22 Պիղատոսը հարցրեց. «Իսկ ի՞նչ անեմ Հիսուսին, որին Քրիստոս են կոչում»: Բոլորն ասացին. «Սյա՛նը գամիր»:*+ 23 Նա հարցրեց. «Ինչի՞ համար, ի՞նչ վատ բան է արել»: Բայց նրանք ավելի բարձր էին բղավում. «Սյա՛նը գամիր»:+

24 Պիղատոսը, տեսնելով, որ ինչ էլ անում է, օգուտ չկա, ու դեռ մի բան էլ խռովություն է բարձրանում, ջուր վերցրեց, ժողովրդի առաջ լվաց ձեռքերն ու ասաց. «Ես մեղավոր չեմ այս մարդու արյունը թափելու մեջ: Դո՛ւք տեսեք»: 25 Բոլորը պատասխանեցին. «Թող մենք ու մեր երեխաները պատասխանատու լինենք նրա արյան համար»:+ 26 Այդ ժամանակ Պիղատոսը Բարաբբային ազատ արձակեց, իսկ Հիսուսին մտրակել տվեց+ ու հանձնեց զինվորներին, որ տանեն սյանը գամեն:+

12 Պիղատոսը կրկին հարցրեց նրանց. «Հապա ի՞նչ անեմ նրան, ում հրեաների թագավոր եք կոչում»:+ 13 Նորից ու նորից բղավելով՝ նրանք ասացին. «Սյա՛նը գամիր»:*+ 14 Սակայն Պիղատոսն ասաց. «Ինչի՞ համար, ի՞նչ վատ բան է արել»: Բայց նրանք ավելի բարձր էին բղավում. «Սյա՛նը գամիր»:+ 15 Ուստի Պիղատոսը, ցանկանալով գոհացնել ամբոխին, Բարաբբային ազատ արձակեց, իսկ Հիսուսին մտրակել տվեց+ ու հանձնեց զինվորներին, որ տանեն սյանը գամեն:+

12 Այդ պատճառով Պիղատոսը հնար էր փնտրում, որ ազատեր նրան: Բայց հրեաները բղավում էին. «Եթե դու ազատես այս մարդուն, կայսրի բարեկամը չես: Նա, ով իրեն թագավոր է հռչակում, կայսրի դեմ է դուրս գալիս»:*+