140-нахша
Пионерларниң һаяти
(Вәз 11:6)
Қуяш нур чачқанда, йеңи күн башланди,
Охинип уйқидин,
Дуа қилип, йолға чиқимиз.
Учратқан адәмгә очуқ чирай, хушхуй.
Адәмләр кеп-кетәр,
Һармаймиз йәткүзүп хуш хәвәр.
ҚАЙТУРМИСИ:
Өзүмиз таллидуқ
Йәһ үчүн яшашни.
У буйриған ишни қилимиз.
Иссиқ-соғ демәй, биз
Дайим вәз ейтимиз,
Сәвәви биз яхши көрүмиз Йәһвани.
Күн патқан мәзгилдә, қараңғу чүшкәндә,
Қин-қинимизға патмай,
Һарсақму, хошал болимиз.
Хизмәттә тәр төктуқ, өмрүмиз мәналиқ.
Йәһваға тәшәккүр,
Һәр күни бәрикәт бериду.
ҚАЙТУРМИСИ:
Өзүмиз таллидуқ
Йәһ үчүн яшашни.
У буйриған ишни қилимиз.
Иссиқ-соғ демәй, биз
Дайим вәз ейтимиз,
Сәвәви биз яхши көрүмиз Йәһвани.
(Шундақла Йәшуа 24:15; Зәб. 92:2; Рим. 14:8 қараң.)