«Көргән нәрсә билән әмәс, етиқат билән жүрүңлар»
Йерусалим қоршавға елинип, вәйран болуши алдида әлчи Паул мәсиһийләргә Мәсиһниң шанлиқ әскиридәк қийинчилиқларни баштин кәчүрүшкә тәйяр болуп, һузур-һалавәтлик һаятни биринчи орунға қоймаслиққа үндигән (Тим. 2-х. 2:3, 4). Йеқин арида бу рәзил дунияниң ахири кәлгәчкә, бар нәзәримиз роһий нәрсиләрдә болуш үчүн бизгә мустәһкәм ишәнч һаҗәт (Кор. 2-х. 4:18; 5:7). «Көргән нәрсә билән әмәс, етиқат билән жүрүңлар» (рус.) намлиқ видеони көрүң (jw.org/ru торбәттики ПУБЛИКАЦИИ > ВИДЕО дегән йәргә қараң). Нахам вә Авиталиниң мал-мүлкигә орунсиз бағлинип қалғанлиғи улар үчүн қандақ қилип тузақ болуп қалғанлиғиға диққәт ағдуруң. Андин кейин төвәндики соалларға җавап берип көрүң.
1) Биринчи әсирдә «муқәддәс җайда» турған «жиркиничлик» нәрсә немини билдүргән вә Йерусалимда яшиған мәсиһийләр қандақ җиддий һәрикәт қилиши керәк еди? (Мәт. 24:15, 16). 2) Немишкә шәһәрдин қечиш үчүн уларға ишәнч керәк еди? 3) Қечиш үчүн қандақ қурбанлиққа бериш керәк еди? 4) Нахам вә Авитала немишкә қечишқа алдиримиди? (Мәт. 24:17, 18). 5) Йерусалимдин кетиватқанда Рахильниң етиқади йәнә қандақ усулда синалди? (Мәт. 10:34—37; Марк 10:29, 30). 6) Ефан қандақ қилип етиқат вә Йәһваға тайинишниң әҗайип үлгисини көрсәтти? 7) Мәсиһийләр Пелла шәһиридә қандақ қийинчилиқларға дуч кәлди? 8) Нахам вә Авиталиниң етиқади қандақ аста-аста аҗизлашқа башлиди? 9) Йәһва Пеллада яшиған мәсиһийләргә қандақ ғәмғорлуқ қилди? (Мәт. 6:33; Тим. 1-х. 6:6—8). 10) Бу дунияниң ахири йеқинлашқансири биз Ибраһим вә Сарәгә қандақ тәқлит қилалаймиз? (Ибр. 11:8—10). 11) Нахам вә Авитала қандақ қилип өзлирини Йерусалимға қайтишқа ишәндүрди вә немишкә уларниң бу ой-пикри натоғра болди? (Луқа 21:21). 12) Нахам вә Авитала Йерусалимға қайтип барғанда у йәрдики шараит һәқиқәтән қандақ болған? 13) Немишкә һазир, йәни бу дунияниң ахири кәлмәй туруп етиқадимизни мустәһкәмлишимиз керәк? (Луқа 17:31, 32; 21:34—36).
Етиқат билән жүрүш дегән — 1) Йәһваниң рәһбәрлигигә ишәнч бағлаш, 2) Униң рәһбәрлигигә мас иш-һәрикәт қилиш вә 3) роһий нәрсиләрни мал-мүлүктин үстүн қоюш. Ундақта, келиң, етиқат билән жүрүп, «бу дунияму һәм униң һәвәслириму өтүп кетиду, амма Худаниң ирадисини орунлиғучи мәңгү яшайду» дегән сөзләргә ишәнч бағлайли (Йоһ. 1-х. 2:17).