лекин шәнбә күни әмәс»,— деди. 15 Бирақ Һакимдар униңға: «Иккийүзлүкләр, һәрқайсиңлар шәнбә күни өкүзиңларни яки ешигиңларни оқурдин йешип, суғарғили апармамсиләр? 16 Әнди Шәйтан 18 жил давамида бағлап қойған Ибраһимниң ушбу қизини шәнбә күни кишәнлиридин азат қилишқа болматтиму?»— деди. 17 Әйса шундақ дегәндә, униң барлиқ қаршилашқучилири хиҗаләт болушти, пүткүл хәлиқ болса у қилған шәрәплик ишларға хошал мәғрурланди.
18 Андин у сөзини давамлаштуруп: «Худаниң Падишалиғи немигә охшайду вә уни немә билән селиштурай? 19 У инсан өз беғида тәргән қича уруғиға охшайду. У өсүп, йоған дәрәқ болди вә униң шахлирида асман қушлири угилирини салди»,— деди.
20 У йәнә: «Худаниң Падишалиғини немә билән селиштурай? 21 Бу бир аял қолиға елип үч җавур ун билән арилаштурған һәм барлиқ хемирни болдурған хемиртуручқа охшайду»,— деди.
22 Әйса Йерусалимға қарап сәпирини давамлаштуруп, адәмләргә тәлим бәргәч шәһәр-йезилардин өтти. 23 Бир киши униңдин: «Тәхсир, пәқәт азла кишиләр қутқузуламду?»— дәп сориди. У уларға: 24 «Тар ишиктин кириш үчүн барлиқ күчүңларни селиңлар, чүнки силәргә ейтип қояй, нурғунлири киришкә тиришиду, лекин кирәлмәйду. 25 Чүнки өй егиси туруп ишикни тақиғанда, силәр сиртида туруп, ишикни қеқип: “Ғоҗайин, бизгә ечип бәргинә”,— дегиниңларда, у силәргә җававән: “Мән силәрниң ким екәнлигиңларни билмәймән”,— дәйду. 26 Шу чағда силәр: “Биз сениң билән йәп-ичкәндуқ һәм сән бизгә чоң кочилиримизда тәлим бәргән”,— дәйсиләр. 27 У силәргә: “Мән силәрниң ким екәнлигиңларни билмәймән. Мениңдин нери туруңлар, һәққанийсизлиқ қилғучилар!”— дәп җавап бериду. 28 Силәр Ибраһим, Исһақ, Яқуп вә барлиқ пәйғәмбәрләр Худаниң Падишалиғида екәнлигини көргәндә, жиғлайсиләр һәм чишлириңларни ғучурлитисиләр, амма силәрни шу җайдин қоғлаветиду. 29 Кишиләр шәриқтин һәм ғәриптин, шималдин һәм җәнуптин келишип, Худа Падишалиғиниң дәстихинида олтириду. 30 Дәсләпкиләрдин бәзилири ахирқилардин болиду вә ахирқилардин бәзилири дәсләпкиләрдин болиду»,— деди.
31 Шу вақитта униң қешиға бирмунчә пәрисийләр келип: «Бу йәрдин чиқип кәт, чүнки Һирод сени өлтүрмәкчи болуватиду»,— дейишти. 32 Әйса уларға: «Берип, у түлкигә: “Мән бүгүн һәм әтә давалаймән, җинларни һайдаймән вә үчинчи күни аяқлаштуримән, деди”, дәңлар. 33 Амма бүгүн, әтә вә өгүнлүккә мән өз йолумни давамлаштурушим керәк, чүнки пәйғәмбәрни Йерусалимниң сиртида өлтүрүш мүмкин әмәс. 34 Еһ, Йерусалим, Йерусалим, пәйғәмбәрләрни өлтүргүчи вә саңа әвәтилгәнләргә таш атқучи... Қанчә қетим мән сениң балилириңни, гоя тоху өз җүҗилирини қанити астиға алғандәк, алғум кәлгән, амма силәр халимидиңлар! 35 Шуңлашқа мәзкүр өйүңлар ташлинип кетилиду. Силәргә шуни ейтимәнки, силәр: “Йәһваниң исмидин кәлгүчи бәрикәтләнсун!”— демигичә мени көрмәйсиләр»,— деди.