Сәбий кичикләрни путлап жиқитмаң!

1. Йәһва һәрбиримиз үчүн немә қилиду?

ЙӘҺВА ХУДА һәрбиримизни Өзигә җәлип қилған (Йоһ. 6:44). Бу немини билдүриду? Ойлап көрүң, Йәһва мошу дуниядики миллиардлиған адәмләргә көңүл қоюп нәзәр салғанда, сиздә Уни сөйүшкә тәйяр, сәмимий жүрәкниң барлиғини көргән (Тар. 1-яз. 28:9). У сизни билиду, чүшиниду вә яхши көриду. Буни билиш бизгә көп илһам бериду.

2. Әйса қандақ мисал арқилиқ Йәһва һәрбир қойи үчүн көңүл бөлидиғанлиғини чүшәндүргән?

² Йәһва сизгиму һәм барлиқ етиқатчи қериндашлириңизғиму көңүл бөлиду. Әйса буни чүшәндүрүш үчүн Йәһвани бир падичиға селиштурған. Әгәр падида йүз қой болса, бири адишип йоқап кәтсә, падичи немә қилиду? «У 99ни тағда қалдуруп, адишип қалғанни издәп» кетиду. Падичи қойини тепивалғанда, уни адишип қалғини үчүн аччиқлинип тиллимайду, бәлки хошал болиду. Бу мисалдин немини чүшәндуқ? Йәһва үчүн һәр бир қойи қәдир-қиммәтликтур. Әйса мундақ дегән: «Шундақла асмандики Атамму мошу әрзимәсләрниң бирәрсиниң һалак болушини халимайду» (Мәт. 18:12—14).

3. Һазир немиләрни көрүп чиқимиз?

³ Биз әлвәттә һечбир қериндишимизниң көңлини рәнҗитип, уларға путликашаң болуп қелишни һәргизму халимаймиз. Биз башқиларға путликашаң болуштин өзүмизни қандақ сақлалаймиз? Башқилар бизни рәнҗиткәндә, немә қилалаймиз? Һазир бу икки соалға җавап тапимиз. Бирақ авал Мәтта 18-бапта тилға елинған сәбий кичикләр кимләрни көрситидиғанлиғини көрүп чиқимиз.

СӘБИЙ КИЧИКЛӘР ДЕГӘН КИМЛӘР?

4. Сәбий кичикләр дегән кимләр?

⁴ Сәбий кичикләр — Әйсаниң чоң кичик яштики шагиртлири. Уларниң йеши қандақ болушиға қаримай, улар худди кичик балиларға охшаш, сәвәви улар Әйсаниң тәлим-тәрбийисини қобул қилишқа тәйяр (Мәт. 18:3). Уларниң келип чиқиши, мәдәнийити, көзқариши вә миҗәз-хулқи охшимисиму, һәммиси Әйсаға ишәнч бағлиған. Әйсаниңму уларға болған меһир-муһәббити бәк чоңқур (Мәт. 18:6; Йоһ. 1:12).

5. Бирси Йәһваниң хәлқидин биригә путликашаң болса яки униң көңлини ағритса, Йәһва қандақ һис-туйғуда болиду?

⁵ Йәһва үчүн шу сәбий кичикләрниң һәммиси қәдир-қиммәтликтур. Униң һис-туйғулирини чүшиниш үчүн, бизниң кичик балиларға қандақ һис-туйғуда болидиғанлиғимизни ойлап бақайли. Биз балиларни һимайә қилимиз вә қәдирләймиз, сәвәви уларниң күчи вә тәҗрибиси камчил вә чоңлардәк әқилгә тошмиған. Адәттә биз бир кишиниң башқиларниң көңлини ағритқинини көрүшни халимаймиз. Болупму, әгәр бири кичик балиларниң көңлигә азар бәрсә, чидап туралмай, аччиқлинимиз. Худди шуниңдәк, Йәһваму бизни һимайә қилишни халайду. Бири Униң хәлқидин бирсигә путликашаң болса яки униң көңлини ағритса, Йәһваниң көңли ағрийду, һәтта У аччиқлиниду (Йәшая 63:9; Марк 9:42).

6. Коринтлиқларға 1-хәт 1:26—29 айәтләргә асасланғанда, бу дуния Әйсаниң шагиртлириға қандақ көзқарашта?

⁶ Әйсаниң шагиртлири йәнә қайси җәһәттин сәбий кичикләргә охшайду? Бу дуния бай, нам-атақ қазанған вә һоқуқи бар кишиләрни, муһим дәп қарайду. Әйсаниң шагиртлири болса ундақ әмәс. Шуңа бу дуния әшу сәбий кичикләрни әрзимәс яки муһим әмәс, дәп қарайду (Коринтлиқларға 1-хәт 1:26—29ни оқуң). Бирақ Йәһва уларға умумән башқичә қарайду.

7. Йәһва етиқатдашлиримизға қандақ муамилидә болушимизни халайду?

⁷ Һәқиқәтни мәйли узун жиллар бурун яки йеңидин билгән болсун, Йәһва һәммә хизмәтчилирини яхши көриду. У үчүн барлиқ қериндашлиримиз қәдир-қиммәтликтур. Шуңа бизму уларни қәдирлишимиз керәк. Биз пәқәт бәзилирини әмәс, барлиқ етиқатдашлиримизни сөйүшимиз керәк (Пет. 1-х. 2:17). Уларни қоғдаш вә көңүл бөлүш үчүн, қолумиздин кәлгәнниң һәммисини қилишқа тәйяр болушимиз лазим. Әгәр бирсиниң көңлини рәнҗитип қойсақ, һеч болмиғандәк жүрмәслигимиз керәк. Йә болмиса, «у бәк назук, бопту кейин унтуп кетәр», дәп ойлимаслиғимиз керәк. Немә үчүн бәзиләр рәнҗиши мүмкин? Бәлким келип чиқиши сәвәплик, өз-өзини бәк төвән көриду. Башқилири болса, һәқиқәтни йеңидин билгән вә кишиләрниң хаталиқлирини кәчүриветишни техи үгәнмигән. Мәйли қандақ әһвалда болайли, тинчлиқни әслигә кәлтүрүш үчүн һәрикәт қилайли. Әгәр киши башқилардин асанла рәнҗисә, у өзиниң миҗәз-хулқини өзгәртиш керәклигини тонуп-йетиши зөрүр. У өзиниң көңүл-хатирҗәмлиги вә башқиларниңму хошаллиғи үчүн шундақ өзгәртишләрни қилиши керәк.

БАШҚИЛАРНИ ӨЗҮҢИЗДИН ЖУҚУРИ ОРУНҒА ҚОЮҢ

8. Кәң тарқалған қандақ көзқараш, Әйсаниң шагиртлириға тәсир қилған?

⁸ Әйса немә үчүн сәбий кичикләр һәққидә сөз қилған? Шагиртлири униңдин: «Асман Падишалиғида ким улуғирақ болиду?»— дәп сориған (Мәт. 18:1). Шу заманларда, нурғун йәһудийлар һоқуқ вә жуқури мәртивини бәк муһим көргән. Бир тәтқиқатчи мундақ дәйду: «Адәмләр башқиларниң етирап қилишиға вә һөрмитигә еришиш үчүн яшиған вә өлгән».

9. Әйсаниң шагиртлири немә қилиши керәк еди?

⁹ Йәһудийларниң мәдәнийитидә бәслишиш роһи, кишиләрниң қәлбидә чоңқур йилтиз тартип кәткән еди. Әйса өз шагиртлириниң шуни қомуруп ташлиши керәклигини билгән. Шуңа Әйса уларға: «Араңлардики мәртивилик әрзимәстәк болсун вә башлиқ хизмәткардәк болсун»,— дегән (Луқа 22:26). Биз башқиларни өзүмиздин жуқури көргәндә, өзүмизни сәбий кичикләрдәк тутимиз (Флп. 2:3). Шундақ көзқарашни йетилдүргәнсири, биз башқиларға азирақ путликашаң болушимиз мүмкин.

10. Паулниң қайси нәсиһитигә қулақ селишимиз керәк?

¹⁰ Диққитимизни қериндашлиримизниң яхши пәзиләтлиригә ағдурсақ, улар биздин у яки бу җәһәттин жуқури туридиғанлиғини көрүп йетәләймиз. Әлчи Паулниң коринтлиқлардики етиқатчиларға бәргән нәсиһитигә қулақ селишимиз керәк. У мундақ язған: «Кимниң арқисида сән башқисидин пәриқлинисән? Һәм сән Худадин алған нәрсидин башқа сениңда немә бар? Әгәр алған болсаң, у чағда немишкә Худадин алмиғандәк көрәңләйсән?» (Кор. 1-х. 4:7). Өз-өзүмизгила көңүл бөлидиған яки өзүмизни башқилардин жуқури көридиған һәрқандақ аздурулушлардин, еһтият болушимиз керәк. Әгәр бир бурадәр тәсирлик нутуқларни ейтса яки аял қериндаш Муқәддәс китап үгинишлирини башлашқа маһир болса, улар шан-шәрәпни Йәһваға беришкә тәйяр туруши керәк.

ЧИН ЖҮРӘКТИН КӘЧҮРҮҢ

11. Әйса бир тәмсил арқилиқ бизгә немини үгәткән?

¹¹ Әйса шагиртлирини башқиларға путликашаң болуштин агаһландурғандин кейин, у бир падиша билән униң қули һәққидә тәмсилни ейтип бәргән. Падиша өз қули һечқачан төләлмәйдиған қәрзини кәчүривәткән. Кейин шу қул өзигә охшаш башқа бир қулниң азирақ қәрзини кәчүриветишни халимиған. Нәтиҗидә, падиша шу меһир-шәпқәтсиз қулни зинданға ташлатқан. Буниңдин қандақ савақ алалаймиз? Әйса шундақ дәйду: «Әгәр һәрқайсиңлар өз қериндишиңларни чин жүригиңлардин кәчүрмисәңлар, асмандики Атамму силәргә шундақ мунасивәт қилиду» (Мәт. 18:21—35).

12. Әгәр кәчүрүшни рәт қилсақ, башқиларға қандақ зиян кәлтүримиз?

¹² Шу қулниң қилғанлири пәқәт өзигила әмәс, башқиларғиму зиян кәлтүргән. Биринчидин, у шәпқәтсизлик қилип, өзигә охшаш қулни зинданға ташлатқан. Иккинчидин, у немә иш болғанлиғини көрүп турған башқа қулларғиму зиян йәткүзгән. Шуниңдәк бизниң иш-һәрикәтлиримиз башқиларға чоқум тәсир қилиду. Әгәр бирси бизни рәнҗитип қойса вә уни кәчүрүшни рәт қилсақ, нәтиҗидә немә иш йүз бериду? Биринчидин, биз уни кәчүрүш, униңға көңүл бөлүш яки ичи ағритишни рәт қилип, униң көңлигә азар беримиз. Иккинчидин, җамаәттикиләр бизниң әшу қериндаш билән инақ әмәслигимизни көргинидә, өзлирини беарам һис қилиду.

13. Бир қериндишимизниң мисалидин немини үгинәләймиз?

¹³ Қериндашлиримизни кәчүргәндә, өзүмиз вә башқиларниңму көңли хатирҗәмлик тапиду. Буни Кристал қериндишимизниң мисали көрситиду. Бир қериндаш униң көңлини ағритқан. У мундақ дәйду: «Униң зәһәрдәк сөзлири бәзидә қәлбимни ағритқан. Униң билән хизмәткә чиқишни халимидим. Вәз хизмәттә қизғинлиғимни вә хошаллиғимни йоқитишқа башлидим. Мән рәнҗишимгә йетәрлик сәвәпләр бар, дәп ойлиған». Бирақ қериндишимиз қәлбидә адавәт сақлимиған яки өзини бечаридәк һис қилмиған. У «Күзитиш мунариниң» 1999-жил, 15-октябрь санидики «Чин қәлбиңиздин кәчүрүң» дегән мақалидики мәслиһәтләргә кәмтәрлик билән қулақ селип, шу қериндишини кәчүргән. Кристал мундақ дәйду: «Мән һазир йеңи миҗәз-хулуқни йетилдүрүш үчүн һәммимизниң тиришиватқанлиғимизни вә Йәһваниң бизни һәр күни кәчүрүшкә тәйяр екәнлигини тонуп йәттим. Йәлкәмдин еғир бир ташни ташливәткәндәк һис қилдим. Мән қайтидин хошаллиққа ериштим».

14. Мәтта 18:21, 22-айәтләргә асасланғанда, әлчи Петрус қандақ қийинчилиққа дуч кәлгән? Бизму шундақ вәзийәткә дуч кәлсәк, бизгә немә ярдәм берәләйду?

¹⁴ Биз кәчүрүш тоғра екәнлигини билсәкму, амма буни қилиш оңай әмәс. Әлчи Петрусқиму башқиларни кәчүрүш қийин болған охшайду (Мәтта 18:21, 22ни оқуң). Кәчүрүмчан болушқа немә ярдәм берәләйду? Биринчидин, Йәһваниң сизгә қанчилик кәчүрүмчан болғанлиғи һәққидә ойлиниң (Мәт. 18:32, 33). Кәчүрүшкә лайиқ болмисақму, бирақ Йәһва бизни һәрқачан кәчүрүшкә тәйяр (Зәб. 103:8—10). Бир-биримизгә меһир-муһәббәт көрситиш мәҗбурийитимиз бар. Шуңа кәчүрүмчан болуш шәрт вә қериндашлиримизни кәчүрүшкә қәриздармиз (Йоһ. 1-х. 4:11). Иккинчидин, башқиларни кәчүрсиңиз, нәтиҗиси қандақ болидиғанлиғи һәққидә ойлиниң. Мәсилән, бизни рәнҗиткән кишигә, җамаәтниң инақ болушиға, Йәһва билән болған достлуғимизни қоғдашқа вә йәлкимиздики еғир жүкни ташлаветишкә ярдәм берәләймиз (Кор. 2-х. 2:7; Кол. 3:14). Үчинчидин, биздин кәчүрүмчан болушни тәләп қилған Йәһваға дуа қилиң. Шәйтанниң етиқатдашлириңиз билән болған течлиқни бузуп, хошаллиқтин мәһрум қилишиға йол бәрмәң (Әфәс. 4:26, 27). Униң тузуғидин жирақ болушни халисақ, Йәһваниң ярдимигә муһтаҗ болумиз.

ӨЗҮҢИЗ ПУТЛИШИП ЖИҚИЛИП КӘТМӘҢ

15. Колосилиқларға 3:13-айәткә асасән, қериндашлиримизниң иш-һәрикәтлири бизни рәнҗитсә, немә қилалаймиз?

¹⁵ Қериндишиңиз сизни рәнҗитип қойса, немә қилисиз? Күчиңизниң баричә тинч-хатирҗәмликни сақлашқа тиришиң. Йәһваға чин қәлбиңиздин дуа қилиң. Көңлүңизни рәнҗиткән киши үчүн Худадин бәрикәт тиләң вә униң Йәһва яқтуридиған миҗәз-хулқини сизниңму көрүп йетәлишиңиз үчүн ярдәм сораң (Луқа 6:28). Әгәр қериндишиңизниң қилғанлирини унталмисиңизчу? Униң билән қандақ параңлишишқа болидиғанлиғи һәққидә ойлиниң. Һәмишә қериндишиңизниң сизни һәргизму қәстән рәнҗитишни халимайдиғанлиғини ойлисиңиз, яхши болиду (Мәт. 5:23, 24; Кор. 1-х. 13:7). Униң билән параңлашқанда, униң нийитидин гуманланмаң. Әгәр у яришивелишни халимисичу? Уни чин дилиңиздин кәчүрүп, униңға давамлиқ сәвирчанлиқ көрситиң (Колосилиқларға 3:13ни оқуң). Әң муһими, қәлбиңиздә адавәт сақлимаң, чүнки бу Йәһва билән болған достлуғиңизға зиян йәткүзиду. Һәргизму һечнәрсиниң сизгә путликашаң болушиға йол бәрмәң. Шундақ қилсиңиз, Йәһвани һәрқандақ нәрсидин көпирәк сөйидиғанлиғиңизни көрситәләйсиз (Зәб. 119:165).

16. Һәрбиримизниң қандақ мәҗбурийитимиз бар?

¹⁶ Биз бир падичиниң қол астида бир пада сүпитидә, инақлиқта Йәһваға хизмәт қилиш имтиязини қәдирләймиз (Йоһ. 10:16). «Йәһваниң ирадисини орунлайдиған тәшкилат», намлиқ китапниң 165-бетидә: «Инақ-иттипақлиқтин бәһриман болуш үчүн, уни сақлашқа өз һәссиңизни қошуш мәҗбурийитиңиз бар»,— дейилгән. Шуңа етиқатдашлиримизға Йәһваға охшаш көзқарашта болушни үгинишимиз керәк. Худа һәммимизни қәдир-қиммәтлик сәбий кичикләр кәби көриду. Сиз етиқатдашлириңизға дәл шундақ қарамсиз? Уларға көрсәткән ғәмхорлуғиңиз вә ярдәм бериш үчүн қилған һәрқандақ ишлириңизға Йәһва нәзәр салиду вә мукапатлайду (Мәт. 10:42).

17. Немә қилишни қарар қилишимиз керәк?

¹⁷ Биз етиқатдашлиримизни сөйүмиз. Шуңа «қериндишимиз алдида путликашаң ташни қоймаслиқни вә у путлишидиған һечнәрсини қилмаслиқни қарар қилайли» (Рим. 14:13). Қериндашлиримизни өзүмиздин жуқури көрүмиз вә чиң қәлбимиздин кәчүрүшни халаймиз. Путлишип жиқилип кетиштин сақлиниң. «Шуниң үчүн, инақлиққа һәм өз ара мустәһкәмлинишкә ярдәмлишидиған нәрсигә интилайли» (Рим. 14:19).