«Һаятимиз вә хизмитимиз. Иш дәптири» үчүн мәлумат мәнбәлири
1—7 июль
ХУДА СӨЗИДИКИ ҒӘЗНӘ | КОЛОСИЛИҚЛАРҒА 1—4
Кона шәхсни йешип, йеңи шәхскә кийиниңлар
w11 3.15. 9, 10-б., 12, 13-абз.
Дунияниң әмәс, Худаниң роһини қобул қилиң
12 Мән өзүм қайси роһни әкс әттүрәләймән? (Колосилиқларға 3:8—10, 13ни оқуң). Бу дунияниң роһи тәнниң ишлирини қозғайду (Гал. 5:19—21). Әгәр етиқатдашлиримиз бизгә бепәрвалиқ қилса, хапа қилса яки бизгә қарши гуна қилип қойса, шу вақитта бизгә қайси роһ тәсир қиливатқанлиғини ениқ көрүшкә болиду. Буниңдин башқа, өйдә ялғуз қалғанда, бизгә қайси роһ тәсир қиливатқанлиғи рошән көриниду. Өзүңизни тәкшүрүш үчүн өзүңиздин: «Ахирқи алтә ай давамида Әйса Мәсиһтин көпирәк үлгә алдимму, гәп-сөзлиримдә яки, жүрүш-турушимда яман адәтлиримгә қайттимму?»— дәп сорисиңиз болиду.
13 Худаниң роһи «кона шәхсни униң ишлири билән» йешишкә вә «йеңи шәхскә» кийинишкә ярдәм бериду. Буниң арқисида меһрибан вә рәһимдил болумиз. Һәтта башқиларға шикайәт қилишқа асас болсиму, «йеңи шәхскә» кийинсәк, бир-биримизни чин қәлбимиздин кәчүрүшкә асанирақ болиду. Адаләтсизлик болуп көрүнгән вәзийәтләрдә, әнди биз адавәт тутуш, аччиқлиниш, ғәзәплиниш, җедәллишиш вә төһмәт қилиштин нери туримиз. Әксинчә, бар күчимиз билән «чоңқур һәмдәртмән» болушқа интилимиз (Әфәс. 4:31, 32).
w13 9.15. 21-б., 18, 19-абз.
Сиз өзүңизни өзгәрттиңизму?
18 Худа Сөзи биздә керәклик өзгиришләрни қилиши үчүн, Муқәддәс китапни давамлиқ оқуш вә үгиниш йетәрлик әмәс. Көплигән адәмләр Муқәддәс китапни гайида оқуйду һәм униңда немә йезилғанлиғини билиду. Бәлким, сиз вәз қилғанда, шундақ адәмләр билән учрашқансиз. Бәзибирлири, һәтта Муқәддәс китаптики айрим айәтләрни ядқа ейтип берәләйду. Бирақ бу уларниң ой-пикригә вә турмушиға анчә тәсир қилмайду. Ундақта немә қилиш керәк? Худа Сөзи кишигә тәсир қилиши һәм уни өзгәртиши үчүн, у билгәнлирини өз қәлбигә сиңдүрүши лазим (Гал. 6:6). Шуңа, биз оқуғанлиримиз һәққидә мулаһизә қилиш үчүн вақтимизни чиқиришимиз керәк. Өзүмиздин: «Бу йәрдә йезилғанлар пәқәт диний тәлиматлар әмәс, һәқиқәт екәнлигини чүшәндимму? Үгәнгәнлиримни башқиларға йәткүзүш биләнла чәкләнмәй, уларни һаятимда қоллинишқа тиришиватимәнму? Йәһва Худа шәхсән маңа мураҗиәт қилидиғанлиғини һис қилимәнму?» — дәп сорисақ болиду. Бундақ соаллар һәққидә мулаһизә қилиш, Йәһва Худа билән қәлбимиздә чоңқур һис-туйғуларни риваҗландурушқа ярдәм берәләйду. Нәтиҗидә, Йәһваға болған меһир-муһәббитимиз өсиду. Қәлбимиздә шундақ һис-туйғулар пәйда болғанда, иҗабий өзгиришләр йүз бериду (Пәнд н. 4:23; Луқа 6:45).
19 Муқәддәс китапни давамлиқ оқуп, у һәққидә мулаһизә қилсақ, бизгә Паулниң «кона шәхсни униң ишлири билән йешип,... йеңи шәхскә кийиниңлар» дегән сөзлири бойичә ишимизни давамлаштурушқа дәвәт қилиду (Кол. 3:9, 10). Әгәр биз Худа Сөзидики тәлимләрни чүшинип, уни әмәлийәттә қоллансақ, утуққа еришәләймиз. Нәтиҗидә, Худаға яқидиған йеңи шәхсни өзләштүрсәк, Шәйтанниң һейлә-микирлиригә қарши туралаймиз.
Роһий гөһәрләрни издәйли
it «Худа Падишалиғи»/«Сөйүмлүк Оғлиниң Падишалиғи»
«Худа Падишалиғи»
«Сөйүмлүк Оғлиниң Падишалиғи». Әйса Мәсиһ тирилип, асманға көтирилгәндин кейин, 10 күн өтүп, б.м. 33-жили Әллигинчи күн мәйримидә өз шагиртлириға Муққәдәс роһни чүшәргән еди. Шуниң арқисида, шагиртлири Худа Өз оғли Әйсани «оң йенида» олтарғузғанлиғини чүшәнгән (Әлч 1:8, 9; 2:1—4, 29—33). Дәл шу пәйттә «Йеңи келишим» күчкә егә болуп, уларни асас қилған «роһий Исраил», йәни муқәддәс хәлиқ мәйданға кәлгән еди (Иб 12:22—24; Пт.1х. 2:9, 10; Гл 6:16).
Шуниңдин башлап, Худаниң «оң йенида» олтарған Әйса, җамаәтниң Беши болған (Әф 5:23; Иб 1:3; Фп 2:9—11). Муқәддәс китап, б.м. 33-жили Әллигинчи күн мәйримидин башлап, шагиртлар үстидин роһий Падишалиқ һөкүмранлиқ қиливатқанлиғини көрситиду. Әлчи Паул биринчи әсирдики Колосидики етиқатдашлириға әвәткән хетидә, Әйсаниң аллиқачан һөкүмранлиқ қиливатқанлиғи тоғрилиқ тилға алған. Паул: «У [Худа] бизни қараңғулуқниң һакимийитидин қутқузуп, сөйгән Оғлиниң Падишалиғиға йөткиди»,— дәп ейтқан еди (Кл 1:13; Әлч 17:6, 7).
Б.м. 33-жили Әллигинчи күн мәйримидин башлап, һөкүмранлиқ қиливатқан Мәсиһ Падишалиғи роһий Падишалиқни тәсвирләйду. Майланған мәсиһийләр, йәни «Роһий Исраил» вә Худаниң балилири болуши үчүн, муқәддәс роһ арқилиқ туғулиду (Йоһ 3:3, 5, 6). Майланған мәсиһийләр асманда мукапатқа еришкәндин кейин, әнди улар Мәсиһниң роһий Падишалиқниң йәр йүзидики пухралири болмайду, амма Мәсиһ билән биргә асманда падишалар болиду (Вһ 5:9, 10).
w08 8.15. 28-б., 9-абз.
Галатилиқларға, Әфәсликләргә, Филипиликләргә вә Колисилиқларға йезилған хәтләрдики пайдилиқ ой-пикирләр
2:8. Әлчи Паул немини көздә тутуп, кишиләрни бу «дунияниң принциплиридин» агаһландурған? У Шәйтан дуниясиниң қаидә-принциплирини түзәш, шуниңға йетәкләш яки дәвәт қилиштин агаһландурған (Йоһанниң 1-хети 2:16). Шу принципларға йәнә бу дунияниң пәлсәпилири, һузур-һалавәтлик турмуш кәчүрүш көзқариши һәм сахта динлар кириду.
8—14 июль
ХУДА СӨЗИДИКИ ҒӘЗНӘ | САЛОНИКИЛИҚЛАРҒА 1-ХӘТ 1—5
«Бир-бириңларға тәсәлли бериңлар вә бир-бириңларни мустәһкәмләңлар»
w11 6.15. 26-б., 12-абз.
Араңларда тәр төкүп, хизмәт қиливатқанларни чоңқур һөрмәтләңлар
12 Җамаәтни «башқуруш» пәқәт тәлим беришнила өз ичигә алмайду. Бу грек сөзи Тимотийға 1-хәт 3:5тә қоллинилған. Әлчи Паул назарәтчи «өз аилисини яхши башқуралайдиған болуши, пәрзәнтлирини өз ата-анисиға һөрмәт билән бойсунидиған қилип тәрбийиләләйдиған әр киши болуши керәк» дәп ейтқан. Бу йәрдә башқуралайдиған дегән сөз балилириға пәқәт тәлим беришнила әмәс, бәлки аилисидә башчилиқ қилалайдиғанлиғини вә бойсундуралайдиғанлиғини өз ичигә алиду. Ақсақаллар җамаәттә башчилиқни өз бойниға елип, һәммисиниң Йәһваға итаәтчан болушиға ярдәм бериду (Тимотийға 1-хәт 3:5).
w11 6.15. 28-б., 19-абз.
Араңларда тәр төкүп, хизмәт қиливатқанларни чоңқур һөрмәтләңлар
19 Сизгә атап тәйярланған соғини алғанда, сиз униңға қандақ қариған болаттиңиз? Бу соғидин пайдилинип, өз миннәтдарлиғиңизни билдүрүшни халамсиз? Йәһва Худа сиз үчүн Әйса арқилиқ «һәдийәләр сүпитидә инсанларни» бәргән. Шу «һәдийәләр» үчүн миннәтдарлиқ билдүрүшниң бир усули ақсақалларниң ейтқан нутуқлирини диққәт билән тиңшаш вә бәргән мәслиһәтлирини әмәлийәттә қоллинишқа тиришиш. Шундақла, җамаәт учришишлирида тәйярлиған җаваплириңиз билән миннәтдарлиғиңизни билдүрәләйсиз. Вәз хизмитини өз бойниға алған ақсақалларниң ишини қоллап-қувәтләң. Бирәр ақсақалниң бәргән мәслиһитидин пайда алған болсиңиз, униңға миннәтдарлиғиңизни билдүрсиңиз болиду. Униңдин башқа ақсақалларниң аилилиригә өз миннәтдарлиғиңизни көрсәтсиңиз болиду. Ақсақаллар җамаәттә тәр төкүп хизмәт қилиши үчүн, у аилисигә чиқиридиған вақитни қурбан қиливатқанлиғини ядиңиздин чиқармаң.
«Ишимиз һәм һәқиқәт бойичә меһир-муһәббәт көрситәйли»
13 Аҗизларға ярдәм бериң. Муқәддәс китаптики «Аҗизларға яр-йөләк болуңлар, барлиғиға узақ сәвирлик көрситиңлар» дегән буйруқ меһир-муһәббитимизниң һәқиқий болған-болмиғанлиғини синайду (Салоникилиқларға 1-хәт 5:14). Бир вақитларда аҗиз болған қериндашлар кейин ишәнчидә мәһкәм турған. Бәзилири болса, бизниң сәвирчан болуп, меһир-муһәббәт билән ярдәм бәргинимизгә муһтаҗ. Уларға қандақларчә ярдәм бәрсәк болиду? Муқәддәс китапни қоллинип уларни илһамландуралаймиз, биллә вәз қилишқа чақиралаймиз яки уларни диққәт қоюп тиңшалаймиз. Шуниң билән, қериндашларни «күчлүк» яки «аҗиз» дәп бөлмәслигимиз керәк. Буниң орниға, һәрқайсимизниң һәм күчлүк, һәм аҗиз тәрәплиримиз бар екәнлигини иқрар қилишимиз керәк. Һәтта әлчи Паулму аҗизлиқлирини етирап қилған (Коринтлиқларға 2-хәт 12:9, 10). Һәммимиз өз ара ярдәм вә тәсәллигә муһтаҗ.
w15 2.15. 9-б., 16-абз.
«Әйсадин үлгә елип, кәмтәр вә рәһимдил болуң»
16 Меһрибан сөзлиримиз. Рәһимдиллигимиз бизни роһи чүшкәнләргә тәсәлли беришкә дәвәт қилиду (Салоникилиқларға 1-хәт 5:14). Шундақ адәмләргә ярдәм қолини сунуш үчүн немә қилишқа болиду? Сәмимий ғәмхорлуғимиз билән уларниң роһини көтирәләймиз. Шундақла уларни чин қәлбимиздин махтап, өзлириниң яхши хисләтлирини вә қабилийәтлирини көрүшигә ярдәм берәләймиз. Йәһва уларни Әйса арқилиқ Өзигә җәлип қилған. Шуңа, уларниң Йәһваниң көз алдида қәдирлик екәнлигини есигә салсақ болиду (Йоһан 6:44). Йәһваниң «қәлбидә езилгәнләргә... роһий мөмүн» хизмәтчилиригә бепәрва қаримайдиғанлиғиға ишәндүрәләймиз (Зәбур 34:18). Йеқимлиқ сөзләр тәсәллигә муһтаҗ болған адәмләрниң роһини көтирәләйду (Пәнд-нәсиһәтләр 16:24).
Роһий гөһәрләрни издәйли
it «Зина»/«Мәсиһийләргә мәнъий қилинған»
Зина
Зина еғир гуна. Зина қилған мәсиһий җамаәттин чиқирилиду (К1х 5:9-13; Иб 12:15, 16). Әлчи Паул зина қилған мәсиһий өзиниң көпийиш әзасини натоғра мәхсәттә пайдилинип, өз тенигә қарши гуна қилиду, дәп чүшәндүргән. Бундақ қилиш, адәмниң роһий саламәтлигигә зиян йәткүзүпла қалмай, Худаниң җамаитини булғайду, һәмдә жуқумлуқ җинсий кесәлликни жуқтуруп, һаятиға хәвп туғдуриду (К1х 6:18, 19). Йәнә зина қилғучи башқа етиқатдашларниң һоқуқиға һуҗум қилиду (Сл1х 4:3—7): 1) бундақ номуссиз әхмиқанә һәрикәт җамаәткә дағ кәлтүрүп, уни шәрмәндә қилиду (Иб 12:15, 16), 2) у өзи вә башқисиниң әхлақий паклиғини бузиду вә әгәр уларниң бирси аилә қурмиған болса, у пак виждани билән той қилалмайду, 3) өз аилисиниң нам-абройини йәр қилиду, 4) қарши тәрәпни ата-аниси, йолдиши яки кәлгүси той қилидиған җүптигә қарши гуна қилиду. Зина қилған адәм пәқәт инсанни көзгә илмай, һәтта Худаниму көзгә илмайду. Зина қилғучиларни Худа җазалайду (Сл1х 4:8).
w15 7.15. 18, 19-б. 14, 15-абз.
«Силәрниң қутқузулушуңларға аз қалди!»
14 Магог зәминидин болған Гог Худаниң хәлқигә һуҗумни башлиғандин кейин немә болиду? Мәтта билән Марк шу вақиә һәққидә язғанда охшаш тәсвирлигән: «У пәриштиләрни әвәтип, өзиниң таллиғанлирини төрт шамалдин, йәрниң четидин асманниң четиғичә жиғивалиду» (Марк 13:27; Мәтта 24:31). Бу жиғиш иши майланғанларни дәсләпки жиғиш яки майланғанларниң қалдуқлириға ахирқи мөһүр бесишни көрсәтмәйду (Мәтта 13:37, 38). Бүйүк апәт башлиништин бурун майланғанларниң һәммисигә мөһүр бесилиду (Вәһий 7:1—4). Ундақта, Әйса қайси «җәм қилиш» иши тоғрисида ейтмақчи болған? Бу вақиә 144000 майланғанларниң қалдуқ қисми асмандики мукапатқа еришидиған вақитта әмәлгә ашиду (Салоникилиқларға 1-хәт 4:15—17; Вәһий 14:1). Магог зәминидин болған Гог Худаниң хәлқигә һуҗумни башлиғандин кейинла, «җәм қилиш» иши йүз бериду (Әзәкиял 38:11, КТ). Шу вақитта, Әйса ейтқандәк, һәққанийлар «Атисиниң Падишалиғида қуяштәк чақнайду» (Мәтта 13:43).
15 Христиан динлириға мәнсүпләр, адәмләр җисманий тәндә асманға көтирилиду, дәп ишиниду. Шуңа, улар Әйса йәр йүзини башқуруш үчүн көзгә көрүнидиған һаләттә келиду, дәп һесаплайду. Бирақ, Муқәддәс китап асманда инсан оғлиниң келидиғанлиғиниң аламәтлирини вә Мәсиһниң «булутлар үстидә... келиватқанлиғини» ениқ көрситиду (Мәтта 24:30). Бу икки тәсвирләнгән вақиәдин көзгә көрүнмәйдиғанлиғини билишкә болиду. Буниңдин ташқири, «тән һәм қан Худаниң Падишалиғини мирас» алалмайду. Шуниң үчүн, «бир дәқиқидә, көзни жумуп ачқичә, ахирқи канай челинғанда» асманға көтирилидиғанлар өзгириши керәк (Коринтлиқларға 1-хәт 15:50—53ни оқуң). Шундақ қилип, майланғанларниң садиқ қалдуқ қисми бәлгүләнгән вақитта, асманда җәм болиду.
15—21 июль
ХУДА СӨЗИДИКИ ҒӘЗНӘ | САЛОНИКИЛИҚЛАРҒА 2-ХӘТ 1—3
Қанунсизлиқниң ашкарлиниши
it «Худаға болған садақәтмәнлик»/«Паул тилға алған қанунсизлиқниң сири немини билдүриду»
Худаниң «муқәддәс сириға» қарши йәнә бир сир бар. Бу «қанунсизлиқниң сири». Әлчи Паулниң күнлиридә һәқиқий мәсиһийләр үчүн бу қанунсизлиқ қилғучилар сир болған, чүнки шу вақитта бу техи ениқ ашкарә болмиған. Бу қанунсизлиқ қилғучи пәйда болған болсиму, бирақ көп адәмләр үчүн униң кимлиги техи бир сир еди, чүнки у садақәтмәнликни ниқап қиливелип, өз яманлиқлирини қилиду. Әмәлийәттә бу, һәқиқий садақәтмәнликниң йолидин чәтнәп кетишни көрситиду. Паул өзи яшиған вақитларда, мошу «қанунсизлиқниң сири» аллиқачан һәрикәт қилишқа башлиди, чүнки қанунсизлиқ мәсиһий җамаитигә тәсир қилип, аста-аста мунапиқлар пәйда болуватқанлиғини ейтқан еди. Ахирида, шу қанунсизлиқ қилғучилар Әйса Мәсиһ тәрипидин йоқ қилиниду. Шәйтан тәрипидин тизгинләнгән бу мунапиқлар, өзлирини илаһ дәп аталған яки кишиләр чоқунидиған нәрсидин (грекчә сөз се́·ба·сма) жуқури қойиду. Шу Худаға қаршилашқучи мунапиқлар Шәйтанниң қолидики қурал болуп, у һейлә-микирлири билән кишиләрни өзигә әгәштүрүп һалакәткә елип бариду. Қанунсизлиқ қилғучилар, сиртқи қияпәттә өзини Худаға садақәтмән қилип көрсәткәчкә, бу уларниң қәлбидики яманлиқни йошуруп, башқиларни алдашта утуққа еришиду (Сл2х 2:3—12; Мт 7:15, 21—23).
it «Ялған», 8-абз.
Ялған
Йәһва Худа езитқулуқ күчини әвәтип, һәқиқәтни сөймәйдиғанларни Әйса һәққидә хуш хәвәргә әмәс, ялғанға ишинишигә йол қойиду (Сл2х 2:9—12). Бирнәччә әсир илгири падиша Ахаб билән йүз бәргән вақиәдин буни яхширақ чүшинәләймиз. Мика пәйғәмбәр падишаниң Гилиядтики Рамотқа болған қарши җәңдә йеңилип қалидиғанлиғини ейтқан, амма ялғанчи пәйғәмбәрләр болса, ғәлибә қазиниду дегән. Мика пәйғәмбәр чүшидә, Йәһва бир роһқа Ахабниң ялғанчи пәйғәмбәрлириниң «ағзида бир ялғанчи роһ» болушқа рухсәт бәргәнлиги һәққидә вәһий көргән. Демәк, бу роһ ялғанчи пәйғәмбәрләргә тәсир қилғач, улар һәқиқәтни әмәс, падиша аңлимақчи болған ялған гәпни қилған. Гәрчә Ахаб алдин агаһландурулған болсиму, у мошу ялған сөзләргә ишинип, һаятидин айрилған (П1я 22:1—38; Т2я 18).
Роһий гөһәрләрни издәйли
it «От»/«Йоқитилиш», 2-абз.
От
Петрус: «Һазирқи асман вә йәр... от үчүн сақлиниватиду»,— дәп ейтқан. Мошу вә алди кәйнидики айәтләрниң мәзмуни бу отниң удул мәнадики от болмастин, бәлки мәңгүлүк һалакәтни билдүридиғанлиғини көрситиду. Худди Нуһниң заманида Топан сүйидә, удул мәнадики асманлар билән йәрни йоқ қилмай, бәлки Худаға итаәтсизлик қилғанларни йоқ қилғинидәк, Әйса Мәсиһ вә униң күчлүк пәриштилири от ялқуни билән әриштә ашкарә болғанда, Худаға итаәтсиз адәмләрни вә рәзил дунияни мәңгүгә йоқ қилиду (Пт2х 3:5—7, 10—13; Сл2х 1:6—10; Йша 66:15, 16, 22, 24ни селиштуруң.).
it «Роһландурулуш»/«Роһландурулған хәвәрләрниң расти вә ялғини бар», 1-абз.
Роһландурулуш
Роһландурулған хәвәрләрниң расти вә ялғини бар. Бәзи вақитларда әлчиләр пне́ума (роһ) дегән грек сөзини алаһидә қолланған. Салоникилиқларға 2-хәт 2:2дә (ЙД), әлчи Паул Салоникилиқ қериндашларни: «“Йәһваниң күни алиқачан кәлгән”,— дегән сөзләрдин, Худадин роһландурулған [удул мәнадики роһ сөзи] хәвәрдин, ағзаки ейтилған яки биздин кәлгән хәттәк көрүнгән хәвәрләрдин»,— дәп һаяҗанлинип кәтмәсликкә дәвәт қилған. Мошуниңдин көрүвалалаймизки, Паул пне́ума (роһ) сөзини ағзаки хәвәр яки хәт алақиси билән бағлиған. Бу айәт һәққидә бир қамуста: «Әлчи мошу сөзни ишлитип, роһий мәслиһәт, ялған бәшарәт вә пәйғәмбәрләрниң сөзлирини ипдилигән» (Lange’s Commentary on the Holy Scriptures (p. 126); Translated and edited by P. Schaff, 1976). Башқа бир китапта: «Роһ арқилиқ вә мәсиһийләрниң арисидики бәзи бәшарәт ейтқанлар арқилиқ Худа аян қилған һоқуқ җакалиниду»,— дәп йезилған (Vincent’s Word Studies in the New Testament; 1957, Vol. IV, p. 63). Шуңа, һәтта бәзи тәрҗимиләрдә пнеума дегән сөз роһ дәп тәрҗимә қилинсиму, башқа тәрҗимилиридә «роһлар билән болған сөз» («Чағатай»), «пәйғәмбәрлик сөз» («Һазирқи Заман»), «роһтин кәлгән вәһий» («Калам»), «роһландурулған хәвәр» («Йеңи Дуния»), дәп йезилған.
22—28 июль
ХУДА СӨЗИДИКИ ҒӘЗНӘ | ТИМОТИЙҒА 1-ХӘТ 1—3
Яхши ишқа интилиш
w16.08 21-б., 3-абз.
Роһий җәһәттин өсүшиңиз керәклигини тонуп йәттиңизму?
3 Тимотийға 1-хәт 3:1ни оқуң. «Интилиш» дәп тәрҗимә қилинған грекчә сөз «бирәр нәрсини елиш үчүн, еһтимал адәттикидин көпирәк қол созуш» дегән мәнани билдүриду. Әлчи Паул бу сөзни ишлитип, роһий җәһәттин өсүш әмәлий иш-һәрикәтләр тәләп қилидиғанлиғини тәкитлигән. Өз келәчиги һәққидә ойлайдиған бир бурадәрни тәсәввур қилиң. У техи хизмәт ярдәмчиси әмәс, амма буниң үчүн роһий пәзиләтләрни риваҗландуруш керәклигини һис қилиду. Авал у хизмәт ярдәмчиси болуш үчүн тиришиду. Кейин, у җамаәттә ақсақал болуп хизмәт қилишқа роһий җәһәттин лайиқ болушини үмүт қилиду. Бу бурадәр җамаәттә қошумчә мәсъулийәтни өз үстигә елиш үчүн һәр җәһәттин тәләпләргә мас келиш мәхситидә тиришиду.
km 78.9. 4-б., 7-абз.
Яхши нам-атаққа еришкәнләр
7 Шуңа Паулниң немә үчүн әшу адәмләрни нам-атаққа еришишкә интилгәнләр дегәнлигини чүшиниш қийин әмәс. Бу чирколардики жуқури төвән дәриҗини көрсәтмәйду. Вәзиписини яхши орунлиған хизмәт ярдәмчиләр Йәһва вә Әйса Мәсиһниң бәрикитигә еришкән болуп, улар җамаәтниң һөрмитигә вә қоллап-қувәтлишигә еришиду. Улар һәқиқәтән Әйса Мәсиһкә болған ишәнч һәққидә әркин сөз қилишни билиду. Улар өз вәзипилирини яхши атқурғанлиқтин, башқиларниң миннәтдарлиғиға еришиду. Улар етиқатта чиң туруп, һақарәткә учраштин қорқмай өз етиқади һәққидә җакалайду.
it «Нәсәпнамә»/«Паул нәсәпнамә һәққидә агаһландурған»
Нәсәпнамә
Әлчи Паул нәсәпнамә һәққидә мулаһизә қилиш яки тәтқиқ қилишниң пайдиси йоқлиғини Тимотийға язған хетидә көрсәткән. Шу заманда техиму шундақ еди. Худаниң көз алдида, мәсиһий җамаитидики етиқатчилар йәһудий вә йәһудий әмәсләр дәп, айрилмиған. Шундақ болғачқа, улар нәсәпнамә арқилиқ өзлириниң кимлигини испатлашниң әнди кериги йоқ болған (Гл 3:28). Давуттин Мәсиһкичә болған нәсәпнамә аллиқачан йезилип болған. Һәмдә, Паул агаһландурулғандин узун өтмәй, Йерусалим вәйран қилинип, шуниң билән Йәһудийларниң нәсәпнамилири йоқалған. Худа нәсәпнамиләрни сақлап қалмиған. Шундақ қилип, Паул Тимотий вә җамаәттики башқиларниң нәсәпнамә сүрүштүрүп издиниш яки келип-чиқиши һәққидә сөз-таллиши һәм вақит исрап қилмаслиғи һәққидә көңүл бөлгән. Чүнки шундақ ишлар җамаәтниң иман-етиқади үчүн пайдисиз еди. Муқәддәс китаптики нәсәпнамә Мәсиһниң кимлигини испатлашта йетәрлик дәлил-испат болиду. Шу испатлар Мәсиһ әгәшкүчилири үчүн муһим вә чоң әһмийәткә егә. Муқәддәс китаптики башқа нәсәпнамиләр бу илаһий Язмиларниң мәзмуниниң ишәнчилик екәнлиги вә тарихий вақиәләрниң тоғра йезилип қалдурулғанлиғини дәлилләйду.
cl 12-б., 15-абз.
«Мана мошу бизниң Худайимиз»
15 Худаниң Өзигә хас йәнә бир нам-унвани — «Мәңгүлүк Падиша» (Тимотийға 1-хәт 1:17; Вәһий 15:3). Бу немини билдүриду? Бизниң әқлимиз чәклик, шуңа биз үчүн тәсәввур қилиш қийин. Йәһва әбәдил-әбәт мәвҗут, Униң башлиниши вә ахири йоқ. Зәбур 90:2-айәттә: «Тағлар вуҗудқа кәлмәстин бурун, йәр вә аләм шәкилләндүрүлмәстин бурун, Әзәлдин әбәткичә Тәңридурсән»,— дәп йезилған. Демәк, Йәһва әзәлдин мәвҗут болған, Униң башлиниши йоқ. Каинатта һечқандақ бир мәвҗудат болмастин илгири Худа Өзи мәвҗут еди. Шуңа, Муқәддәс китапниң Уни «Әзәлдин Мәвҗут Болғучи», дәп атиши наһайити орунлуқ болған (Даниял 7:9, 13, 22, КТ). Шуңа, һечкимниң Униң Аләмниң һоқуқлуқ Егиси екәнлигигә гуманлинишиға сәвәп йоқ.
29-июль—4-август
ХУДА СӨЗИДИКИ ҒӘЗНӘ | ТИМОТИЙҒА 1-ХӘТ 4—6
Садақәтмәнлик билән мал-дуния топлаш бир-биригә қарши
w03 6.1. 9-б., 1, 2-абз.
Қанаәтчан болушниң сирини үгиниш
Әлчи Паулниң бариға шүкүр қилип, хошал яшишиниң асасий сәвәви, у қанаәтчан болушни үгәнгән. Ундақта қанаәтчан болуш немини билдүриду? Аддий қилип ейтқанда, өзүмиздә бар болғиниға қанаәт қилип яшаш. Паул өзиниң вәз сәпәрдики хизмәтдиши Тимотийға, бу һәққидә: «Худаға болған садақәтлик һәм өзиниңки билән қанаәтлиниш — бу көп нәрсигә егә болушниң имканийитидур. Чүнки биз дунияға һечнемә елип кәлмидуқ, шуниңдәкла униңдин һечнеминиму елип кетәлмәймиз. Шуңа, йемәк-ичмәк, кийим-кечәк... болса, шуларға рази болайли» (Тимотийға 1-хәт 6:6—8).
Паулниң қанаәтчанлиқ билән садақәтмәнлик оттурисидики бағлинишни көрсәткәнлигигә диққәт бөлүң. У һәқиқий хошаллиқ тепип яшаш мал-дуния топлаш әмәс, бәлки пүтүн вуҗуди билән Худаға садиқ хизмәт қилиш екәнлигини тонуп йәткән. «Йемәк-ичмәк, кийим-кечәк» болсила, әлчи Паул униңға рази болған. Шуңа, әлчи Паулниң қанаәтчан болушиниң сири — мәйли вәзийәт яхши яки яман болсун, пүтүн қәлби билән Худаға тайиниш болған.
g 07.6. 6-б., 2-абз.
Бай болушнила ойлаш, сизгә қандақ тәсир қилиду
Әлвәттә, нурғун адәмләр байлиқ қоғлишиш сәвәвидин һаятидин айрилмайду. Амма, алдирашлиқта вақит өткүзсәк, өмримиз еқин судәк кетип қалиду. Хизмәт вә ихтисадий бесим кишигә қорқунуч, уйқусизлиқ, узунға созулған баш ағриғи вә ашқазан ярисини пәйда қилип, саламәтликни начарлаштуруп өмүрни қисқартиду. Һәтта шундақ киши неминиң муһимлиғини чүшәнгәндә, аллиқачан кечикиши мүмкин. Чүнки җүптиниң ишәнчисини йоқитиду, балиларниң һис-туйғулириға яман тәсир қилиду вә өзиниң саламәтлигигә зиян кәлтүриду. Бәлким, бәзи зиянлиқ тәсирини өзгәртишкә болсиму, амма буниң үчүн чоң бәдәл төләш керәк. Шундақ адәмләр һәқиқәтән өзлиригә «нурғун дәрт-азаплар» кәлтүргән (Тимотийға 1-хәт 6:10).
g 08.11. 6-б., 4—6 абз.
Утуққа еришишниң алтә ачқучи
Бир қатар мақалиләрниң тунҗа мақалисидә көргинимиздәк, адәмләр мал-дуния утуққа еришишниң ачқучи дәп қарап байлиққа қоғлишиду. Әмәлийәттә улар өзиниң хам-хиялини қоғлаватиду. Улар үмүтсизликни меһманға чақирипла қоймай, йәнә азап-оқубәтләрни чақириду. Мәсилән, адәмләр пүткүл вуҗуди билән мал дунияни қоғлашқанда, һемишәм аилиси вә достлири билән болған мунасивәтни қурбанлиқ қилиду. Әгәр киши хизмәт вә ғәм-әндишә сәвәплик болмиса, керәклик уйқуни чоқум қолдин бәрмәйду. Вәз 5:12-айәт мундақ дәйду: «Меһнәткәш мәйли көп яки аз йесун, уйқуси шерин болиду, амма байниң мал-дунияси униңға уйқу бәрмәйду» («Йеңи Дуния»).
Пул худди залим вә һелигәр ғоҗайиниға охшаш. Әйса Мәсиһ «алдамчи байлиқ» һәққидә ейтқан (Марк 4:19). Башқичә ейтқанда, мал-дуния хошаллиққа ериштүрүшни вәдә қилиду, амма һечқачан вәдисидә турмайду. Әксичә, техиму көп байлиқ топлашқа үндәйду. «Күмүчни яхши көргән адәм униңға тоймайду» (Вәз 5:10).
Хуласә, пулпәрәслик кишини хәтәргә иштирип, ахирида, үмүтсизлик, оңушсизлиқ вә һәтта җинайәткә башлайду (Пәнд-нәсиһәтләр 28:20). Шуңа, хошал-хорам вә утуққа еришишниң ачқучи — сехийлиқ, кәчүрүмчанлиқ, әхлақий паклиқ, меһир-муһәббәт вә Худа билән болған йеқин мунасивәт.
Роһий гөһәрләрни издәйли
Вижданиңизни қандақ пак сақлалайсиз?
17 Әлчи Петрус: «Вижданиңларни пак сақлаңлар»,— дәп язған (Петрусниң 1-хети 3:16). Алланиң көзқаришидики пак виждан — зор бәрикәт. Амма бүгүнки күндики көп адәмләрниң виждани һәққидә шундақ дейишкә болмайду. Әлчи Паул «вижданида тамға бесилғандәк» кишиләр тоғрилиқ ейтқан (Тимотийға 1-хәт 4:2). Қизитилған төмүр билән бесилған тамға бәдәндә тартуқ қалдуриду вә әшу йәрниң териси һечнемә сәзмәйдиған болуп қалиду. Нурғун адәмләрниң вижданини өлүк дейишкә болиду, чүнки виждани шунчилик қопаллишип кәткәнки, гуна қилғанда уларни әйиплимәйду вә номусландурмайду. Бүгүнки күндә көп адәмләр мошу сезимни йоқитип қойғанлиғиға хошалдәк көрүниду.
it «Көпчилик алдида үнлүк оқуш»/«Җамаәттә»
Көпчилик алдида үнлүк оқуш
Җамаәттә. Биринчи әсирдә наһайити аз адәмләрниң қолидила орам язмиларниң көчүрмә нусхиси болған, шуңа көпчилик алдида үнлүк оқуш бәкму муһим еди. Әлчи Паул җамаәт жиғилғанда, көпчилик алдида өзи әвәткән хәтләрни оқушни вә башқа җамаәткә язған хәтләр билән өз-ара алмаштуруп оқушни буйриған (Кл 4:16; Сл1х 5:27). Әлчи Паул яш ақсақал Тимотийни «үнлүк оқуш, нәсиһәт қилиш вә тәлим бериш» үчүн өзини беғишлашқа дәвәт қилған (Т1х 4:13).
Көпчиликниң алдида үнлүк оқуш чоқум раван болуши керәк (Һб 2:2). Көпчиликниң алдида үнлүк оқушниң мәхсити — башқиларға тәлим-тәрбийә бериш болғачқа, оқуйдиған киши өзиниң немини оқуватқанлиғини вә язғучиниң немә мәхсәттә шуни язғанлиғини ениқ билиши керәк. Көңүл қоюп оқуш тиңшиғучиларға ой-пикирни хата йәткүзүш яки хата тәсират бериштин сақлайду. Вәһий 1:3кә асасланғанда, мошу бәшарәтни үнлүк оқуған кишиләр вә шу сөзләргә қулақ селип, униңға мас һәрикәт қилғанлар бәхитликтур.