“Ek sal rondom u altaar gaan, o Jehovah”

“EK SAL my hande in onskuld was, en ek sal rondom u altaar gaan, o Jehovah” (Psalm 26:6, NW). Met hierdie woorde het koning Dawid van die ou tyd sy toegewydheid aan Jehovah bekend gemaak. Maar waarom sou hy ‘rondom Jehovah se altaar gaan’, en in watter sin sou hy dit doen?

Vir Dawid was die sentrum van Jehovah se aanbidding die tabernakel met sy koperaltaar waarop offerandes gebring is en wat gedurende sy bewind in Gibeon, noord van Jerusalem, was (1 Konings 3:4). Die altaar was maar ongeveer 2,2 vierkante meter, baie kleiner as die luisterryke altaar wat in die voorhof van Salomo se tempel opgerig sou word.a En tog het Dawid groot waarde geheg aan die tabernakel met sy altaar, wat die sentrum van ware aanbidding in Israel was.—Psalm 26:8.

Brandoffers, gemeenskapsoffers en skuldoffers is op die altaar geoffer, en op die jaarlikse Versoendag is offerandes ten behoewe van die nasie gebring. Die altaar en sy offerandes is vandag vir Christene van groot betekenis. Die apostel Paulus het verduidelik dat die altaar God se wil verteenwoordig, waarvolgens Hy ’n gepaste offerande vir die verlossing van die mensdom aanvaar het. Paulus het gesê: “Deur die genoemde ‘wil’ is ons geheilig deur middel van die offer van die liggaam van Jesus Christus, eens en vir altyd.”—Hebreërs 10:5-10.

Voordat priesters by die altaar diens gedoen het, was dit gebruiklik dat hulle hulle hande in water was om hulleself te reinig. Dit is dan gepas dat koning Dawid sy hande “in onskuld” gewas het voordat hy ‘om die altaar gegaan het’. Hy het “met ’n volkome hart en in opregtheid” opgetree (1 Konings 9:4). As hy nie sy hande op hierdie manier gewas het nie, sou sy aanbidding—wanneer hy ‘om die altaar gegaan het’—nie aanvaarbaar gewees het nie. Dawid was natuurlik nie ’n Leviet nie en het nie die voorreg gehad om priesterlike diens by die altaar te verrig nie. Hoewel hy ’n koning was, is hy nie eers in die voorhof van die tabernakel toegelaat nie. Maar as ’n getroue Israeliet het hy die Mosaïese Wet gehoorsaam en gereeld sy offerandes gebring om op die altaar geoffer te word. Hy het om die altaar gegaan in die sin dat sy lewe om rein aanbidding gedraai het.

Kan ons vandag Dawid se voorbeeld navolg? Ja. Ons kan ook ons hande in onskuld was en om God se altaar gaan deur geloof in Jesus se offerande te beoefen en Jehovah heelhartig te dien, terwyl ons “rein van hande en suiwer van hart” is.—Psalm 24:4.

[Voetnoot]

[Prent op bladsy 23]

Die altaar beeld Jehovah se wil af, waardeur hy ’n geskikte offerande vir die verlossing van die mensdom aanvaar