პეტრეშ პირველ წერილ
2 თაშ ნამდა, ჩეთხინეთ ირნერ უბადობა, ტყურა, აფერისტობა, მენჯარიშობა დო უკახალე ეკორაგად. 2 მუჭოთ თოთო ბაღანეფს უჸორა ბჟა, თქვა ხოლო ქიჸოროფეთ სუფთა ბჟა, ნამუთ ღორონთიშ სიტყვაშე მოურს, ნამდა მირდათ დო რსხება მიღათ, 3 მუშენდა თქვა უკვე გამორსით, მუ ჯგირ რე უფალ.
4 რახანს მერთით ღორონთიშ გიშაგორილ დო ძვირფას ცოცხალ ქუაშა, ნამდგას ხალხიქ ოჭიშ ქურთინუ, 5 თქვა ხოლო, მუჭოთ ცოცხალ ქუალეფ, სულიერ ჸუდეთ იშენებუთ, ნამდა რდათჷ წმინდა სამღვდელოება დო იესო ქრისტეშ საშვალებათ შეწირათ ღორონთშო მოსაწონ სულიერ მსხვერპლ. 6 წმინდა წერილ იჩიებ: „სიონიშ ოსხირს ბდვანქჷ გიშაგორილ ქუას, ძვირფას მთავარ ქუას, დო მიდგას თიშ წანსჷ, იმენდ დღას ვეგემტყუნებ“.
7 ათეშენ თინა თქვანო, მორწმუნეეფშო, რე ძვირფას, მარა ურწმუნოეფშო „მაშენებელეფიშ დაწონებულ ქუაქ კუნთხუშ დუდის გიოდვალარ ქუათ გინირთჷ“, 8 გინირთჷ „ეკახაბარკალ ქუათ დო შარას კილანსინ ფერ კირდეთ*“. თინეფ ღორონთიშ სიტყვას ვა დოჸუნა, ათეშენ ეკახაბარკუნა დო ანთხუნა. ნაწინასწარმეტყველებ რდჷ, ნამდა უდუჯერებელეფს თეცალ ბოლო აღვენუდეს. 9 მარა თქვა „გიშნაგორა ხალხ რეთჷ, სამეფო სამღვდელოება, წმინდა ერ, ღორონთშო ძვირფას ხალხ, მით თის ოკუთვნუთ, ნამდა ირდიხას გაცხადათ თიშ დიდებულებაშენ“, მიდგაქ უკმელაშე, მუშ სარკო სინთეშა გიმოიჸუნეს. 10 ართ დროს ვა რდითჷ ღორონთიშ ხალხ, მარა ასე თიშ ხალხ რეთჷ. ართ დროს ვაიღუდეს ღორონთიშ ჭყოლოფა, მარა ასე გიღუნა.
11 საჸოროფოეფ, ელაიჩანთ, მუჭოთ უცხოელეფს დო თე ქიანას დროებით მახორუეფს: ირნერო ეცადით, ვეიაჸუნათ თის, მუთ თქვან ცოდამ სხეულს ოკო, თის, მუთ გობრძოლუნა. 12 ანწ ხოლო ჯგირო მიქცით ირკოჩწკუმა, მუშენდა უბადობაშე ბრალს გერდვანან თინეფქ მუნეფიშ თოლით ქოძირან თქვან ჯგირ საქმეეფ დო განადიდან ღორონთ შემოწმებაშ დღას.
13 უფალიშ მეჯინათ დემორჩილით ადამიანეფიშ დორინაფილ მმართველეფს, იჸუაფ თენა მეფე, ნამდგას თქვანდე უმოს ძალაუფლება უღჷ, 14 დოვარ გამგებელეფ, მიდგას მეფეშე უღუნა ძალაუფლება, ნამდა დასაჯან უბადოშ მაკეთებელეფ დო ოცქუან ჯგირიშ მაკეთებელეფს. 15 ღორონთიშ ნება რე, ნამდა ჯგირიშ კეთებათ ნინა ქენაჸათნაფუათ უჭკუეეფს, მით ურჩქინჯობათ რაგადანა. 16 რდათჷ თავისფალეფ, მარა თქვან თავისუფლება გლახაშ ოკეთებელო ვეგმირინუათ, თეშ გინაწონს, თეშ იცხოვრით, მუჭოთ ღორონთიშ მონეფს ოსქვანა. 17 პატი ცითჷ არძანერ ადამიანს, გიჸორდან მთელ საჯიმალო, ღორონთშა გოშქურუდან დო პატი უძღვინით მეფეს.
18 მსახურეფქ გეგმირჩქინან საჭირო პატიცემა დო დემორჩილან მუნეფიშ ბატონეფს, ხვალე ჯგირს დო ჭკვერს ვარინ, თიცალს ხოლო, მიდგაშ მოსაწონ ეფას ვეკეთებე. 19 მუჟამსით კოჩ გაჭირებას დო უსამართლობას თიშ გურშენ ითვინენს, ნამდა ღორონთიშ თოლს სუფთა სინდის უღუდას, თეთ გურს უხარენს ღორონთის. 20 ცოდაშ კეთებაშ გურშენ ლახუას ქითვინენთ-და, თენა მუ დიდ ამბე რე?! მარა ჯგირიშ კეთებაშ გურშენ ქიტანჯებუთ დო ქითვინენთ-და, თეთ გურს უხარენთ ღორონთის.
21 სინამდვილეს თქვა უსამართლო ტანჯებაშო რეთჷ გიშაგორილ, მუშენდა ქრისტექ ხოლო იტანჯჷ თქვანო, მუდგათ მაგალით დოიტუეს, ნამდა კილ-კილშა მიაჸუნათ თიშ ნაკვალუს. 22 თის ვეშუცოდებ, ვართ ტყურას ეკურთუმ თიშ პიჯშე. 23 ლანძღუნდესინ, ლანძღუათ ვა პასუხენდჷ დო იტანჯებუდუნ, ვერცქინაფუდ. თეშ გინაწონს, მუშ დუდ ჩაბარ თის, მით სამართლიანო ასამართლენს. 24 თიქ ჩქინ ცოდეფ მუშ სხეულით ძელშა გეშეღ, ნამდა ცოდაშო დობღურითკო დო სიმართლეშო იფცოცხლითკო. „თიშ ნჭყოლუაქ თქვა დუგოსქილიდუეს“. 25 ართ დროს შარასეჩილათირ შხურეფცალო გილეშით, მარა ასე თქვან ჭყიშის დო მათხილარს დართით.