28 հուլիսի, երկուշաբթի
Նա, ով միավորված է ձեզ հետ, ավելի մեծ է, քան նա, ով միավորված է աշխարհի հետ (1 Հովհ. 4։4)։
Երբ վախով ես համակվում, մտածիր, թե ինչեր է Եհովան անելու ապագայում, երբ Սատանան այլևս չլինի։ 2014 թ. տարածաշրջանային համաժողովի ծրագրում մի ցուցադրում կար, որում հայրը իր ընտանիքի հետ քննարկում էր 2 Տիմոթեոս 3։1-5 համարները։ Նրանք պատկերացնում էին, թե ինչ ձևակերպում կունենային այդ խոսքերը, եթե դրանք նկարագրեին այն մարդկանց, ովքեր ապրելու են դրախտում. «Նոր աշխարհում ամենաերջանիկ ժամանակներն են լինելու։ Որովհետև մարդիկ կլինեն իրար սիրող, հոգևոր գանձերը սիրող, համեստ, խոնարհ, Աստծուն փառաբանող, ծնողներին հնազանդ, շնորհակալ, հավատարիմ, իրենց ընտանիքների հանդեպ մեծ կապվածություն ունեցող, համաձայնության եկող, ուրիշների մասին միշտ լավը խոսող, ինքնատիրապետում ունեցող, մեղմ, առաքինություն սիրող, վստահելի, զիջող, խոնարհամիտ, աստվածասեր, քան հաճոյասեր, Աստծու հանդեպ իսկական նվիրվածություն ունեցող։ Այսպիսիների հետ մտերիմ եղեք»։ Իսկ դու ընտանիքիդ անդամների կամ հավատակիցներիդ հետ պատկերացրե՞լ ես, թե ինչպիսին կլինի կյանքը նոր աշխարհում։ w24.01, էջ 6, պրբ. 13-14
29 հուլիսի, երեքշաբթի
Դու ունես իմ հավանությունը (Ղուկ. 3։22)։
Աստվածաշունչն ասում է. «Եհովան ուրախանում է իր ժողովրդով» (Սաղ. 149։4)։ Անչափ քաջալերական է իմանալ, որ Եհովայի ժողովուրդը՝ որպես խումբ, ունի նրա հավանությունը։ Բայց ոմանք երբեմն գուցե այնքան վհատվեն, որ մտածեն. «Իսկ անձամբ ես ունե՞մ Եհովայի հավանությունը»։ Աստվածաշնչյան ժամանակներում Եհովայի հավատարիմ ծառաներից շատերն են նման կասկածներ ունեցել (1 Սամ. 1։6-10; Հոբ 29։2, 4; Սաղ. 51։11)։ Աստվածաշունչը հստակ ցույց է տալիս, որ չնայած անկատարությանը՝ մենք կարող ենք ձեռք բերել Եհովայի հավանությունը։ Ինչպե՞ս։ Մենք պետք է հավատ դրսևորենք Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ և մկրտվենք (Հովհ. 3։16)։ Մկրտվելով՝ հանրորեն ցույց ենք տալիս, որ զղջացել ենք մեր մեղքերի համար և խոստացել ենք Աստծուն նրա կամքը կատարել (Գործ. 2։38; 3։19)։ Երբ այդպես ենք վարվում, փաստում ենք, որ ուզում ենք մտերմանալ Եհովայի հետ, ինչը շատ է ուրախացնում նրան։ Քանի դեռ ապրում ենք մեր նվիրման համաձայն, Եհովան հավանում է մեզ և իր մտերիմ ընկերն է համարում (Սաղ. 25։14)։ w24.03, էջ 26, պրբ. 1-2
30 հուլիսի, չորեքշաբթի
Մենք չենք կարող չխոսել մեր տեսածի ու լսածի մասին (Գործ. 4։20)։
Ընդօրինակելով աշակերտներին՝ մենք կարող ենք շարունակել քարոզել, նույնիսկ երբ իշխանությունները արգելում են դա անել։ Կարող ենք վստահ լինել, որ Եհովան կօգնի մեզ կատարել մեր ծառայությունը։ Ուստի Եհովայից աղոթքով խնդրիր, որ քաջություն և իմաստություն տա, ինչպես նաև օգնի դիմանալ դժվարություններին։ Մեզանից շատերը բախվում են տարբեր դժվարությունների՝ հիվանդություն, էմոցիոնալ խնդիրներ, հարազատի կորուստ, ընտանեկան խնդիրներ, հալածանք և այլն։ Իսկ համավարակն ու պատերազմները այս դժվարությունների դեմ պայքարն ավելի են բարդացնում։ Եթե դու էլ ես նման բաների միջով անցնում, դատարկիր սիրտդ Եհովայի առաջ։ Պատմիր նրան քո իրավիճակի մասին, ինչպես կպատմեիր մտերիմ ընկերոջդ։ Համոզված եղիր, որ Եհովան «հոգ է տանում [քեզ] համար» (1 Պետ. 5։6, 7)։ Աղոթքում հարատևելը կօգնի, որ «դիմակայենք դժվարություններին» (Հռոմ. 12։12)։ Եհովան գիտի, թե իր ծառաները ինչերի միջով են անցնում։ Նա «լսում է նրանց օգնության աղաղակը» (Սաղ. 145։18, 19)։ w23.05, էջ 5-6, պրբ. 12-15