Изаһәт

a Еғир синақларни баштин өткүзгән киши һәққидә ойлиғинимизда, Аюп пәйғәмбәрниң үлгиси есимизгә чүшиду. Бу садиқ кишиниң баштин өткүзгәнлиридин немини үгинәләймиз? Шәйтанниң бизни Йәһва Худадин ваз кечишкә мәҗбурлалмайдиғанлиғини үгинимиз. Биз йәнә Йәһваниң әһвалимизни убдан билидиғанлиғини үгинимиз. Худа Аюп учриған синақларни тохтатқандәк, һаман бир күни чоқум барлиқ азап-оқубәтлиримизни тохтитиду. Йәһваниң буларни әмәлгә ашуридиғанлиғиға пүтүнләй ишәнч қилидиғанлиғимизни иш-һәрикәтлиримиз билән көрсәтсәк, Йәһваға үмүт бағлап, Уни тәлмүрүп күткән кишиләрниң бири екәнлигимизни көрситимиз.