4 “‘Of as ’n siel sodanig sweer dat hy onnadenkend met sy lippe spreek+ om kwaad te doen+ of om goed te doen met betrekking tot hoegenaamd enigiets wat die man onnadenkend in ’n beëdigde verklaring sou kon spreek,+ al was dit vir hom verborge, en hy dit tog te wete gekom het, dan het hy skuldig geword met betrekking tot een van hierdie dinge.