Йәр йүзидики һәйвәтлик адәмләр

ӘГӘР бир киши сизгә қарап келиватқан һәм у өйиңизниң торусиға тақашқидәк егиз болса, сиз қандақ ойлайсиз? У бәкму йоған, һәйвәтлик адәм! Илгири бир заманларда, йәр йүзидә һәқиқәтән ғайәт йоған адәмләр яшиған еди. Муқәддәс Китап, уларниң дадилириниң асмандин кәлгән периштәләр екәнлигини көрситиду. Бирақ, у қандақму мүмкин болсун?

Шу есиңиздә болсунки, яман периштә Шәйтан, аваричилиқ пәйда қилиш үчүн алдираш һәр хил амал издигән. Шуңа, у һәтта Худаниң периштәлирини яман иш қилишқа аздурди. Шуниң билән, бәзи периштәләр Шәйтанниң сөзигә қулақ селишқа башлиди. Әслидә Худа периштәләрни асманда хизмәт қилишқа қойған. Амма, улар асмандики хизмәт орнидин айрилип, йәр йүзигә инсан қияпитидә кәлди. Улар немә үчүн шундақ қилди, биләмсиз?

Муқәддәс Китап шундақ дәйду: сәвәви, шу периштәләр йәр йүзидики қизларниң чирайлиқ екәнлигини көрүп, шу қизлар билән биргә яшашни арзу қилди. Шуңа, улар йәр йүзигә келип, шу қизлар билән той қилди. Муқәддәс Китап, уларниң бу ишини хата, дәйду. Сәвәви, Пәрвәрдигар периштәләрни асманда яшаш үчүн яратқан еди.

Кейинчә, шу периштәләр билән уларниң аяллири балилиқ болғанда, уларниң бовақлири адәттики бовақларға охшиматти. Дәсләптә, улар қаримаққа көп пәриқ қилмиған. Амма, улар өсүп чоң болғансири, техиму чоң, техиму күчлүк болуп, әң ахирида ғайәт йоған һәйвәтлик адәмләргә айланди.

Һәйвәтлик адәмләр яман ишларни қилди. Улар бәкму чоң вә күчлүк болғач, башқиларни халиғиничә бозәк қилатти; улар һемишәм барлиқ кишиләрни өзлиригә охшаш яманлиқ қилишқа мәҗбурлатти.

Шу вақитта Һанух пәйғәмбәр аллиқачан өлгән еди. Амма, йәр йүзидә йәнә бир яхши адәм бар еди. Униң исми Нуһ болуп, мәйли Худа қандақ ишни тапшурсун, у һәр дайим Худаниң тапшуруғи бойичә қилатти.

Бир күни, Худа Нуһқа, барлиқ яман адәмләрни йоқ қилидиған вақитниң йетип кәлгәнлигини ейтти. Бирақ, у Нуһ, униң аилиси вә нурғунлиған җан-җаниварларни қутқузуп қалмақчи болди. Ундақта, Худа қандақ қилди? Бирликтә көрүп бақайли.