Мулайимлиқ вә һисдашлиқ көрситиш

Салоникилиқларға 1-хәт 2:7, 8

АСАСИЙ МӘХСӘТ. Сөз қилғанда сәмимий һис-туйғуларни тәбиий ипадиләш арқилиқ тиңшиғучиларға һисдашлиқ қиливатқанлиғиңизни көрситиш.

МӘХСӘТКӘ ҚАНДАҚ ЙЕТӘЛӘЙСИЗ?

• Тиңшиғучилар һәққидә ойлиниш. Тәйярлиқ қилғанда, улар дуч келиватқан қийинчилиқлар яки ғәм-тәшвишләр һәққидә ойлинип, өзүңизни уларниң орниға қоюп, тәсәввур қилип көрүң.

• Еһтиятчанлиқ билән сөз таллаш. Илһам вә тәсәлли беридиған сөзләрни ишлитип, тиңшиғучиларниң роһини көтириң. Башқиларни орунсиз рәнҗитидиған сөзләрни ишлитиштин сақлиниң. Худаға ишәнмәйдиған яки башқа диндики адәмләрни камситидиған гәпләрни һәргиз қилмаң.

• Һисдашлиқ қиливатқанлиғиңизни ипадиләш. Мулайим авазиңиз вә мувапиқ има-ишарәтләр билән тиңшиғучиға көңүл бөлидиғанлиғиңизни көрситиң. Чирай ипадилириңизгә диққәт қилип, һәрдайим күлүмсирәп туруң.