Мәтта

25 Шу вақитта асман Падишалиғи чирақлирини елип, өйлинидиған жигитни қарши елишқа чиққан он қизға охшаш болиду. 2 Уларниң бәши әқилсиз, бәши пәм-парасәтлик екән. 3 Әқилсизләр чирақларни елип, лекин өзлири билән яғ алмапту. 4 Пәм-парасәтликләр болса, чирақлири билән қачиларда яғ еливапту. 5 Өйлинидиған жигит кечикипту, шуңлашқа уларниң һәммисини уйқа бесип, ухлап қапту. 6 Нәқ йерим кечидә: “Жигит келиватиду! Алдиға чиқиңлар!” дегән аваз аңлинипту. 7 Шу чағда барлиқ қизлар туруп, өз чирақлирини җөндәпту. 8 Әқилсизләр пәм-парасәтликләрдин: “Бизгә кичиккинә яғ бериңлара, болмиса, бизниң чирақлиримиз һазир өчүп қалиду”,— дәп соришипту. 9 Лекин пәм-парасәтлик қизлар җававән: “Силәргә һәм бизгә яғ йәтмәй қелиши мүмкин. Тоғриси, содигәрләргә берип сетивелиңлар”,— дәпту. 10 Улар яғ сетивелишқа кәткәндә, өйлинидиған жигит кәпту. Тәйяр турған қизлар униң билән биллә той мәрикисигә кирипту вә уларниң кәйнидин ишик йепилипту. 11 Кейинәрәк қалған қизлар кәпту һәм: “Тәхсир, тәхсир, бизгә ечип бериңа!”— дәп ялвурупту. 12 У болса җававән: “Силәргә һәқни ейтай: мән силәрни тонумаймән”,— дәпту.

13 Шуңлашқа һошияр болуңлар, чүнки нә күнини, нә саатини билмәйсиләр.

14 Униңдин башқа, Падишалиқни башқа бир әлгә кетиватқан адәмгә охшатқили болиду. У қуллирини жиғип, уларға өз мүлки-байлиғини тапшуриду. 15 Һәрбириниң қабилийитигә бола, у биригә бәш талант, йәнә биригә икки, үчинчисигә бир талант берип, башқа дөләткә атлинипту. 16 Бәш талант алған қул дәрру уларни тиҗарәткә селип, йәнә бәш талант кирим апту. 17 Шуниңдәкла икки талант алған йәнә икки талант кирим апту. 18 Бир талант алған болса, берип, өз ғоҗайининиң күмүч тәңгилирини йәргә көмүп қоюпту.

19 Көп вақит өткәндин кейин, шу қулларниң егиси қайтип келип, улардин һесават тәләп қипту. 20 Бәш талант алған киши қошумчә бәш талантни елип келип, мундақ дәпту: “Ғоҗайин, сиз маңа бәш талант тапшурған едиңиз. Қараң, мән улардин йәнә бәш талант пайда алдим”. 21 Ғоҗайин униңға: “Ярайсән! Сән меһриван һәм садиқ қул екәнсән. Сән кичик нәрсидә садиқ болдуң, шу сәвәптин мән сени көп нәрсиниң үстидин қоюмән. Ғоҗайиниңниң хошаллиғини бөлүшкин!”— деди. 22 Андин икки талант алған қул келип: “Ғоҗайин, сиз маңа икки талант тапшурған едиңиз. Мән улардин йәнә икки талант пайда таптим”,— деди. 23 Ғоҗайин униңға: “Ярайсән! Сәнму меһрибан һәм садиқ қул екәнсән. Сән кичик нәрсидә садиқ болдуң, шу сәвәптин мән сени көп нәрсиниң үстидин қоюмән. Ғоҗайиниңниң хошаллиғини бөлүшкин!”— деди.

24 Ахирида бир талант алғанму келип, мундақ деди: “Ғоҗайин, мән билгәнки, сиз сүрлүк киши: тәрмигәнни жиғисиз һәм сорумиғанни алисиз. 25 Шуңа қорқуп, сизниң талантиңизни йәргә көмүп қойдум. Маңа сизгә сизниңки пулиңиз”. 26 Ғоҗайин униңға җававән: “Ярамсиз һәм һорун қул! Сән мениң тәрмигәнни жиғишимни вә сорумиғанни елишимни биләттиңкәңғу? 27 Ундақ болғандин кейин, сән мениң пулумни ишқа селишиң керәк едиғу, шунда мән қайтип келип, уларни өсүми билән алар едим”,— деди.

28 Андин ғоҗайин мундақ һөкүм чиқарди: “Униңдики талантни елип, он таланти барға бериңлар. 29 Чүнки кимниң бар болса, униңға көпирәк берилиду һәм униңда молчилиқ болиду. Лекин кимдә йоқ болса, униң бариму тартивелиниду. 30 Бу ярамсиз қулни қараңғулуққа ташлаңлар. Шу җайда у жиғлап, чишлирини ғучурлитиду”.

31 Инсан Оғли шан-шөһритидә пәриштилири билән қайтқанда, өзиниң бүйүк тәхтисигә олтириду. 32 Униң алдида барлиқ хәлиқләр жиғилиду вә у адәмләрни, худди қойчи қойларни өшкиләрдин айриғандәк, бир-биридин айриду. 33 Қойларни өзиниң оң тәрипигә, өшкиләрни сол тәрипигә қойиду.

34 Шу чағда Падиша оң тәрипидикиләргә мундақ дәйду: “Келиңлар, Атам бәрикәтлигәнләр, адәмзат төрәлгәндин башлап, силәр үчүн тәйярланған Падишалиқниң мирасхорлири болуңлар. 35 Чүнки мән ач қалғанда силәр тамақландурдиңлар, уссап кәткәндә услуқ бәрдиңлар, мусапир болғинимда меһмандостлуқ көрсәттиңлар, 36 ялиңач қалғинимда кийиндүрдиңлар, ағриғинимда ғәмхорлуқ қилдиңлар, түрмигә чүшкинимдә йоқлап кәлдиңлар”. 37 Шунда һәққанийлар униңдин: “Һакимдаримиз, қачан биз сени ач көрүп тойдурдуқ, яки уссиғанда услуқ бәрдуқ? 38 Қачан биз сени мусапир көрүп меһмандостлуқ көрсәттуқ, яки ялиңач қалғанда кийиндүрүп қойдуқ? 39 Қачан биз сени ағриқ түриңдә көрдуқ, яки түрмидә йоқлидуқ?” — дәп сорашти. 40 Падиша уларға: “Силәргә һәқни ейтиватимән, мошуниң һәммисини мениң әң кичик қериндашлиримниң бирсигә қилғиниңлар, маңа қилған болиду”,— дәп җавап бәрди.

41 Падиша сол тәрипидикиләргә мундақ дәйду: “Йоқилиңлар, ләнәткә учриғанлар! Иблис билән униң пәриштилиригә тәйярланған әбәдий отқа чүшүңлар. 42 Чүнки мән ач қалғанда, силәр мени тойдурмидиңлар, уссап кәткинимдә услуқ бәрмидиңлар, 43 мусапир болғинимда меһмандостлуқ көрсәтмидиңлар, ялиңач қалғинимда кийиндүрмидиңлар, ағриғинимда һәм түрмидә болғинимда йоқлимидиңлар”. 44 Улар шу чағда: “Һакимдаримиз, қачан биз сени ач яки уссиған, яки мусапир, яки ялиңач, яки ағриқ, яки турмидә көрдүқ һәм сениң хизмитиңдә болмидуқ?”— дәп сориди. 45 У җававән: “Силәргә һәқни ейтиватимән: мону әң кичикләрниң бирәрсигә мошуларни қилмиғиниңлар, маңа қилмиған болиду ”,— деди. 46 Һәм улар мәңгүгә қирилиду, һәққанийлар болса, мәңгү һаятқа еришиду».