9 Միայն թե ուշադիր և զգոն եղեք, որ չմոռանաք այն ամենը, ինչ տեսաք ձեր աչքով, և որ ողջ կյանքում դրանք ձեր սրտում մնան: Այդ ամենը պետք է նաև պատմեք ձեր զավակներին ու թոռներին:+

21 այդ ժամանակ նրանց կասեք. «Եգիպտոսում մենք փարավոնի ստրուկները դարձանք, բայց Եհովան զորավոր ձեռքով հանեց մեզ այնտեղից:

18 Նրա* այս խոսքերը ձեր սրտում և հոգում* դրոշմեք, կապեք ձեր ձեռքին, որ ձեզ համար հիշեցում լինեն: Դրանք պետք է լինեն ասես ժապավեն՝ կապված ձեր ճակատին:+ 19 Սովորեցրեք դրանք ձեր երեխաներին՝ խոսելով դրանց մասին տանը, ճանապարհին, պառկելիս ու վեր կենալիս:+

6 որպեսզի դրանք նշան լինեն ձեզ համար: Եթե հետագայում ձեր երեխաները* հարցնեն, թե ինչու եք այս քարերն այստեղ դրել,+ 7 նրանց ասեք. «Որովհետև Հորդանանի ջրերը կանգ առան Եհովայի ուխտի տապանակի առաջ:+ Երբ քահանաներն այն անցկացնում էին Հորդանանի միջով, Հորդանանի ջրերը դադարեցին հոսել: Այս քարերը մշտապես կհիշեցնեն Իսրայելի ժողովրդին այս դեպքի մասին»»:*+