Jongmense vra . . .

Sê nou my ouers ondersteun my nie in my godsdiens nie?

BAIE jong Christene het ongelowige ouers. “Ek is die enigste een in my gesin wat die Bybel bestudeer”, sê een 12-jarige meisie. “En my ma wil hê dat ek daarmee moet ophou.” Ander het ouers wat versuim om geestelik die leiding te neem. Hierdie omstandighede kan ’n ware toets wees vir opregte jongmense wat God wil dien.

Om ’n ware Christen te probeer wees sonder die hulp en aanmoediging van jou ouers is moeilik. Maar jy kan sukses behaal! Talryke voorbeelde uit die verlede, asook die hede, bewys dit.

Getroue jongmense in Bybeltye

Beskou Abel, die seun van die eerste mensepaar Adam en Eva. Adam en Eva moes aan hulle kinders volmaakte geestelike steun gegee het. Maar hulle het gerebelleer en Jehovah die rug toegekeer en sodoende hulle kinders gelos om op godsdienstige gebied self die mas op te kom. In plaas van jammer vir homself te voel of toe te laat dat sy ouers se gebrek aan geestelikheid sy eie waardering vir heilige dinge laat verflou, het Abel blykbaar alles wat hy kon oor die Skepper geleer. Jehovah het met Adam se seuns, Kain en Abel, gekommunikeer, en Abel het ’n verhouding met God opgebou en as ’n man van geloof grootgeword. “Deur die geloof het Abel ’n beter offer aan God gebring as Kain, waardeur hy getuienis ontvang het dat hy regverdig was.”—Hebreërs 11:4; Genesis 4:2-15.

Josia is nog ’n voorbeeld van ’n jongmens wat sonder godsdienstige ondersteuning van sy ouers moes klaarkom. Sy vader, koning Amon van Juda, is vermoor toe Josia maar agt jaar oud was. Terwyl hy gelewe het, het koning Amon “gedoen wat verkeerd was in die oë van die HERE, soos sy vader Manasse gedoen het; en aan al die gesnede beelde wat sy vader Manasse gemaak het, het Amon ywerig geoffer en hulle gedien. . . . Amon, het die skuld vermeerder” (2 Kronieke 33:22, 23). Stel jou derhalwe die ontmoedigende geestelike atmosfeer voor waarin Amon se seun Josia moes grootword.

Tog het Josia “gedoen wat reg was in die oë van die HERE en gewandel in die weë van sy vader Dawid . . . Hy [het] begin om die God van sy vader Dawid te soek, en in die twaalfde jaar [op ongeveer 20] het hy begin om Juda en Jerusalem te reinig van die hoogtes en die heilige boomstamme en die gesnede beelde en die gegote beelde.”—2 Kronieke 34:2-4.

Hoe het Josia soveel krag ontwikkel sonder die hulp van ’n vader? Hy het die steun van ander geestelike manne soos die hoëpriester Hilkia en sy sekretaris Safan gekry. Hulle positiewe geestelike invloed op jong Josia het hom gehelp “om die woorde van die wet te bevestig” (2 Konings 23:24; 2 Kronieke 34:14-19). Daardie Wet het vereis dat die konings ’n persoonlike afskrif daarvan maak en dit dag en nag bestudeer (Deuteronomium 17:18; Josua 1:8). Dit het ongetwyfeld grootliks bygedra tot Josia se geestelike vordering.

Hoe kan jy vandag steun vind?

Jy kan ook geestelik groei al ontvang jy nie die steun wat jy van jou ouers wil hê nie. Steun kan dikwels verkry word van geestelike broers en susters en moeders en vaders in die gemeentes van Jehovah se Getuies (Markus 10:30). Dalk is daar geestelik gesinde jongmense in die gemeente met wie jy vriende kan maak. Of dalk is daar ouer Getuies wat in jou sal belangstel. Een vaderlose tiener met die naam Jerry is byvoorbeeld deur ’n gemeentelike ouere man genooi om hom te vergesel na ’n tuisbybelstudie. Na die studie het hulle dikwels iets in ’n kitskosrestaurant gaan eet en gesels. “Hy het vir my soos ’n vader geword”, onthou Jerry. Jerry is vandag getroud en dien as ’n bedieningskneg. Hy is innig dankbaar vir die steun wat daardie ouere man aan hom verleen het.

Het enige ouer mense aangebied om jou op ’n manier by te staan? Waarom dan nie positief daarop reageer nie? En as niemand so ’n aanbod gemaak het nie, moet jy die inisiatief neem om gesonde verhoudings aan te kweek. Jy kan selfs probeer om een van die plaaslike gemeentelike opsieners te nader. Miskien het jy iemand nodig om ’n tuisbybelstudie met jou te hou of jou met die voorbereiding van toewysings vir die Teokratiese Bedieningskool te help.a Of dalk het jy net heilsame assosiasie met ’n gesin nodig. Dit is te verstane dat jy dalk huiwerig sal wees om jou behoeftes op hierdie manier bekend te maak. Maar onthou dat gemeentelike ouere manne aangestel is om na die geestelike behoeftes van almal in die gemeente om te sien—die jongmense inkluis (1 Petrus 5:2). Hulle kan ’n ware hulp wees.

Verkry steun tuis

Beteken dit dan dat daar niks is wat jy kan doen om die situasie by die huis te verbeter nie? Glad nie. Neem byvoorbeeld jong Joe. Hy sê dat die hoeveelheid geestelike steun wat hy by sy ongelowige ouers kry “beperk” is. Tog erken Joe dat hy dalk in werklikheid bygedra het tot hulle gebrek aan steun. Hoe so? Wel, dit wil voorkom asof Joe, toe hy die Bybel aanvanklik saam met Jehovah se Getuies studeer het, min gedoen het om dit wat hy geleer het in sy lewe toe te pas. Hy was dus steeds ongehoorsaam aan sy ouers. Hulle het uiteraard geen rede gesien om self die Bybel te bestudeer nie, wat nog te sê meer Bybelstudie by hom aan te moedig.

Wat van jou? As jou ouers ongelowig is, gee jou optrede hulle rede om te glo dat jy God ernstig wil dien? Christenvrouens word aangespoor om hulle ongelowige mans deur hulle goeie gedrag te win. Kan jou ouers ook “sonder woorde gewin” word as jy gehoorsamer en eerbiediger teenoor hulle is? (1 Petrus 3:1; Efesiërs 6:1-3). As dit die geval is, sal hulle jou nie eerder ondersteun nie?

Gestel egter jou ouers is Christene, maar hulle doen nie alles wat hulle behoort te doen om jou te help en aan te moedig nie? Wat ook al hulle rede is, jy kan baie doen om ’n gesonde geestelike atmosfeer in julle huis te bevorder deur ’n goeie voorbeeld te stel (1 Timotheüs 4:12). Wanneer dit tyd is om Christelike vergaderinge by te woon, moet jy aangetrek en gereed wees om te gaan. Bied aan om ekstra gesinstakies te verrig sodat jou ouers ook betyds gereed kan wees. Wie weet? Miskien is jou entoesiasme vir vergaderinge aansteeklik.

Hou jou ouers ’n weeklikse tuisbybelstudie met jou? Indien nie, kan jy hulle gerus vriendelik vra om dit te doen sonder om te kerm of te kla. Moenie dit vir hulle moeilik maak om antwoorde uit jou te kry wanneer die studie gehou word nie; wees deeglik voorberei om daaraan deel te neem. Doen jou deel om dit ’n aangename geleentheid te maak. Bedank hulle vir die studie. Dit sal dalk net jou ouers die nodige aanmoediging gee om die studie gereeld te hou.

Sê nou daar is min reaksie op jou pogings? Moenie moed verloor nie (Galasiërs 6:9). Spreek jou liefde vir God en die Bybel se waarheid openlik uit. Moenie jou ywer verloor of jou besef van hoe dringend dit is om ander te help om van God te leer nie. Hou aan om ‘jouself in jou allerheiligste geloof op te bou en in die Heilige Gees te bid’ (Judas 20). ’n Jong meisie met die naam Laverne doen presies dit. “Ek het besluit om nie toe te laat dat my vader my verhinder om die waarheid te leer nie”, sê sy. “Daarom bestudeer ek Die Wagtoring op my eie pleks van TV te kyk.b Ek lees ook elke oggend ’n Bybelvers. Dit is vir my moontlik om aan die predikingswerk deel te neem deur saam met ander Christenbroers en -susters uit te gaan.”

Toon dieselfde vasbeslotenheid. Moenie dat ’n gebrek aan steun by die huis jou ontmoedig nie. Bly streng by jou oortuigings. Bou, indien moontlik, ’n hegte verhouding met geestelik gesinde jongmense en ouer mense in die gemeente. Maar wees vasbeslote om, met of sonder steun, jou vriendskap met God te handhaaf. Jy kan op hom staatmaak vir steun.—Vergelyk Psalm 119:116.

[Voetnote]

[Prent op bladsy 19]

Volwasse lede van die gemeente kan help deur belangstelling in jou te toon