Кичик қизчақниң чоң кишигә ярдәм бериши

БУ КИЧИК қизниң немә дәватқанлиғини биләмсиз? Қизчақ бу ханимға, Йәһваниң өз пәйғәмбири Елишаға ярдәм берип, қандақ мөҗүзилик ишларни қилғанлиғини ейтип бериватиду. У аял Йәһвани тонумайду, сәвәви у исраиллиқ аял әмәс. Ундақта, бу қизчақ немә үчүн у ханимниң өйидә? Биз бирликтә көрүп бақайли.

У аял сириялик. Ериниң исми Наман болуп, сирия қошуниниң сәркәрдиси еди. Сирияликләр бу кичик исраил қизни әсиргә алған еди. Шуңа, у қизни Наманниң аялиға чакар болушқа елип кәлгән.

Наманниң мохо, дәп атилидиған қорқунчлуқ кесили бар еди. Бу кесәлгә гириптар болған кишиниң, һәтта бәдинидики гөши аҗрап чүшүп кетәтти. Шуңа, қизчақ Наманниң аялиға: “Әгәр ғоҗайин Исраилға берип, Йәһваниң пәйғәмбири билән көрүшкән болса яхши болатти. У мохо кесилидин сақийип кетәтти”, деди. Кейин, бири бу ишни у аялниң еригә ейтти.

Наман бу яман кесәлдин сақийишни бәкму арзу қилатти. Шуңа, у Исраилға беришни қарар қилди. У йәргә йетип барғанда, у Елишаниң өйигә барди. Елиша хизмәтчисини Наман билән көрүшүп, униңға Иордан дәриясида йәттә қетим жуюнушни ейтишқа әвәтти. Наман буни аңлап қаттиқ аччиқлинип: “Жутумдики дәрия Исраил зиминидики һәр қандақ дәриялардин яхширақ!”, деди. Наман шундақ дәп арқисиға йенип кәтти.

Бирақ, Наманниң хизмәткарлири униңға: “Ғоҗайин, әгәр Елиша силигә бир қийин ишни буйруған болса, сили чоқум шуни қилған болаттила. Немә үчүн у ейтқандәк, суда жуюнуп бақмайдила?”, деди. Наман хизмәткарлириниң сөзигә кирип, берип Иордан дәриясиға йәттә қетим чөмүлди. У чөмүлүп чиққандин кейин, униң бәдинидики гөшлири күчлүк сағлам һаләткә кәлди!

Наман наһайити хошал болди. Шуниң билән, Елишаниң қешиға қайтип берип, униңға: “Мана әнди билдимки, пүткүл йәр йүзидә пәқәт Исраилдики Худа, бирдин-бир һәқ Худа екән. Шуңа, бу соғатни қобул қилғин”, деди. Амма, Елиша пәйғәмбәр: “Яқ, мән қобул қилмаймән”, деди. У шу соғатни қобул қилишниң хаталиғини биләтти. Чүнки, Наманни сақайтқан әмәлиятта Тәңри Йәһва еди. Бирақ, Елишаниң хизмәткари Геһаз шу соғатқа еришишни арзу қилди.

Шуңлашқа, Наман кәткәндин кейин, Геһаз арқисидин жүгрәп берип униңға йетишти. Геһаз: “Елиша, һелила өзини йоқлап кәлгән достлириға, сениң азирақ соғат беришиңни халиғач, у мени әвәтти”, деди. Әлвәттә, бу бир ялғанчилиқ еди. Бирақ, Наман Геһазниң ялған сөзлигәнлигини билмиди, шуңа у Геһазға бәзи нәрсиләрни бәрди.

Геһаз өйигә қайтип кәлгәндә, Елиша пәйғәмбәр униң қилған ишлиридин хәвәр тапти. Чүнки, Йәһва униңға ейтип бәргән еди. Шуңа, Елиша: “Сән бу яман ишни қилғиниң үчүн, Наманниң мохо кесили сениң бәдиниңгә көчиду”, деди. Дәрвәқә, Геһазниң бәдинидә шу һаман мохо пәйда болди!

Мошу вақиәдин қандақ савақ алалаймиз? Биринчидин, биз шу кичик қизчақтәк, Йәһва тоғрисида сөзлишимиз керәк. Шундақ қилиш көп пайда-мәнпийәтләрни елип келиду. Иккинчидин, дәсләптә Наман һакавурлуқ қилған еди. Биз һәргизму униң һакавурлуғини үгәнмәй, әксичә Йәһваниң хизмәтчилиригә бойсунушимиз лазим. Үчинчидин, Геһазға охшаш ялғанчилиқ қилмаслиғимиз керәк. Биз Муқәддәс Китап оқуш арқилиқ көп нәрсиләрни үгинивалдуқ, шундақму?