პეტრეშ პირველ წერილ
4 რახანს ქრისტექ ხორციელ სხეულს იტანჯჷ, თქვა ხოლო თიცალ აზროვნება გიღუდან, მუნერით თის უღუდ, მუშენდა მიდგაქ ხორციელ სხეულს იტანჯჷ, თიქ ცოდაშ კეთება მიოტუ, 2 ნამდა ხორციელ სხეულს დოსქილადირ სიცოცხლე ცოდამ კოჩის ოკონ თიშ ოკეთებელო ვარინ, ღორონთის მუთ ოკონ თიშ ოკეთებელო გიმირინუას. 3 თქვა თინა ხოლო გობაღუნა, ნამდა ულირს თის ორთუდით, მუდგას თე ქიანას მახორუ ხალხ ორთჷ – გუგორდეს ნირგულ საქციელ*, დუდუშუკებუო ინჭუაფუდით უზნეობაშა, რდითჷ შუმილიეფ, ვერკენდით დუდეშქუმალირ დროშტარებას, უზომეთ შუნდით დო კერპეფს ცენდით თაყვანს, მუთ კანონს ოწინააღმდეგ. 4 ასე თინეფს უკვენა, ნამდა მუნეფწკუმა ართო ვემეჸუნთ უზნეო ცხოვრებას დო რლანძღუნა. 5 თე ხალხის პასუხ მეთხიებ თიშ წოხოლე, მით გასამართლენს ცოცხალეფს დო ღურელეფს. 6 ღურელეფშა* ხოლო სახიოლო ამბექ თიშენ იჸუ გაცხადებულქ, ნამდა ღორონთიშ თოლს ცოცხალეფ ჸოფედესკო, თიშ უმკუჯინუო, ნამდა ადამიანეფს მუნეფიშ გინაჯინუშე აფუდეს გასამართლებურ.
7 მონჭაფილ რე ირფელიშ ბოლო, ათეშენ გურგოჩამილეფ რდათჷ დო ირიათო რშუდან, მუზმათ მნიშვნელოვან რე ლოცვა. 8 მუთ მთავარ რე, მთელ გურით გიჸორდან ართიან, მუშენდა ჸოროფა ქიანაშ ცოდას ფორუნს. 9 ძღირძღინიშ უმშო გეგმირჩქინით სტუმარიშ ჸოროფა ართიან შქას. 10 სრულას მემსახურით ართიანს თი ძღვინით, ნამუთ მეღებულ გაფუნა, მუჭოთ ჯგირ მსახურეფქ, მით შხვეფს ხოლო ოხვარუნა, ჯგირობუა მიღან ღორონთიშ ჭყოლოფაშე, ნამდგაქ ანდანერო მიკორჩქინდჷ. 11 მით იჩიებ, თეშ იჩუას, ნამდა არგამა რდასჷ, ღორონთიშ სიტყვას გინოჩანსინ. მით შხვეფს ომსახურ, ღორონთიშ ძალაშა დაიმენდებულქ მემსახურას, ნამდა ირფელნერო ღორონთიქ იჸუას განდიდებულქ ქრისტეშ საშვალებათ. ღორონთიშ რე დიდება დო ძალა სადღამუშოთ! ამინ!
12 ჩქიმ საჸოროფოეფ, ვაგგაკვირან დუდის გეტახილ გაჭირებაქ დო ვეფიქრათ, ნამდა მითინს ვა ღოლამუნ ფერ მუდგარენ გოჭირუნა. 13 თეშ გინაწონს, გოხიოლუდან, მუშენდა თქვა ხოლო თეშ იტანჯებუთ, მუჭოთ ქრისტექ იტანჯჷ, ნამდა ნინათ ვეიჭარენ ფერ ხიოლ გიღუდან თიშ დიდებაშ გიმოცხადებაშ დროს. 14 ქრისტეშ სახელიშ გურშენ ქორლანძღუნან-და, ბედნერეფ რეთჷ, მუშენდა გიჩქუნა, ნამდა ღორონთიშ დიდებულ წმინდა შურ* გიღუნა.
15 ვა მოკო, ნამთინს მახირალიშ, მაჸვილარიშ, უბადოშ მაკეთებელიშ ვარდა შხვაშ საქმეშა მიშმაულარიშ სახელით გაფუდან ოტანჯებელ, 16 მარა, მითინ ქრისტიან რენ თიშენ ქიტანჯებუნ-და, გაგრძელას თე სახელით ცხოვრება დო ღორონთიშ განდიდება. 17 ქუდოდირთჷ დროქ, ნამდა ღორონთიშ ჸუდეშე ქიდიჭყას გასამართლებაქ. თინა ჩქინით ქიდიჭყაფუნ-და, თინეფს შურო მუ აღოლენა, მით ვამორჩილუნა ღორონთიშ სახიოლო ამბეს?! 18 „გინოსქილადა მართალ კოჩის გუჭირდუნ-და, უღორონთე დო ცოდამს შურო მუ ოხვარ?!“ 19 თაშ ნამდა, მით თიშენ იტანჯებ, ნამდა ღორონთიშ ნებას ასრულენს, გაგრძელას ჯგირიშ კეთება დო მიენდას ართგურ გუმაჭყაფალს.