Мәхситиңизгә йетәлмәй қалсиңиз, Йәһва сизни мәғлуп болди дәп қаримайду (Кор. 2-х. 8:12). Оңушсизлиқни тәҗрибә, савақ елишниң бир йоли дәп қараң. Қол йәткүзгән мәхсәтлириңизни есиңиздә тутуң. Муқәддәс китапта: «Худа адаләтсиз әмәс, У. . . хизмәт қилғиниңларни. . . унтумайду»,— дәп йезилған (Ибр. 6:10). Шуңа, бизму унтуп қалмаслиғимиз керәк. Өтмүштә оңушлуқ қилалиған ишлар һәққидә ойлинип көрүң. Йәһва билән дост болдиңиз, У тоғрилиқ башқиларға вәз қилдиңиз вә суға чөмдүрүлүштин өттүңиз. Өтмүштә алға илгириләп, мошу барлиқ роһий мәхсәтлириңизгә қол йәткүздиңиз. Һазирму худди илгирикигә охшаш, мәхсәтлириңизгә йетиш үчүн давамлиқ тиришалайсиз. Йәһваниң ярдими билән өз мәхситиңизгә йетәләйсиз. Роһий мәхситиңизгә йетиш үчүн давамлиқ тиришиң. Мәнзилгә йетишиңизгә Йәһва Худа қандақ ярдәм бериватқанлиғиға нәзәр селип, һузур елишни унтумаң (Кор. 2-х. 4:7). Әгәр ваз кәчмисиңиз, техиму көплигән бәрикәтләргә еришисиз (Гал. 6:9). w23.05 31-б., 16—18 абз.

Йәһва Өзи сөйгән кишиләрдин хурсән болғанлиғини көрситишни халайду. Муқәддәс Язмиларда Йәһва Худа икки қетим Әйсани сөйүмлүк Оғлум, униңдин хурсәнмән дәп етирап қилғанлиғи йезилған (Мәт. 3:17; 17:5). Сизму Йәһваниң сиздин хурсән болғанлиғини ейтишни халиғанму? Гәрчә һазир биз асмандин бир авазниң кәлгәнлигини аңлимисақму, бирақ У Өз Сөзи болған Муқәддәс китап арқилиқ бизгә сөз қилиду. Муқәддәс китаптики һәзрити Әйсаниң сөзини оқуғинимизда, Йәһваниң биздин хурсән екәнлигини тәстиқләйдиған сөзлирини «аңлалаймиз». У Атисиниң есил пәзиләтлирини мукәммәл әкс әттүргән. Шуңлашқа биз Әйсаниң өзиниң намукәммәл, амма садиқ әгәшкүчилиридин хурсән болғанлиғини ейтқан. Буни оқуғинимизда, Йәһваниң бу сөзләрни бизгиму ейтқанлиғини тәсәввур қилалаймиз (Йоһ. 15:9, 15). Қийинчилиқлар пәйда болса, улар Йәһваниң биздин хурсән әмәслигини билдүрмәйду, бәлки бу Йәһваға болған сөйгү-муһәббәт вә ишәнчимизниң чоңқурлиғини испатлаш үчүн пурсәт яритип бериду (Яқуп 1:12). w24.03 28-б., 10, 11-абз.

Ата-ана болсиңиз, балилириңизниң йешиға мас җавапларни тәйярлишиға ярдәм бериң. Бәзи вақитларда нека мәсилиси яки әдәп-әхлақ қатарлиқ муһим мәсилиләр муһакимә қилиниду. Бирақ балилар җавап берәлигидәк бир-икки абзац мәзмунлар болуши мүмкин. Униңдин башқа, балилар һәр қетим қол көтәргәндә, немә үчүн улардин соримай, башқилардин сориғанлиғини чүшәндүрүң. Улар сәвәвини чүшәнсә, хапа болмаслиқни үгиниду (Тим. 1-х. 6:18). Һәммимиз Йәһваға шан-шәрәп кәлтүридиған вә қериндашлиримизни илһамландуридиған җавапларни тәйярлалаймиз (Пәнд н. 25:11). Бәзидә бизгә қисқичә шәхсий тәҗрибилиримизни сөзләп беришимиз мүмкин, амма өзүмиз һәққидә көп сөзләштин сақлинишимиз керәк (Пәнд н. 27:2; Кор. 2-х. 10:18). Әксичә, диққитимизни Йәһва Худа, Униң Сөзи вә Униң хәлқигә мәркәзләштүрүшкә тиришишимиз лазим (Вәһ. 4:11). w23.04 24, 25-б., 17, 18-абз.