3 «Աղաչում եմ քեզ, ո՜վ Եհովա, հիշիր,+ խնդրում եմ, որ քո առաջ ողջ սրտով ու հավատարմությամբ եմ քայլել+ և արել եմ այն, ինչը ճիշտ է քո աչքում»: Եվ Եզեկիան դառնագին լաց եղավ:

5 «Հետ դարձիր ու ասա Եզեկիային.+ «Եհովան՝ քո հայր Դավթի Աստվածը, ասում է. «Ես լսեցի քո աղոթքը+ և տեսա քո արցունքները:+ Ես 15 տարի կավելացնեմ քո կյանքին:+

Նա կփոխի իր որոշումը* և աղետ չի բերի:

8 Թող մարդիկ քրձով ծածկեն թե՛ իրենց, թե՛ կենդանիներին, թող թախանձագին աղերսեն Աստծուն, հետ դառնան իրենց չար ճանապարհներից և այլևս բռնություն չգործադրեն: 9 Ո՞վ գիտի, գուցե ճշմարիտ Աստված փոխի իր մտադրությունը* և իր բորբոքված բարկությունը չթափի մեզ վրա, ու մենք չկործանվենք»: