Зәбур
Хор башчисиға. Нәй әсвапта. «Оғлумниң өлүми» дегән нахшиниң
аһаниға. Давутниң күйи.
א [Алеф]
9 Аһ, Йәһва, пүтүн жүригимдин Сени махтаймән,
Барчә мөҗүзилириңни җакалаймән.
2 Сән һәққидә шатлинип, тәнтәнә билән, Илаһим,
Исмиңға атап, нахша ейтимән!
ב [Бет]
3 Дүшмәнлирим кәйнигә чекинди.
Путлишип, йүзүң алдида йоқиди.
4 Сән маңа һөкүм чиқирип, уларни қоғдидиң.
Сән — адил Сотчи, улуқ тәхтиңгә олтардиң.
ג [Гимел]
5 Сән хәлиқләрни сотлап, рәзилни уҗуқтурдиң,
Яқмас исимларни мәңгүгә, әбәдий йоқаттиң.
6 Дүшмәнниң қиличи қалмиди, Сән кәнтлирини
Вәйран қилип, уларниң хатириси һалак болди.
ה [Хе]
7 Йәһва мәңгү яшайду,
У тәхтини бақий тәстиқлиди.
8 Һәққанийлиқта җаһанни сотлайду,
Халайиқ ишлирини дурус йешиду.
ו [Вав]
9 Йәһва гадайниң қачидиған йери,
Қорғинидур апәт вақитларда.
10 Исмиңни билгәнләр Саңа тайиниду, чүнки Сән,
Йәһва, издигәнни һәргиз ташлимайсән!
ז [Зайин]
11 Сионда яшайдиған Йәһваға нахша ейтиңлар!
Хәлиқләр арисида Униң ишлирини җакалаңлар.
12 Сәвәви, У қан үчүн өч алиду, Уни унтумиған
Езилгәнләрниң дат-пәриядини әскә алиду.
ט [Хет]
13 Йәһва, маңа рәһим-шәпқәт қилғина, маңа
Өчәкәшкәнләрдин болған азаплиримға қариғина,
Сән, мени өлүм дәрвазисидин көтәргән.
14 Мән Сениң мәдһийиләшкә сазавәр әмәллириңни
Вәз қилимән. Сион қизиниң дәрвазилири алдида
Мән Сениң ниҗатиңни үнлүк тәнтәниләймән.
ט [Тет]
15 Хәлиқләр колиған ориға чүшти вә
Йошурған торда путлири оралди.
16 Улар Йәһвани тонуди, чүнки У сот өткүзди,
Қарарлирини ечип, намайән қилди.
(Һигайон. Селаһ)
י [Йод]
17 Рәзилләр гөргә чүшиду,
Худани унтуған барчә хәлиқләр.
18 Мәңгүгә намрат унтулмайду,
Мулайимларниң үмүти йоқалмайду.
כ [Каф]
19 Йәһва, көтирилгинә! Бәндә ешип чүшмисун
Вә хәлиқләр йүзүң алдида өкүнсун.
20 Йәһва, уларға дәһшәт әвәткинә! Хәлиқләр шуни
Чүшәнсунки, улар пәқәт вапа сақлалмайдиған
Бәндиләр екәнлигини. (Селаһ).
ל [Ламед]