«Еиҭах аҩны дсықәымшәеит!»

Иуҳәахьоума уара ари аҩыза, аинтерес аазырԥшыз ауаҩы изы? Иара изныкымкәа еиҭа уиқәшәарц иҩны ушнеихьоугьы, илоуҵаз аиаша ажәла аӡы аҵаҭәара алымҵит (1 Кор. 3:6). Аԥышәа змоу ажәабжьҳәаҩцәа зны-зынла ауаа аҩны еиҭа ианрықәымшәо, ирыҩуеит асаламшәҟәқәа, ма аҩны ашә аҿы аилыркаагатә нҵамҭа нрыжьуеит. Даҽа шьоукы ажәабжьҳәаҩцәа изацәажәаз ауаҩы даҽазны ианааиуа аҩны дрықәымшәар ҳәа ишәаны, иҭел аномер иазҵаауеит, иаҳҳәап абас: «Шәара шәхы иашәырхәома СМС-аацҳарақәа?» Ауаҩы ажәабжь аниоуҳәо асаламшәҟәы ала, аелектронтә ԥошьҭала, СМС ала, аилыркаагатә нҵамҭала, ма ҭелла, уи ҩынтә аҭаара ҳәа иԥхьаӡоуп. Ауаҩы лассы-лассы аҩны дыҟамзаргьы, ҳара иҳалшоит имоу аинтерес аизырҳара.