Vendre, 26 de setembre
De matina bonora, Gesù l’è ndato a un posto che no ghen’era nissun. Lì, el ga scominsià a pregar. — Mar. 1:35.
Intanto che l’era nela Tera, Gesù sempre el preghea. Alora, cossa che podemo imparar del so esémpio? Gesù el se tolea tempo par pregar anca se el gavesse diverse robe de far e se tanta gente ghe ndesse drio. (Mar. 6:31, 45, 46) Lu anca el se levea su de matina bonora par gaver tempo de pregar. Quando el ga bio una dessision importante de far, Gesù el ga seità a far orassion tuta la note. (Luc. 6:12, 13) E nela note vanti de morir, lu el ga pregà tante volte, parché el volea esser sicuro che el saria bon de far tuto quel che Geovà ghe gavea domandà. (Mat. 26:39, 42, 44) El esémpio de Gesù ne giuta a capir che l’è importante torse el tempo par pregar, ancora che ghemo tante robe de far. Dele volte, ne tocarà levarse su pi bonora de matina o star desmissiadi fin tardi de note. Se femo cossita, mostremo che ghe demo tanto valor a questo bel presente de Geovà. w23.05 p. 3 §§ 4, 5
Sabo, 27 de setembre
El amor de Dio l’è deventà ancora pi grando nel nostro cuor par meso del spìrito santo, che l’è stà dato a noantri. — Rom. 5:5.
El testo de ancoi el dise che Dio el ne ama tanto. E quando la Bìblia la ze stata scrita, el scritor el ga doperà parole che fà comparassion a un rio pien de àqua che el vien par sora. Questo vol dir che Geovà el ama pròpio tanto i untadi, e el vol che lori i sìpie sicuri del so amor. I untadi i sa che Geovà el ghe vol tanto ben. (Giuda 1) Par quela che el apòstolo Gioani el ga scrito: “Vardé che el Pare el ne ga amà tanto che el ne ciama fioi de Dio.” (1 Gio. 3:1) Ma Geovà no’l ama sol i untadi. Lu el mostra el so amor anca par tuti noantri. El sacrifìssio de Gesù el ne assa pròpio sicuri che Geovà el ne ama tanto. — Gio. 3:16; Rom. 5:8. w24.01 p. 28 §§ 9, 10
Doménega, 28 de setembre
I me nemighi i scamparà via quando vao domandarte aiuto. Son sicuro che Dio l’è dela me banda. — Sal. 56:9.
Questo versìcolo el mostra cossa el ga giutà Davi a dàrghene fora cola so paura. Quando lu l’era in perìcolo, lu el ghe pensea sora quel che Geovà ancora el ndaria far par giutarlo. Davi l’era sicuro che el gavaria el so aiuto nela ora giusta. Parché? Parché Geovà lo gavea scoliesto par esser el pròssimo rè de Israel. (1 Sam. 16:1, 13) Davi el se fidea tanto nele promesse de Geovà che l’era come se le fusse belche sucedeste. Cossa che Geovà ancora el ndarà far par ti? Noantri no spetemo che Geovà el finissa fora coi nostri problemi de ancoi. Ma, semo sicuri che nel novo mondo, lu el ndarà finir fora con tute le dificoltà che ghemo. Geovà el ndarà ressussitar i morti, curar i maladi e finir fora con tuti i nostri nemighi. (Isa. 25:7-9) De cossa che semo sicuri che Geovà el ndarà far? — 1 Gio. 4:4. w24.01 p. 6 §§ 12, 13